𝐋𝐮𝐜𝐢𝐟𝐞𝐫 || 𝐓𝐡𝐞 𝐅𝐚𝐥𝐥𝐞𝐧 𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥 #01

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 51

𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥𝐢𝐜𝐚
❦︎

Πίστευες ότι έφταιγες εσύ. Έστω και αμα ήσουν ένα απλό παιδί.

✞︎

Σήμερα ντάντευα την κόρη του Μάικλ. Ναι, καλά ακούσατε. Την κόρη του Μάικλ. Ήμασταν οι δύο μας στο σπίτι του Κάρλ, μιας και δεν ήταν ο ίδιος εδώ, και ζωγραφίζαμε. Ο Μάικλ και η Άνια βγήκαν και ανέθεσαν την κόρη του σε εμένα. Δεν είμαι καλή σε αυτό. Η μητρότητα δεν είναι για εμένα. Προς το παρόν δεν έχω κάνει κάτι λάθος αλλά το ξέρω. Αποδεδειγμένα.

Συνέχισα να σχεδιάζω την Ντόρα στο χαρτί μπροστά μου –χωρίς μεγάλη επιτυχία, η ζωγραφική είναι το αδύναμο σημείο μου– ενώ η μικρή Abigail* ζωγράφιζε τον ξαδελφο της Ντόρα του οποίου το όνομα μου διαφεύγει. Δεν είναι οτι ήμουν ποτέ μου φαν των κινουμένων σχεδίων.

"Μήπως έχεις δει το καφέ;" Η φωνή της ακούστηκε. Άρπαξα το καφέ που ήταν στα αριστερά μου και της το έδωσα. Χωρίς να κοιτάξω εφόσον ξέρω που είναι το κάθε τι γύρω μου. Είμαι αρκετά παρατητητικός τύπος από την φύση μου.

Ή φταίει το γεγονός ότι είμαι στην μαφία. Ένα δευτερόλεπτο να μην κοιτάξω μπορεί να βρεθώ νεκρή.

Κοίταξα την Άμπι για να βεβαιωθώ ότι είναι καλά. Δεν ξέρω γιατι αλλά ήθελα να τα έχω όλα τακτοποιημένα. Τουλάχιστον όσο είναι κάτω από την δική μου προσοχή να μην πάθει απολύτως τίποτα. Αν και είμαι σίγουρη ότι με πατέρα τον Μάικλ δεν θα έχει χτυπήσει ποτέ της. Και τώρα που η Άνια είναι με τον πατέρα της; Καημένο μου παιδί.

Έμαθα ότι ο Λούσιφερ είναι ο νονός της. Αυτό κάνει ακόμη πιο τραγική την ζωή της Abigail μιας και άμα ένας άνθρωπος –άσχετους φύλου δεν είμαι εδώ για να κρίνω– κοιτάξει ερωτικά προς το μέρος της θα βρεθεί νεκρός το ίδιο δευτερόλεπτο. Ξέρω τον Μάικλ. Ξέρω τον Λούσιφερ. Η Άνια θα είναι η μόνη εμψυχωτής σε όλο αυτό.

"Ποσο χρόνων είσαι;" Ρωτάει. Τα ποδαράκια της πάνε μπρος-πισω. Ζωγραφιζαμε στο πάτωμα και εκείνη είχε ξαπλώσει τελείως κάτω.

"Τριάντα-τρία." Απαντάω. Σηκώνει το κεφαλάκι της και βγάζει κάποια από τα καστανά μαλλάκια της που έμπαιναν στα μάτια της. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να είναι τόσο γλυκιά.