Daddy's girl

Part 51

Πως βρίσκεις κουραγιο να συνεχίσεις όταν όλος σου ο κόσμος έχει γκρεμιστεί; Μπορεί να ακούγομαι υπερβολική όμως αν δεν έχεις ερωτευτεί πραγματικά, αν δεν έχεις νιώσει τη ψυχη σου να καίγεται δεν μπορείς να το καταλάβεις. Ποτε στη ζωή μου δεν έχω νιώσει κάτι παρόμοιο. Και για να πω την αληθεια δεν πιστευα και ποτε ότι θα το νιώσω

Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά. Όχι ότι έκανα και τίποτα για να γεμίζω τη μέρα μου. Στην εταιρεία προφανώς και δεν πήγα ποτε. Το τελευταίο πράγμα που με νοιάζει αυτή τη στιγμή είναι να πάω να δουλέψω. Όμως παραδόξως και ο πατέρας μου δεν το έχει ξαναναφερει. Ξέρει πως δεν είμαι καλά και είμαι σίγουρη πως έχει καταλάβει και τον λόγο. Όμως τι τον νοιάζει; Εκείνος κατάφερε αυτό που ήθελε. Μας χώρισε μια για πάντα

- Αμαλία μου μπορω να μπω;
- Ναι Τιτίκα μου
- Αγαπη μου ο μπαμπας σου είπε να κατέβεις κάτω για μεσημεριανό
- Δεν πεινάω
- Ψυχούλα μου σηκω επιτέλους από το κρεβάτι σου. Σε παρακαλώ. Στεναχωριέμαι τόσο πολυ που σε βλέπω έτσι
- Εντάξει είμαι Τιτίκα μου θα μου περάσει
- Σε παρακαλώ κατέβα κάτω να φάτε όλοι μαζί
- Εντάξει θα κατεβω
- Αντε και σου έχω φτιαξει και το αγαπημένο σου γλυκό για μετα
- Είσαι ένας άγγελος. Σαγαπω πολυ
- Και εγω σαγαπαω καρδούλα μου... Αντε πάω κάτω να τελειώσω κάτι δουλειές και σε παρακαλώ σηκω και εσυ
- Ναι ναι τώρα θα σηκωθώ
- Εντάξει

Το τελευταιο πράγμα που χρειαζόμουν τώρα ηταν να κάτσουμε να φαμε όλοι μαζί σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Λες και όλα είναι μια χαρά. Λες και δεν πατάμε όλοι επι ποδός για να κάνουμε αυτό που θελουμε

- Αντε βρε κορίτσι μου επιτέλους
- Το πήρες απόφαση να σηκωθείς; Καιρός ηταν
- Μπαμπά άσε με στην ησυχία μου
- Γιατί παιδι μου τι σου είπα; Δεν καταλαβαίνω πραγματικά το λόγο που είσαι έτσι
- Αντε παράτα μας μωρέ
- Αμαλια πως μιλάς έτσι
- Σε βαρεθηκα γιαυτο μιλάω έτσι. Κανεις λες και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Όμως ξέρεις παρα πολυ καλά το λόγο που είμαι έτσι. Αλλά πολυ απλά για ακόμα μια φορά σκέφτεσαι μόνο τη πάρτη σου
- Αντί να χαίρεσαι που τον ξεφορτωθήκαμε γκρινιάζεις κιόλας;
- Άλλον επρεπε να ξεφορτωθώ απο τη ζωή μου αλλα τέλος πάντων
- Τι εννοείς με αυτό Αμαλια;
- Ότι είχα τη τυχη... ή μάλλον την ατυχία, να έχω για πατέρα μου έναν σατραπη. Έναν αυταρχικό άνθρωπο που νομιζει πως κάποιος είναι και όλος ο κόσμος του ανήκει
- Αμαλια δεν θες να δεις και το άλλο μου πρόσωπο. Πρόσεχε καλά
- Έχεις και χειρότερο πρόσωπο απο αυτό που ήδη έχεις μπαμπά;
- Δεν σου επιτρέπω
- Όχι εγω δεν σου επιτρέπω. Δεν σου επιτρέπω να ανακατευτείς ποτε ξανα στη ζωή μου κατάλαβες;
- Όσο μένεις σε αυτό το σπίτι...
- Ναι ναι το ξέρουμε το παραμυθάκι σου. Αλλά δεν έχω σκοπό να μείνω άλλο εδώ μέσα. Θα φύγω
- Φυγε.... φυγε να δούμε τι θα καταφέρεις. Μέσα σε ούτε μια βδομάδα θα γυρίσεις σπίτι σαν το βρεγμένο κουτάβι και θα μου ζητας λεφτά
- Αντε πάλι με τα λεφτά. Αν ηξερες έστω και λίγο τη κόρη σου, θα είχες καταλάβει πως ποτε δεν με ένοιαξαν. Απλά χαρτια είναι που πάνω γράφουν αριθμούς
- Αυτά τα απλά χαρτια με αριθμούς όμως σε πήγαν στα καλύτερα σχολεία, σε σπούδασαν, σου πρόσφεραν ολα αυτά που έχεις σήμερα. Αλλά έτσι αχάριστη ησουν πάντα
- Είχα που να μοιάσω
- Ωραια αντε φυγε, αλλά από εμένα λεφτά να το ξεχασεις. Να πας να βρεις μόνη σου
- Μην αγχώνεσαι και έχω βρει ήδη δουλειά
- Εσυ; Έχεις βρει δουλειά; Που δεν έχεις δουλέψει ποτε στη ζωή σου;
- Ναι αμε
- Και τι δουλειά είναι αυτή
- Στο γραφείο του κυρίου Μακρη
- ΤΟΥ ΠΟΙΟΥ;
- Του κυρίου Μακρη μπαμπά. Τον ξέρεις από όσο θυμάμαι
- Η δίκη μου η κόρη θα πάει να δουλέψει στην εταιρεία του νούμερο 1 αντιπάλου μου; Αυτου που τόσα χρόνια ψάχνει ευκαιρία για να με καταστρέψει;
- Είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και έχω να μάθω παρα πολλα στο πλευρό του
- Έξω από το σπίτι μου... ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΩΡΑ
- Ανδρέα ηρεμισε
- Άσε με και εσυ Αλεξάνδρα... Σηκω και φυγε αυτή τη στιγμή. Δεν είσαι κόρη μου εσυ
- Δυστυχώς είμαι, αλλά έχω δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου να μην γινω ποτε σαν εσένα

Σηκώθηκα από το τραπέζι και έτρεξα στο δωματιο μου. Έβαλα 10 ρουχα σε ένα σάκο και έφυγα κατευθείαν χωρίς καν να τους μιλήσω. Μπήκα στο αμάξι μου και ξεκίνησα να οδηγάω με μανία. Δεν ήξερα που πάω. Απλά οδηγούσα

Τον έχω σιχαθεί. Μου έχει καταστρέψει τη ζωή. Αυτός ευθύνεται για όλα. Τι ζήτησα; Να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, έναν μεγάλο έρωτα. Ότι ζητάει κάθε κορίτσι στην ηλικία μου. Αλλά εκείνος είχε αλλα σχέδια για μένα. Και έκανε τα πάντα για τα πετύχει. Και τα κατάφερε. Δάκρυα είχαν κατακλύσει τα μάτια μου. Είχα χάσει πλέον κάθε έλεγχο των κινήσεων. Η ανάσα μου είχε βαρύνει σε ανησυχητικό βαθμό. Τα μάτια μου είχαν θολώσει. Δεν μπορούσα να δω τιποτα μπροστα μου ώσπου ξαφνικά ειδα σαν αστραπη μπροστά μου ενα αμαξι. Πανικοβλήθηκα, αφησα το τιμονο  και εχασα τις αισθήσεις μου....

**********************************************
Μωρακια μουυυυ νέο παρτ. Βρισκόμαστε ενα βήμα πριν το τέλος της ιστορίας. Ανυπομονείτε και εσείς όπως και εγω;