İKİ AŞK BIR KADIN

Part 2

Ellerini üst üstte birleştirerek yan profilinden Sarperi inceledi. Asla öyle birine benzemiyordu. Öyle ki bile isteye kimseye zarar verecek birine hiç benzemiyordu.

Eğer o kadar gaddar katı bir adam olsaydı, o yağmurlu gece de onu korkularından arındırıp tüm şevkati ile kolları arasına almazdı değil mi?

Yok hayır, o pislik Sarper hakkın da yalan söylüyordu.!

"Sarper"derken sesi içine kaçmış, ağlamaktan çatallanmış ama öyle şirin çıkmıştı ki.

Genç adam sessizlik içinde dikkatlice kullandığı arabanın hızını biraz düşürüp ona seslenen karısına şaşkınca baktı. Şaşkınlığı adını zikrederken çıkan heyecan dolu tınıyaydı.

"Efendim Deva." Gözünü yoldan ayırmadan ara ara bakıyordu karısına. Deva'nın az önceki haline nazaran yüzünde sevimli bir gülümseme görünce kalp atışının ritmi değişti genç adamın.

"Sana bir soru sorsam bana kızar mısın.?" Keza evlendiği gece sormuştu bu soruyu ama ters tepmişti. Yine aynı hüsrana uğramamak için daha temkinli davranıyordu.

"Sana neden kızayım Deva? Tabiki sorabilirsin." Bu adamın cidden katil olma ihtimali yüzde sıfır gibi bir şey. Ya konuşurken bile bu kadar naif olan biri nasıl böyle itham edilirdi.?

"İmm şey_ Sarper.."

"Deva bu kadar sıkılarak, korkarak konuştuğuna göre." Kesinlikle gelecek soru iyi bir soru değildi diye düşünüyordu. Tam da öyle olmuştu.

"Semiramis kim.?" Adamın çatılan kaşlarını görünce Deva yutkundu. Yine olmadık soruyu sormuştu. Aptal dı neden merak ediyordu,niçin soruyordu.?

Korkudan ellerini birbirine kenetledi. Gözlerini kucağında kanatırcasına tırnakladığı ellerine dikti. Keşke sormasaydım, diye pişmalık duygusu barınırken ellerinin üstüne konan ellerle bakışları değişti.

Ali Sarper karısının sorduğu sorudan çekingenliğini fark etmişti. Şayet Deva çekinmemiş olsaydı ellerini birbirine sürtüp kendi canını yakmazdı.

"O ellerine bir daha zarar verirsen seni kuaföre götürür o tırnaklarını komple kestiririm küçük hanım. " Hafif kızgın tonda çıkan sesi Deva'nın kendine zarar vermesinden kaynaklıydı.

Arabanın pedalına biraz daha yüklenmiş asfaltı ağlatır gibi gaza basmıştı.

Yan tarafında oturan karısı nefesini iki dudağı arasına hapsederek gözlerini ardına kadar açtı. Onun yüzünden sinirlenmişti, o sinirlendirdi.

Ama Sarper sinirli falan değildi. Sadece eve daha çabuk varmak için hızını biraz daha arttırmıştı.

"Deva nefesini bırak Deva, nefesini bırak.! " Bu kadın neden bu kadar korkuyordu? Sanki Sarper ona öcü gibi mi davranmıştı. Öyle ya Semiramis'i sormuştu, daha önce sorduğunda az kalsın... Neyse..

Deyip başını belirsilik ifadesi ile iki yana salladı. O gece kendini kaybetseydi bir felakete sebep olacaktı. Herşey o adi herif yüzünden di...

Deva tuttuğu nefesi Sarperin sert çıkan sesi ile bırakmıştı. Bıraktığı gibi de boğazının gıcıklanması öksürmesine neden oldu...

"Deva eve gidelim, seninle şöyle güzel bir çay demleyelim sorduğun merak ettiğin soruların cevaplarını öyle yanıtlayalım olmaz mı?" Olurdu hem de çok güzel olurdu. Deva yüzünde oluşan kocaman gülümseme ile kafasını aşağı yukarı salladı. Fakat bir sorun vardı evde yemek yoktu, yemekten önce nasıl çay içeceklerdi. Genç kadının yanakları şişip aynı hızla geri söndü. Zaten yemek yapmayı becerememesi en büyük sorundu.