"ပြောစမ်းဘာတွေလည်းလို့"
"မေမေသမီး ခွန်းလေးနဲ့"
"တော်စမ်းအဓိပ္ပာယ်မရှိတာမပြောနဲ့"
(သူပဲပြောခိုင်းပြီးတော့ဟွန်း)
"အဆက်သွယ်ဖြတ်နော်သမီး မေမေသမီးကိုယုံလို့လွှတ်ထားတာ မေမေကိုအရှက်ရအောင်မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် သမီးသိပါတယ်နော် မောင်ရဲမာန်မိဘတွေလည်းမေမေတို့ပြောဆိုထားတာ ဒါတွေကလည်းသမီးတို့လူငယ်ချင်းမေတ္တာမျှနေလို့မေမေတို့စကားပြောထားကြတာ ခွန်းရဲ့ တက်လမ်းတွေကိုလည်းမပိတ်နဲ့ ဒီအမေသေခါနီးကိုကျေးဇူးဆပ်မလို့လားဒီနည်းနဲ့"
(ဒေါ်ခင်ခင်မွန်ရဲ့အသံဟာမတိုးမကျယ်နဲ့သူ့သမီးကိုချော့ပြော့နေတဲ့အသံနဲ့ပြောတာမလို့ မာလာသူမမေမေကိုသနားသည်။)
"မဟုတ်ပါဘူးမေမေ သမီးတောင်းပန်ပါတယ် သမီးစဉ်းစားချင်သေးလို့ပါ"
"အေးပါ သေချာစဉ်းစားနော် မေမေလိုချင်တဲ့အဖြေပဲဖြစ်ပါစေ "
မာလာသူမအမေကိုဘာမှမပြောပဲအခန်းထဲကိုတိတ်ဆိတ်စွာ၀င်ပြီးငိုနေမိတယ် ငါမေမေပြောသလိုကလေးရဲ့တက်လမ်းကိုပိတ်မိနေပြီလား
မာလာတညလုံးစဉ်းစားရင်းမျက်ရည်တွေနဲ့ပါ အဖော်ပြုနေမိတယ်
.........
"သမီးရေ"
"အောက်ဆင်းလာပါအုန်းကွယ်မောင်ရဲမာန်ထက်ရောက်နေပြီ "
"ဟုတ်မေမေ"
*ဟူးးကလေးရယ်လွမ်းလိုက်တာ *
"ဪ ကို ပြောတော့ပြန်မလာဖြစ်သေးဘူးဆို"
"ပထမကမလာဖြစ်ဘူးခုကအလုပ်တွေလည်းမြန်မြန်အပြီးလုပ်လိုက်တာ ကိုလည်း မွန့်ကိုလွမ်းနေပြီ"
"ဟာကိုကလည်း"
ဒေါ်ခင်မွန်ကတော့ပြုံးပြီးထသွားတယ်
တပတ်အကြာ***
"မေမေ သမီး မေမေ့သဘောနေပါ့မယ်စ"
"ကျေးဇူးပါကွယ်မေ့မေ့သမီးလေးရယ် သမီးအမဆိုလည်းမေမေစီစဉ်ပေးတာအဆင်ပြေနေတာပဲလေ"
"ဟုတ်"
"ခနနေမောင်ရဲမာန်နဲ့ကုမ္ပဏီသွားမှာမလား"
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသော တီချယ်
Short Storyစာမေးပွဲဖြေတုန်းကအခန်းစောင့်တဲ့ဆရာမကလည်း ကိုယ့်အချစ်ဆုံးလူသားဖြစ်လာနိုင်ပါတယ် တီချယ်ကိုလေသမီးအရမ်းချစ်တာ ခွန်းသက်ထားမောင် အင်း ချစ်ရင်ချစ်တယ်မှတ်ပေါ့ကွယ် မောင်ရယ် ...
