Hogwarts

Chapter 12: My inner psychopath

*** *** *** ***
"Ахиад оролдоод үзье. Миний ээжид юу тохиолдсон бэ!!! Хэлчихвэл их удаан зовоолгүй тамруу чинь илгээе. Үгүй бол чи тамд байх минь яав даа гэж харамсах болно шүү." гэж чөтгөрийн урхитай газар хүлээтэй суугаа чөтгөрт хэллээ. Уулзвар зам дээр энэнийг урхидаад барьчих ч амар байсан л даа. Ямар нэг 'devil plan' гарсан бол уулзвар замын чөтгөрүүд оролцоогүй байна аа гэж байхгүй. Гартаа ариун ус /holy water/, өвөөгийн дэвтрийг барьчихаад зогсож байтал тэр чөтгөр гэнэт чанга гэгч нь инээгээд,
"Чи тэнэг байна. Аав чинь ч тэнэг байсан. Чи бүүр тэнэг. Намайг яаж ч тамлаж болно. Чи л цаг алдана. Харин цаагуур чинь чиний ирээдүйг бид шийдэж байгааг битгий март. Тамал л даа. Льюсиферийн төлөө!" гээд ахиад муухай инээв. Уурандаа төмөр хутган дээр ариун ус асгаад гэдэсрүү нь шууд дүрчихлээ. Өвдсөндөө хашгирсан ч удалгүй ахиад л инээлээ. Тэр бууж өгөхгүй бололтой.
Гэтэл... нэг бодол толгойд орж ирсэн ч... Энэ нээрээ бүтэх болов уу? Оролдоод үзэхээс дээ.
Шидэт саваагаа халааснаасаа гаргаад түүнрүү чиглүүлтэл тэр,
"Тоглоод байна уу? Наад модны тайрдас чинь надад үйлчлэхгүйг мэднэ биз дээ?" гэлээ.
"Оролдоод үзэхэд юу алдах вэ дээ. Тэглээ ч би... их удаан хугацааны дараа гарч ирсэн ангууч- шидтэн. Болох ч юм билүү?" гээд өөдөөс басамжлангуй инээх тэр чөигөрийн хоолойд нь саваагаа тулгаж байгаад
"СЕКТУСЕМПРА!!!" гэхэд эхэндээ тэр яагаа ч үгүй ч, хэсэгхэн хормын дараа... царай нь айдсаар дүүрч, удалгүй бүх биеийг нь үл үзэгдэх илдээр зүссэн мэт болж, цус асгарч эхлэв. Гайхалтай! Миний шид үйлчилж байна! Өмнө минь цус алдаж үхэх гэж байгаа хүн сууж байсан ч би баярлахгүй байж чадсангүй. Эд нарт миний шид үйлчилж байна! Би одоо л өөрийгөө хүчирхэг гэдгээ мэдэрч байна!!! Сонин юм даа, өнөөх хий үзэгдэлд Фред шидээ ашиглах гэхэд үйлчлээгүй шүү дээ.
"Асуултанд минь хариул, тэгвэл хурдхан үхүүлнэ гэдгээ амалъя." гэтэл гэнэтхэн хажууд нөгөө Кастиэль гэгчийн гарч ирсэн шиг далавчны чимээ гарлаа. Тийшээ хартал дөлгөөхөн царайтай, сүрхий албархуу хувцасласан, шаргал үстэй царайлаг эмэгтэй зогсож байлаа.
"Наад хөөрхийлөлтэй амьтнаа зүгээр орхи. Тэр тэртээ тэргүй юу ч хэлэхгүй." гэдэг юм байна.
"Чи хэн гээч нь вэ? Тэр надад юу ч хэлэхгүй гэдэгт яагаад ийм итгэлтэй байгаа юм?" гэхэд,
"Ийм учраас." гээд өнөөх чөтгөрийн толгойд хүрмэгц тэрний нүднээс нь хурц гэрэл гараад тэр үхчихлээ.
"Кхэ-кхэ. Намайг Сьюриэл гэдэг. Би бол арк-эйнжел. Хүмүүс биднийг хамгийн хүчтэй сахиусан тэнгэрүүд гэдэг юм" гэлээ. Би гартаа өнөөх чөтгөрийг тамалж байсан ариун устай хутга нууцаар атгачихаад анхаарлыг нь татахын тулд,
"Сахиусан тэнгэр ий? Чи Кастиэлийн найз байх нь ээ?" гэлээ.
Дийнд хэл хүргэх гэж ирсэн байж таарна. Чамайг зүгээр явуулчихгүй шүү. Хариулах гээд ам нээхэд нь шууд нөгөө хутгаар хамаг хүчээрээ цээжрүү нь дүрлээ. Гэтэл тэр бүр цочсон ч үгүй,
"Ouch. Яаж байна охин минь, хүний яриа тасална гэдэг чинь бүдүүлэг хэрэг шүү! " гээд нөгөө хутгаа инээж байгаад цээжнээсээ сугаллаа. Би юу хийхээ мэдэхээ байчихлаа. Ариун ус үйлчилдэггүй байх нь ээ энэ сахиусан тэнгэрүүдэд. Түүнийг яаж зогсоох аргаа мэдэхгүй болохоор учраа олохгүй нь!!! Тэгтэл тэр ам нээн,
"Чиний асуултанд хариулья. Би Кастиэлийн найз биш. Бас авга ахын чинь тагнуул ч биш. Жаахан биеэ тоосон юм шиг сонсогдож магадгүй ч авга ахын чинь найз надаас хэд дахин доогуур зиндааных. Чи надаас айх хэрэггүй. Би зөвхөн туслах гэж л ирлээ. Надад чиний мэдэхийг хүсдэг ч ахын чинь чамаас нуусан бүх мэдээлэл байгаа. Би чамд хэн ээжийг чинь алсныг хэлж өгч чадна..." гэв.
"Харин оронд нь би чамд юу өгөх вэ?"
"Их юм биш дээ охин минь, цаг нь болохоор чи дуртайяа хийнэ."
"Тэгвэл тэр үнэн гээд байгаа юмнуудаасаа хальтхан дурьд л даа" гэлээ.
"Нэгдүгээрт, аав чинь авга ахын чинь хэлдэг шиг тийм ч сайн хүн байгаагүй. Тэр дэлхийг сүйрүүлчихээ шахсан. Хоёрт, тэр чиний талаар юу ч мэдэхгүй. Чамайг үүсгэх, бий болгох санаа ч байгаагүй. Авга ах чинь л хаанаас ч юм жирэмсэн болчихсон ээжийг чинь олсон. Гуравт, ээжийг чинь найзын чинь биед орсон байсан тэр чөтгөр алсан. Дөрөвт, би чамайг түүний байгаа газарт аваачиж чадна."
"Чи надтай хамт явах хэрэг үү?"
"Өө үгүй дээ, чи миний сайн найзтай явна." гээд хажуудаа яваа өндөр, царайлаг хэдий ч хайнгахан хувцасласан хорь орчим настай эрэгтэйрүү заалаа.
"Даниэль, Жейнниг хамгаалаад найз дээр нь аваачаарай. Жейн, Даниэль бас сахиусан тэнгэр, тийм болохоор түүнд битгий эргэлзээрэй." гэв.
"Өө үгүй дээ, би түүнийг сахиусан тэнгэр биш гэдэгт итгэлтэй байна." гэж намайг хэлэхэд тэр инээд алдаад,
"Аргагүй л Винчестер юм даа. Гэхдээ ялгаагүй шүү дээ, хонгорхон охин минь. Тэр юу ч байсан чамд түүнийг дагахаас өөр арга байхгүй. За, тэр дээр надад хийх ажил их байгаа учраас би явалгүй болохгүй нь. Амжилт хүсье, Жейн Винчестер." гээд нөгөө л далавчны чимээгээ гаргачихаад алга болчихов. Харин хажууд өнөөх Даниэль нь л үлдлээ. Тэр,
"Чи намайг сахиусан тэнгэр биш гэж яаж мэдээв?" гэлээ.
"Хэрвээ чи өмнө нь сахиусан тэнгэрүүдийг харж байсан хүнийг хуурах гэж байгаа бол хувцаслалтан дээрээ анхаарч бай. Чи тэдэн шиг сүртэй хувцасладаггүй юм билээ."
"Тэгээд чи намайг яг юу гэж бодож байгаа юм?"
"Юу ч байсан хамаа алга. Зүгээр л намайг тэр новшийн байгаа газарлуу аваач. Харин чи хуурах оролдого хийхээсээ өмнө намайг Винчестер гэдгийг бүү мартаарай." гэвэл тэр,
"Санаа зоволтгүй дээ, Винчестерүүд болон миний хооронд урт удаан харилцааны түүх бий. Эртний найзууд л гэсэн үг." гэв.
"Ямар түүхтэй байсныг нь ярих хангалттай хугацаа үлдээ биз. Одоо хурдхан л тэр новшийг олж өгөхөө бод."
Тэр тачирхан сахал, Хогвартсад дандаа л сонсдог байсан Англи аялгатай юм. Сонирхолтой л юм. Тэр яг хэн юм бол? Чөтгөр юм болов уу? Гэхдээ сахиусан тэнгэр, чөтгөрүүдтэй яагаад хамт ажиллана гэж? Утгагүй юм.