DÜŞMAN OKULLAR

BÖLÜM ÜÇ

Defne Çınar

''Sonunda!''dedi Su. Bir eliyle telefonu tutuyor, diğerinin baş parmağını kemiriyordu. ''Eğer biraz daha geçirseydin, çocuğumun ismi konusunda fikrine danışacaktım.''

Su ve abartılı yakarışları...

''Bugün görüşüyoruz,'' dedi Su, İrem'in ne derece müsait olduğunu sorgulama ihtiyacı bile duymadan. ''Hemen hazırlan ve buraya gel!''İrem'in cevap vermesine yetecek bir süre kadar bekledikten sonra,''İtiraz istemiyorum,'' dedi. ''Hem acil bir şey olmasa böyle apar topar çağırır mıyım?''

Sıla dudaklarını oynatarak konuştu: ''Elbette çağırırsın.'' Su,ona dil çıkardı. Ardından yaklaşık bir dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapattılar. Su'yun aklındaki fikri hâlâ bilmiyordum ve bu her geçen saniye merak duygumun katlanarak artmasına neden oluyordu.

''Aklından ne geçiyor?'' dedi Elif.

Fakat Su, biz hazırlanana, İrem gelene ve otobüse binene kadar bu konu hakkında konuşmama kararını sürdürdü.

''Artık konuşmaya başlayabilir misin?'' dedi İrem. Kızlarla mantıksız paranoyamızdan sonra onu her zamanki gibi görmek oldukça rahatlamama sebep olmuştu. Yanılmak her zaman mutsuz etmiyordu.''Telefonda da hiçbir şey açıklamadın zaten.''

Otobüs tıklım tıklım değildi fakat oturacak yer olmadığı için ayakta gitmek zorunda kalmıştık. Üstelik birkaç kişinin deodorant kullanmayı ihmal ettiği çok fazla belli oluyordu.Açıkçası nefesimi tutarak hayatımı ne kadar süre idame ettirebileceğimi düşünmedim desem yalan olurdu.

Su,sonunda derin bir nefes aldı ve dudaklarını ısırdı. Gözlerinde masum bir kızın ışıltısından çok filmlerdeki kötü kişinin zalimliğini taşıyordu. ''Kübra,'' dedi. ''Bu isim Defne dışında herhangi birinize bir şey anımsatıyor mu?''

Merakla kızlara baktım. Diğerleri benden daha önce tanıştıkları için,doğal olarak birbirleri hakkında daha çok fikre sahiplerdi.

''Eski komşunuz mu?'' diye bir tahmin yürüttü İrem.

Su,orta parmağıyla başparmağını havada şıklattı. ''Ta kendisi!''

Elif,meraklı bakışlarla, ''Ne olmuş ona?'' diye sordu.

''Ben çocukken sürekli benimle uğraşırdı.'' Su, bir anda geçmişe dönmüş, bir nostalji rüzgarına kapılmıştı sanki. ''İlk kez regl olduğumda bana ne dedi, biliyor musunuz? Ailemle vedalaşmalıymışım.'' Bu kesinlikle bencilceydi çünkü kan birçok insanı ürkütürdü. Elbette regl apayrı bir konuydu ama henüz ergenliğe yeni adım atmış küçük bir kız çocuğuysanız ve başınıza ilk kez böyle bir şey geliyorsa, durum oldukça farklıydı.

''Senin için kötü olduğunu biliyorum,'' dedi Sıla. ''Ama aradan bu kadar yıl geçtikten sonra bile nefretini stabil tutabilmen beni ürküttü.''

''Bak,o kadın sürekli oyuncak bebeklerimin saçını keser, benimle dalga geçerdi. Bazen mahalledeki çocukları beni oyunlarına almaması için tehtid ederdi. Bir keresinde bana tokat atmıştı. Bunu neden yaptığını hiç bilmezdim.''

''Bunu ilk kez söylüyorsun,'' dedi Elif. ''Neden hiçbir şey yapmadın?''

Su'yun yüzünde şeytani sayılabilecek bir gülümseme belirdi. ''Annem tabiri caizse ağzına sıçtı.'' Annesinin de kızından farksız olduğunu biliyorduk. Muhtemelen onu bir güzel benzetmişti.

''Peki bu bilgilerle ne yapacağız?'' Asıl merak ettiğim konuyu İrem dillendirdi.

''Eski bir arkadaşımla konuştum. Mahalleye geri dönmüş.''