Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yorum yaparsanız süper olurr
°•°•°•°•°•°
Travma yaratan gecenin ardından evinde birinin olduğuna ikna olup artık hayaletleri ,daha da önemlisi Stiles'ın annesini, görebildiğini keşfetmesiyle Amelie; Isaac'i hariç tutarak doğaüstü çetesiyle bir daha konuşmak istemediğine karar verdi.
Nasıl bir hayalet görebildiğini ya da komşusu olan çocuğu nasıl koruyabileceğini anlayamıyordu. Her iki durumda da bu kasabanın doğaüstü dünyasından uzun süre uzak kalamayacağını biliyordu. Eğer birine söyleyebilecek olsa kime söyleyeceğini de bilmiyordu. Isaac'e söylemeli miydi? Kesin bilmek istiyecektir.
Stiles onu perili evine geri getirdikten sonra oraya gidip evin güvenli olduğuna dair güvence verene kadar ön verandada kaldı. Sonra duş almaya ve okul için giyinmeye karar verdi. Stiles'la yatıya kalma, uyku kısmı gelene kadar oldukça harikaydı.
Pizza yediler ve onun en sevdiği ,görünüşe göre çocuğun da en sevdiği, Star Wars filmini izlediler. Daha sonra Stiles bir battaniye kaptı ve kızın itirazlarına rağmen kanepede uyumaya gitti. Ona kanepede uyuyabileceğini ve buranın onun odası olduğunu söyledi kız, çocuğa haksızlık ediyor gibi hissetmişti. Ve öyle de yaptı, battaniyeyi elinden alıp salona giden merdivenleri indi.
Birden Claudia Stilinski tekrar belirdi.Kanepenin ucuna oturarak "Benden ne istiyorsun?" diye fısıldadı Amelie.
"Stiles'ı koruyacağına dair söz vermeni istiyorum Amelie." Kız kafasını sallayarak gözlerini tavana dikti.
"Onu tehlikeye atan şeyi bilmeden bunu nasil yapabilirim ki?" diye sordu kız.
"Öğreneceksin tatlım." dedi Claudia ve elini Amelie'nin bacağına koydu. Hiçbir şey hissetmemişti kız. Sadece soğuk gibiydi.
"Denesem de onu koruyamam ki. Daha kendimi koruyamıyorum." diye hayıflandı sessizce.
"Sadece güçlerinin farkında değilsin. Ailenin geçmişi hakkında bildiğin bir şeyler var mı, Amelie? Ailenizin yüzyıllardır ölülere erişebildiğinin farkında mısın?"
"O sadece bir mit hanımefendi."
"Hayır, değil. Baban sana o hikayeleri anlatıyordu çünkü güçlerinin farkındaydı, nelerle karşı karşıya gelebileceğinin farkındaydı." diye açıkladı kıza Claudia.
"Öyleyse neden onu göremiyorum? Neden sadece seni görebiliyorum?" Kız kanepede doğruldu. Kanı kaynıyordu. İçini kemiren soruların cevabını almalıydı.
"Baban huzuru buldu. Ve senin tahmin edebileceğinden çok daha fazla şeyle başa çıkabileceğini biliyor."
"Yani sen huzuru bulamadın. Neden?" Diye sordukız burnunu kırıştırarak. Bu hayalet olayları çok karışıktı.
"Stiles'ın güvende olduğuna emin olmadan bunu başaramam." Dedi kadın omuzlarını silkerek.
"Tamam da niye şimdi? Stiles'ın başı oldum olası beladan kurtulmadı ki. Bu sefer farklı olan ne?"
"Ölebilir."
Kız bir an için donmuştu. "Ne?"
"Beni duydun Amelie. Açıkçası ona ne olacağını düşünüyorsun bilmiyorum ama bana söz vermelisin. Stiles'ın tek ihtıyacı senin koruman." dedi kadın bu sefer sesi yalvarır gibi çıkmıştı.
Kız ciğerlerini havayla doldurup gözlerini kapattı. Başını salladı yavaşça. "Tamam. Tamam, yapacağım."
Gözlerini tekrar açtığımda kadın gitmişti. Daha önce hiç orada değilmiş gibi...
Kanepeye uzanıp uyumayı denedi. Bunlarla yarın baş edecekti...
