❤မောင့်အရိုင်းပန်း❤ 🚨🚨🚨

အပိုင်း ၁၆

               "ငါတို့ ကွာရှင်းရအောင်ပါ
တခေတ်မာန်.....
ဟင့်....ဟီး.....ဟင့်ဟင့်......
ငါနင်နဲ့ဆက်မပေါင်းချင်တော့ဘူး.....

သည်းကြီးမဲကြီးငိုရင်း ပြောတာမို့
မာန့်ရင်တွေပိုနာရသည်.....

               "တောက်....ခင်ဗျားကိုတော်တော့လို့
ပြောနေတယ်နော်.....

မာန် ယိမ်းကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ချီကာ....
ဆေးရုံ အခန်းထဲကထွက်လာလိုက်သည်.....

             "ကြီးယု....အထုတ်တွေသိမ်းပြီး
ဖိုးမောင်နဲ့ နောက်ကနေ လိုက်ခဲ့လိုက်ပါ....

            "အယ်....ယိမ်းလေးက...
ဆေးရုံကဆင်းလို့မရသေးဘူးမလား....

မာန် ရင်ခွင်ထဲက
ယိမ်းမျက်နှာကိုတချက်ကြည့်ကာ....

            "သူ မသေနိုင်ပါဘူး ကြီးယု.....

ယိမ်း.....တစ်ကိုယ်လုံး နီးပါးနာနေတာကြောင့်...
သူ့လက်ကမရုန်းနိုင်.....

             "ငါ့ကိုချပေး တခေတ်မာန်....
နာနေပြီ.......အာ့

             "ခင်ဗျားငြိမ်ငြိမ်နေ ဒေါ်နွဲ့ယိမ်းပျို....

မျက်နှာလေး ညိုးငယ်စွာ
ငုံ့ဆင်းသွားတဲ့ မမကိုကြည့်ကာ...
မာန်သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်.....

ယိမ်း....အခုန်မြန်နေဆဲဖြစ်တဲ့ရင်ကို....
အသာဖိကာ....ကားမှန်ကနေအဝေးကို
ငေးကြည့်နေမိသည်...
ခုတစ်လောဘာဖြစ်နေမှန်း
ယိမ်းကိုယိမ်းပင်မသိ...

><><><><><><><><><><><><>

ဟင့်အင်း....မဟုတ်ဘူး.....
ယိမ်းလုပ်တာမဟုတ်ဘူး.....ဟင့်.......

ယိမ်းတစ်ချက်တစ်ချက်သွေးကွက်တွေပင်
မျက်လုံးထဲ မြင်နေသလို....
ကလေးငိုသံတွေလဲဆက်တိုက် ကြားနေရသည်......

            "ဟီး....ဟင့်ဟင့်......ဘာလို့
ယိမ်းစီပဲ လာခြောက်လန့်နေတာလဲ....

သွေးနုသားနုမို့ ယိမ်းတစ်ယောက်ထဲ...
စိတ်တွေကယောက်ကယက်ဖြစ်နေသည်......
နားနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းပိတ်ကာ....
ခေါင်းတခါခါနဲ့ သူမပုံစံက
တစ်ကယ့်အရူးတစ်ယောက်လိုပင်......

          "ယိမ်း......သမီး.....
အဆင်ပြေရဲ့လား.....

အခန်းထောင့်မှာကြောင်စီစီကြီးထိုင်နေတဲ့
ယိမ်းနားဒေါ်တင်ယု စိုးရိမ်စွာပြေးသွားလိုက်သည်....