Λινα - Νταϊάνα ο Αντώνης πρέπει να το μάθει
Νταϊάνα - Οχι δεν χρειάζεται
Μια - Κορίτσι μου είναι πολύ σημαντικό για να μην του το πεις . Αν γίνει κάτι θα τρελαθεί
Νταϊάνα - Δεν θα γίνει τίποτα
Παρόν :
Αφηγητής pov :
Έχει περασει περίπου 1 χρόνος από τότε που ξαναβρεθηκαν . Η Νταϊάνα μαζί με τα κορίτσια εδώ και καιρό είχαν βρει δουλειά και σπίτι .
Με τα αγόρια δεν είχαν μιλήσει καθόλου , μέχρι που μια μέρα τις ενημέρωσαν πως η θητεία τους τελείωσε και έπρεπε κάποιος να τους πάρει .
Νταϊάνα - Άντε ρε κορίτσια μια ώρα σας περιμένω !
Λινα - Καλα ντε με το αυτοκίνητο θα πάμε , σε δυο λεπτά έχουμε φτάσει
( Το αυτοκίνητο είναι της Νταϊάνας )Νταϊάνα - Ναι ε ? Και την κίνηση που την πας ? Καλοκαίρι είναι
Μια - Παιδιά τελειώνετε . Φτάσαμε άιντε !
Η Νταϊάνα πάρκαρε το αυτοκίνητο , βγήκανε απο το αυτοκίνητο και πηγαν προς την πύλη . Μόλις τους είδαν όμως άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος τους. Τα αγόρια μολις τις είδαν άρχισαν να πηγαίνουν σε αυτές , μέχρι που έπεσαν στην αγκαλιά τους .
Νταϊάνα pov :
Περπατούσαμε προς την πύλη μέχρι που τους είδαμε . Αρχίσαμε να τρέχουμε προς το μέρος τους . Όταν μας είδαν μας χαμογελασαν και άρχισαν να περπατάνε προς σε εμάς . Μέχρι που πέσαμε στην αγκαλιά τους .
Αντώνης - Ψυχή μου ! ...Πόσο μου έλειψες !Εγω - Και εμένα !
Μάρκος - Τι κάνεις μικρή ?
Αντώνης - Ε ! Μόνο εγώ την λέω έτσι ! ...Αου !
Εγω - Μην τον ακους Μάρκο , καλά είμαι εσείς ? Πως τα περάσατε χωρίς εμάς ?
Γιάννης - Ρώτα το αγόρι σου ! Μας έχει πρήξει τόσες μέρες
Αντώνης - Εσύ την πρωινή σου φάπα την έφαγες ? Γιατί μάλλον σου ξέφυγε
Λινα - Τι σου κάνανε αγόρι μου εκεί μέσα !
Γιάννη - Είδες ...
Εγω - Χαχαχα αντε παμε ? Μεσημέρι πήγε δεν πάμε σε καμία ταβέρνα κοντά στη θάλασσα , να φάμε και κάτι ?
Όλοι - Ναι !
Τα παιδιά μπήκαν στο αυτοκίνητο , η Νταϊάνα οδηγούσε και δίπλα της ο Αντώνης . Εφτασα έξω απο μια ταβέρνα και κάθισαν να φάνε .
Καποια στιγμή το τηλέφωνο της Νταϊάνας χτύπησε και όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω της . Όμως το έκλεισε κατευθείαν .
Αντώνης - Δεν θα το σηκώσεις ? ...Είσαι καλά ?
Εγώ - Ναι μια χαρά ...Πάω λίγο στο μπάνιο
Αντώνης pov :
Κάτι δεν πάει καλά . Έχει πάνω απο ενα τέταρτο που είναι στο μπάνιο και δεν έχει βγει . Ανησυχώ ...
Εγω - Σαν πολύ ωρα δεν είναι μέσα ?
Λινα - Ναι καλά λες παω να δω
Αφου πηγε η Λινα , μεσα σε 2 λεπτά την άκουσα να με φωνάζει . Πετάχτηκα απο τη θέση και έτρεξα γρήγορα προς το μπάνιο . Όμως η εικόνα που αντίκρισα ήταν ότι το χειρότερο.
Βρήκα την μικρή μου ξαπλωμένη κάτω . Αναίσθητη ...
Εγώ - Τι έγινε ?!
Λινα - Δεν ξέρω την βρηκα έτσι .
Εγω - Νταϊάνα ? Ψυχή μου ? ...Σε παρακαλώ άνοιξε τα μάτακια σου . Έλα κορίτσι μου ...
Τότε ήρθαν και τα παιδιά . Εγώ την πήρα στην αγκαλιά μου και την έβαλα στο αυτοκίνητο . Ναι έχω δίπλωμα , το πηρα πριν μπω στρατό . Έτρεχα με 120 φτάνοντας στο κοντινότερο νοσοκομείο .
Έχει περασει ενα τέταρτο απο την ωρα που την πήραν . Καποια στιγμή βγήκε ο γιατρος απο το δωμάτιο της .
Γιατρος - Είστε συγγενείς της ?
Εγω - Ναι είμαι το αγόρι της . Πως είναι ?
Γιατρος - Ειναι καλά . Απλως μάλλον υπέστη μια μικρή κρίση πανικού . Την νευρίασε ή την αναστάτωσε κάτι ?
Εγω - Οχι δεν ...Δεν ξέρω γιατρέ
Γιατρος - Δεν πειράζει απλώς απο εδώ και πέρα θέλει προσοχή
Εγω - Ευχαριστώ
Λινα - Άντωνη !
Μαρκος - Τι έγινε ?
Εγω- Επαθε κρίση πανικού
Λινα - Και της το είπα !
Μια - Λινα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τώρα .
Εγω - Συγνώμη μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος τι γίνεται ? !
Λινα - Αντώνη εμφανίστηκε η μητέρα της
Εγω- Μου κάνετε πλάκα !
Μια - Απο τοτε παθαίνει κρίσεις πανικού συνέχεια . Όσο για το τηλεφώνημα ήταν αυτή
Εγω - Και ποτέ περιμένατε να μου το πείτε ! Αν δηλαδή γινόταν χειρότερα και δεν ήταν μόνο οι κρίσεις ? Δεν θα μου το λέγατε ποτέ ? ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ !!!
Γιαννης - Αντώνη ηρέμησε , πάνε μέσα η μικρη σε χρειάζεται τώρα .
Εγω - Πάω αλλά θα συνεχίσουμε αυτην την κουβέντα ...
YOU ARE READING
You are my life
RomanceΗ Νταϊάνα , ένα 16 χρόνο κορίτσι όπου η ζωή της ήταν μέσα στην χαρά ... Όμως θα αλλάξει μέσα σε μια ημέρα. Τι θα γίνει όταν θα πρέπει να αποχωριστεί το πιο αγαπημένο της πρόσωπο ? Θα τα καταφέρει ? ...