İKİ AŞK BIR KADIN

Part 2

Hepinize merhabalar;

Sözünde durana ne deniyordu.?
Yine bir sözümde durmanın haklı gururu ile karşınızdayız.

Sizler de bölümü okurken bölümün hakkını vererek yorum yapın isteriz.

Öncelikle çok ara vermeyeceğim ama bu demek değil ki bir kaç gün içinde yine bölüm gelsin. Artık diğer kitaplara geçiş yapıyorum. Burada tekrar görüşmek üzere deyip sizleri bölüm ile başbaşa bırakıyorum.

Kota vardır.

Yıldız beğeni; 300

Yorum 350.

Keyifle okumanızı dilerim 💐 çiçek gibi okuyucular..

"Eve gidelim Sarper, evimize gidelim."

Gününün bu şekilde geçeceğini , bu kadar kötü olacağını bilsey di kesinlikle evden çıkmayı istemezdi. Ancak bir gerçek vardı ki, öğrendikleri...

Arabaya bindiğinde tek kelime edecek mecali olmadan kafasını cama yaslayıp biraz önce olanları ve duyduklarını zihninde tartmaya başladı.

İddia...

Onun üzerinde iddia oynanmış kendisini resmen bir bahis oyunu olarak kullanmışlar dı öyle mi? Neden di? Nasıl yapmışlardı.? Üstelik bunu yapan adamlardan biri az önce "ben sevdim." Diyen adam dı. "Kocanı, ne çabuk kabullenmişsin." Deyip aşağılarken kendisi ne çabuk başka bir kız istemeye giderdi ki? Aklı almıyordu Deva'nın, çok yıpranmıştı, çok yorulmuştu, herkes onu küçümsediği için kendini bu ailenin bir parçası olarak göremiyordu. Oysa insan hayatı boyunca seveceği insanı kendisi seçerdi, ama evleneceği insanı ona kaderi seçerdi.

Hangi kız doğduğu aileyi,doğduğu evi, anne baba diye adlandırdığı kişileri seçiyordu.? Hiç kimse, hiç kimse dünya ya gelme hakkını kendisi seçemezdi.

Düşündükleri içten içe canını yakıyor, aldığı nefesi bile ona zehir oluyordu.
Yüzünde dans eder gibi dökülen yaşlarını avuç içleri ile silerek sesli bir o kadar keskin bir nefesi dışına verdiğinde Sarper göz ucu ile baktı karısına. Onun da karısından farkı yoktu. İçine düştüğü şu dipsiz kuyuda kendine acımaktan vazgeçip en çokta Deva''ya üzülüyordu.

"O döktüğün göz yaşları, döktüğün insanlardan daha değerli Deva." İnsan önce kendisinin değerini kıymetini bilmeliydi. Eğer o kendi değerini bilmezse kimse onun değerli olduğunu bilmezdi.

Sarper'in söylediği cümle ile başını yavaşça yana çevirdi, gözlerini olabildiğince genç adama bakmaktan kaçırdı. Ağlamaktan,göz yaşı dökmekten,aciz görünmekten bıkmış, nefret etmişti. Haklıy dı aslında Sarper, şu an döktüğü göz yaşları kim içindi? Babası için mi? Doğu için mi? Yok sa daha bir kaç dakika önce seni seviyorum deyip ardından kız istemeye gideceğini duyduğu için mi? Yoksa en acısı bir iddia uğruna heba edilen hayatı için mi?...

Sarper ile göz göze geldiğinde göz kapaklarını açıp kapattı. Haklı olduğunu ifade etti. Ağzını açacak, dudaklarını aralayacak takati kalmamıştı. Bugün hayatın da tanıdığı iki erkek tarafından çok fazla parçalanmıştı. Biri Babası..ki onun yaptıklarına alışkındı sadece bir umut beslemişti, diğeri ise aylardır sevdiği adam dı. Gerçekten sevmiş miydi Doğu'yu? Sevmişti, o beni sevmez bana mı kalmış diye düşünse de Doğu'nun ilgisini görünce sevmişti. Lakin bir şey vardı ki, sevmek bu ise sevdiğini kırmak bu kadar kolay olmamalıydı...

Doğu bugün onu kırmış, hatta parçalara bölmüştü. Peki sürekli ismini zikrettiği Semiramis kimdi? Neden ölmüş biri ile onu kıyaslıyordu? Ya da gerçekten Sarper onu öldürmüş müydü?