Proud that I'm yours~ Lasse Schöne

Mom?

Daar komen mijn jongens alweer aan. "En Lars heb je het gevonden?" Hij knikt en dan gaan de schuifdeuren open. Selena komt aangelopen met èèn koffer in der hand. Ik loop meteen naar der toe en neem der koffer. De jongens lopen naar hun moeder. "Mam, hoeveel je, je?" Selena knikt even. "Lars, ga jij anders maar met je vader alvast naar de auto. Dan look ik wel even samen met James." Lars knikt en laat Selena los en kom Lars naast mij lopen. Ik verlies der niet uit het oog maar ik loop wel wat verder. "Papa, hoe gaat onze vakantie nu verder?" Ik kijk me zoon aan. "Eerst gaan we er voor zorgen dat je moeder weer beter is. Daarna gaan we met ze 4e op vakantie." Lars kijkt me raar aan. "Je bedoelt 5 pap." Ik knik. Niemand van de buitenwereld weet het nog dus het viel ook niet echt op toen Selena hier aankwam. Hoop ik dan hé. We staan stil bij de auto, maar Selena en James zie ik letterlijk nergens . "Lars, ga jij eens terug naar binnen toe. Kijken waar je moeder is en je broertje." Lars knikt en loopt naar binnen toe. Ik zelf blijf staan bij de auto, misschien zijn ze per ongeluk een andere kant opgelopen. Na 10 minuten wachten komt Lars aangelopen met Selena en James. "Waar je was je nou?" Ik loop naar der toe en geef der een knuffel. "James, was gevallen." James wrijft even over zijn knie heen. "Gaat het James?" Ik toon nu mijn geduld maar soms sla ik hem. Waarom ik heb geen idee, misschien omdat ik eerst zo gelukkig was met Christina, Lars en Selena. En toen ik in coma lag heb ik geen afscheid kunnen nemen van Christina en dat doet me elke dag nog steeds heel erg veel pijn. En ik kan je wel zeggen dat ik de laatste tijd ook heel erg veel drink. Selena stapt achterin in en Lars gaat naast me zitten. James duikt in de armen van mijn moeder. Vanavond kan ik dat ook weer doen. Ik rij bij ons de oprit op en stop de auto. "Wat heb ik het hier gemist zeg." Selena doet der deur open. Ze stapt uit en ik loop naar der toe. Lars pakt de koffer en James loopt een beetje achter ons aan. "Ik wist nog wel toen wij terug kwamen van Hawaï. Dat heel het team van Ajax hier in huis stond." Meteen krijg ik weer een lach op mijn gezicht. "Stond ome Daley en ome Jasper en ome Nicolaï hier toen ook binnen?" Ik kijk om en kijk hem aan. "Ome Daley haalde ons op met zijn toen nog vriendin Nina. Je moeder was toen langer dan 2 maanden weg geloof ik en toen verassende ik haar met mijn team eigenlijk." Ik zie nu de kleine pret oogjes in zijn ogen. Waarom zag ik dat nooit eerder, misschien komt het wel door die stomme drank. "Selena, wil je me morgen naar een afkickcentrum brengen." Selena knikt. "Wist je er van?" Ze knikt. "Ik ben terug omdat James mij heeft gedwongen terug te komen. Ik was net niet de weg kwijt maar ik heb James onderzocht om blauwe plekken. En je mag van geluk spreken dag onze zoon niet naar de politie is gegaan want dan had je een groter probleem." Ergens ben ik wel blij dat onze zoon dan niet hebt gedaan. "James, vergeet niet dat ik van je hou hè." Hij knikt. "Dat wist ik ookwel. Het kwam door de drank dat zag ik in je ogen. En ik hou ook van jou papa." Ik krijg nog een grotere glimlach. "Alleen niemand mag het weten dat ik daar word gebracht vanavond." Ze knikken allemaal. "Wij houden het wel geheim hoor papa. Zodra je maar snel mee kan op vakantie." Ik knik. Misschien hoef ik niet eens zolang te blijven. Maar ik hou me belofte, wij gaan snel op vakantie.