დიდი ხანი გავიდა მას შემდეგ რაც დავივიწყე ის, ჯეონი! მაგრამ თითქოს გულიდან არ მოდის, თითქოს ის აქ ჩემს გულში არის დამარხული. სამუდამოდ! ძალიან ცუდად ვარ ძალიან! ხომ შეიძლებოდა რომ ჩემი ცხოვრება სხვანაირად წასულიყო? და ვყოფილიყავი ბედნიერი?! არ შეიძლებოდა?! მაგრამ ეს ხომ არავის ბრალი არ არის? უბრალოდ ჩემი ბედი ასეთია! და ამას ვერავინ შეცვლის!.
ცუდად ვარ! ძალიან ცუდად მინდა აქედან წავიდე! ძალიან შევცდი რომ აქ ჩამოვედი! მართლა ძალიან შევცდი. არ მეგონა თუ ასე გამიჭირდებოდა! მართლა არ მეგონა ასე ცუდად თუ გავხდებოდი! ყველაფერი რაც აქ არის ყველა ნივთი თუ მცენარე მახსენებს ჩემი შვილის თავს! მინდა ძალიან მჭირდება! მინდა ჩემს გვერდით იყოს! მინდა ჩავეხუტო და მის სიცილში ვიგრძნო თავისუფლება! მაგრამ ჩემი შვილი ახლა მიწაშია იმ შავ და ცივ მიწაში!
ყველაფერს გავაკეთებდი რომ ახლა ის ჩემთან იყო!
მისი სიცილი მოვისმინო!
ყველაფერს დავთმობდი ოღონდ ერთხელ მაინც მენახა ჩემი ანგელოზი!
მენატრები დე ძალიან მენატრები! მინდა რომ ჩემთან იყო ხომ შეიძლება რომ შენს მაგივრად მე მომკვდარიყავი?! ხომ შეიძლებოდა!
ემოციების კონტრილი ძალიან მიჭირს! მიჭირს დე უშენოდ! ძალიან მიჭირს!.
მაგრამ რა ვქნა ასეთი ყოფილა ჩვენი ბედი! და ამას ვერ შევცვლით! მინდა აქ იყო მაგრამ არ ხარ! და ეს იცი ჩემთვის როგორი ძნელია?! რა საშინელება უშენობა?!
აღარ შემიძლია ამდენის მოთმენა მართლა აღარ შემიძლია!
მეც ავდექი და სანაპიროზე წავედი, ახლა ყველაზე მეტად მჭირდება დამშვიდება მართლა ძალიან მჭირდება!
⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛⬜⬛
უცნობი POV:
დადგა ის დრო როცა შეიძლება მე მას ბედნიერება დავუბრუნო? მაგრამ არ მინდა ჩემგან გავუშვა! ეს ძალიან მტკივნეული იქნება ჩემთვის! არ ვიცი რა გავაკეთო! არვიციიი!
საშინელი ადამიანი ვარ საშინელი!
🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜🟥⬜
YOU ARE READING
მახინჯი სიყვარული...♡ ( დასრულებული)
Fanfictionუბრალოდ, ეს ფიკი არის განსხვავებული, აქ არამარტო ისტორია არამედ აქ ვისაუბრებთ ზოგადად რეალობაზე, იმედია წაიკითხავთ❤ დიდი სიყვარულით ავტორ❤⭐ი
