School Of Magic

Chapter 36: She lied,we believed

Chapter 36:She lied,we believed.

[XHEILA ZHATRIYA CASTIN]

He let go of my hands.

Anong ibig niyang sabihin?!

Pinagmasdan ko si Zhairo na hanggang ngayon ay hindi ko pa'rin mabasa kung ano ang iniisip.

Could it be possible that he'll leave me here?Alone?Nah-uh.That's impossible.I know Zhairo,he'll never leave me.

"Shut the fuck up.Don't order me around."sabi ni Zhairo pagkatapos ng ilang minuto.I sighed in relief.Akala ko talaga nalinlang na siya ng Kean na 'to.

"Haha.You're such an hardheaded idiot."Kean smirked.Napakademonyo talaga ng mga tingin niya.Grabe sarap niyang sakalin at tadyakan.

"Let's go."Zhairo said then held my left hand.Muli niyang ibinuka ang mga itim niyang pakpak at nagsimula nang ipagaspas ito.

Muli akong napatingin kay Kean na halatang nanghihina na at hindi na kami kayang habulin pa.Buti naman.

Tumango nalang ako kay Zhairo saka na niya ako hinawakan sa bewang ko.
After nun,ang alam ko nalang ay lumilipad na kami sa itim na kalangitan ng lugar na ito.

Walang Kean na humabol sa'min but his last words makes me think many thoughts in my mind.

"Ang pagligtas mo sa babaeng 'yan ay parang pagpatay mo na'rin sa sarili mo,Zhairo."Kean said.

Hindi na namin yun pinansin ni Zhairo.Lumipad na kami palayo sa lugar na 'yon.

Tahimik lang ako dahil pilit kong inaabsorb lahat ng nangyari kani-kanina lang.
Si Zhairo,biglang dumating para sagipin ako.
Bigla nalang siyang naging iba.
Then si Kean,kung ano-ano ang pinagsasabi.
Seriously?Mahirap iabsorb.

"I thought you'll gonna leave me."bigla nalang yan lumabas sa bibig ko.Sumiksik ako sa dibdib ni Zhairo at pumikit para hindi makaramdam ng pagkalula.Ang taas naman kasi ng nililipad namin ngayon.

"That'll never happen Xheila.I won't leave you alone even in my dreams.Can't imagine myself doing that stupidity."he answered maturedly.Sobrang ibang Zhairo 'to.Haha,nakakatawang isipin na hindi siya nagmamaktol at nagpo-pout ngayon.

"Thank you."yun nalang ang nasabi ko.

After several minutes ang alam ko nalang ay nasa ibang dimensyon na kami.Lumapag kami sa isang maaliwalas na lugar na parang hardin but still,malamig pa rin ang klima kaya alam kong hindi pa rin ito ang Earth.

Kakaibang lamig kasi ang nararamdaman ko sa lugar na ito.Parang mamamatay ka sa lamig pero napakasarap sa balat.Hindi ko alam,ang gulo di'ba?Siguro kung nasa planeta lang natin kami,namatay na'ko sa lamig.
Iba kasi dito eh,hindi ko rin maipaliwanag.Cold but warm environment.

Pinagmasdan ko ang buong lugar na nagyeyelo.Parang hardin ng yelo ang kinalalagyan namin ngayon,maraming halaman.Pero puro nababalutan ng yelo.Brr!

"Hey Xheila,are you okay?"tanong sa'kin ni Zhairo.Lumapit siya sa'kin at niyakap ako ng mahigpit.Woah.

"Yayakapin kita para mabawasan ang lamig."pagpapatuloy pa niya.Napangiti nalang ako dahil sa pagiging sweet niya.

"Okay lang ako,you don't need to do this.Kaya ko pa naman ang lamig."sagot ko sa kanya.
Nakaupo kami ngayon sa tabi ng isang matangkad na puno habang yakap-yakap niya ako.

"Haha.Atleast my hug will help."sagot niya kaya di na'ko umangal pa.He's so matured.Nakakapanibago.

"Where are we?"tanong ko habang nakakulong pa rin ako sa mga bisig niya.I feel so secured.