Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Çağrıyı o halde görünce şoka girmiştim herkes yukarıya çıkmıştı hemen yanına atılıp nabzını kontrol ettim.
Nabzı atıyordu...
"Nabzı atıyor"
Dediğimde ateş gözü dolu bir şekilde çağrının başını dizine yatırdı
"Çağrı ne olur uyan"
Nil haykırarak,
"Ambulans, ambulansı çağırın çabuk!"
Alev alelacele ambulansın numarasını güçlükle tuşlayabilmişti. Ceylin ise çağrının kan kaybını önlemek için karnına havlu ile bastırıyordu hıçkırarak.
Atlasın gözleri kan çanağına dönmüştü öfkeyle soluyordu yumruğunu sıkıp duvara vurdu
"Kim yaptı lan bunu! Kim!"
Çok geçmeden ambulans ve olay yeri inceleme polis ekipleri gelmişti. Atlas çağrıyla birlikte ambulansa bindi.
Ben,Ceylin,alev,nil ve ateş arabayla onların arkasından gidecektik. Ateş arabayı kullanmak için çabalasa da ellerinin titrediğini ve arabayı kullanacak gücü kendinde bulamadığı için direksiyon başına Alev geçti. Alev arabayı kullanmaya devam ederken tedirgin olmuş bir şekilde bize döndü
"Fren.." Dedi. "fren tutmuyor..."
Ateş,
"Tekrar frene bas alev"
"Olmuyor işte olmuyor!"
Gözleri dolmuştu.
Nil, " na-nasıl yani nasıl olur"
Araba süratle gitmeye devam ediyordu,ve hepimiz ne yapacağımızı bilemez bir haldeydik elimiz kolumuz bağlı bir şekildeydi.
Alev kontrolü dışında olan frenle korku dolu anlar yaşıyordu. Ama bizi korkutmamak için elinden geleni yapıyordu.
Ağlamakla karışık bir kahkaha attım,
"Neden, neden bütün bunlar başımıza geldi?"
Ceylin de korkuyordu ama benim için korkusunu bastırarak,
"Her şey düzelecek ablacım korkma"
Diyordu...
Bu gece biri hepimizin ölmesini istemişti...
Ama kim?
Telefonumun cebimde olduğunu yeni idrak etmiştim, hızla cebimden telefonu çıkarıp rehberden atlasın numarasını buldum, 4. Çalışta telefonu açmıştı
"Atlas" dedim,
Oda sanki yolunda gitmeyen bir şey olduğunu anlamış bir şekilde,
"Açelya.." demişti.
"B-biz kaza yapacaz frenler tutmuyor atlas..."
Telefonun öbür ucundan atlasın halini tahmin edebiliyordum. Duyar duymaz bir küfür savurarak
"Açelya bak sakin olun panik yapmayın sakın telefon !telefonun sesini aç!"
Telefonun sesini açtım herkes duyuyordu.
Ateş çaresizce,
"Atlas, çağrıya onu çok sevdiğimi söyle ben sadece şaka yapmıştım..."
Dedi burnunu çekerek,
Nil,
"Çağrıyı çok sevdiğimizi söyle atlas, bizi öyle hatırlasın... Bizim için yaşasın"
Atlasın sesi çok kötü geliyordu, boğazı düğümlenmiş gibi bir kaç saniye konuşamamıştı... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Yazardan,
Atlas onlar için polis ve ambulans göndermişti sağ salim kurtulmaları için.
Ölümün acımasız pençelerini hep beraber tatmışlardı...
Atlas o gece çıkmaz bir sokakta hissediyordu kendini, bir yandan hastanede ağır yaralı yatan kardeşi, diğer yandan 5 kardeşi ölüm eşiğindeydi.
Açelyanın ettiği o telefon onun yıkılmasına sebep olmuştu.
"Atlas" demişti Açelya " biz ölüme gidiyoruz"
"Korkma hiçbir şey olmayacak"
Telefonu hiç kapatmamıştı onlara sürekli kurtulacaklarını söylüyorduçağrı uyanınca onları yanında görmek isteyecekti sonuçta...
Atlas hırsla,
"Alev, önünde seninle aynı hızda olan herhangi bir araç görüyor musun?"
Demişti,
Alev:in tedirginliği belli oluyordu,
"Evet görüyorum"
Dediğinde atlas konuşmasına devam etti,
"Arabaya arkadan vur, dikkatli olmalısın alev düzgün yapmalısın..."
Ve ekledi,
"Şuan tek şansımız bu... Sana güveniyorum"
Alev korkuyla
"Kendinizi sıkı tutun"
dedi.
Tek şanslarını denemek zorundaydılar...
Hepsi birbirine sarılarak tutundu,
Ve alev aracın tam ortasından çarpmıştı araba güçlü bir darbe ile durmuştu. Yaralanmışlardı ama kurtulmuşlardı, arabadan çıktılar ve yağmur güçlü damlalarıyla onları ıslatmıştı,
Eğer Alev bir yanlış yapsaydı belki de şuan birbirine yağmur altında sarılı 5 kardeş olmazdı.
Ama kurtulmuşlardı, karşıda ki aracı yoldan çıkarabilirdi Ama neyse ki başarmıştı şans bu gece ilk defa onlara gülmüştü.
Yağmur bastırmaya devam ederken ambulans gelmişti onlar için. Parçalanmış olan arabaları çekici tarafından kaldırılmıştı. Sonunda hastaneye gelmişlerdi çok ağır yaralı değillerdi ama Açelyanın koluna bir cam saplanmıştı, Nil'in kaşı patlamış ateş ise bacağından yaralanmıştı ceylin ve Alevde dudağı patlamış alnı kanıyordu. Atlas yanlarına gelmişti hepsine tek tek sarılmıştı. Hepsi kendilerini umursamayıp direk çağrıyı soruyordu. Çağrının durumu başta kritikti ama atlatmıştı hala bilinci yerine gelmemişti. Baba ve Anneleri olayı duyarken şoka uğramış seyahatten dönmek için yola çıkmışlardı polisler olayı en ince ayrıntılarıyla incelemeye çalışıyordu. Atlas'ta bir polisti neticede, bunu yapanı elbette bulmak için elinden geleni yapacaktı....
