Chapter 2
Sylvia's pov:
Pauwi na'ko at dahil mag a-ala una narin, nakapag paalam narin naman ako sa manager naming ubod ng lib*g buti na ngalang at pinayagan nako dahil umunti narin naman ang mga customer kaya siguro pumayag narin na mauna nako
‿︵‿︵‿୨ ୧‿︵‿︵‿
I got out of the bar and I breathed in the air when I felt that this was the real rest
"Hayst. Salamat at makaka uwi naren sa wakas!" Sambit ko sabay inat ng aking katawan
Pumunta na ako sa parking lot para kunin ang e-bike na hiniram kopa sa kapatid ko. Naparami kasi ang aking pinamili kanina kaya naman at sapat nalang ang natirang pera ko para sa budget ko hangang sa susunod na sahod ko
-
"Nakakairit naman!" Kamot ko sa ulo ko na ngayun ay magulo na
"A-ah! Hey miss, is there a problem?"napa linga linga ako at ng pag tingin ko sa aking likoran ay nakita ko ang matipunong lalaki na halos kaparehas lang ng aking suot, matangkad ito at chinito,mabango at mukang mabait naman at parang..... Nakikilala koto ah!
"A-ah. Oo ok lang naman, may bar*mbadong tao lang ang binutas 'tong e-bik-" hinde kopa natatapos ang sasabihin ko ng mag simula ulit itong mag salita
"Sabay kana sakin. where are you staying ba?"naka ngising tanong nito
"A-ah! Hinde na may pera pa naman ako, tsaka baka nakaka abala pako sayu" wagayway kopa sa kamay ko at kamot ulo kong tinanggihan
"Don't worry dika abala. so come in" binuksan nito ang kotsing mukang mamahalin at inalok ako nitong papasukin ako sa passenger seat
"N-nako, ok lang promise "tanggi ko
"I'm not a kidnapper, and do i look like?" He chuckles
"A-ay nako hinde naman, p-pero cge na nga"chossy paba ko? Sayang den pera ko mga teh "ay teka! P-pano pala yun" turo ko sa e-bike
"Ako nang bahala. Bukas nasa harap na ng bahay moyan" ngiti niyang sabi saakin
"A-ay nako wag kanang mag abala pa, ipapakuha ko nalang sa kapated ko 'yan bukas" sambit ko
"No worries" sambit niya sabay kuha ng cellphone nito "look, I already texted my bodyguard" pag papakita nito sakaniyang cellphone
"T-thank you"nahihiya kong sambit
"Oum, so sa'n kaba nakatira?"pag tuon nitong pansin saakin
"Ahh, ituturo ko nalang ang daan"
"Ok"
Pareho kaming nilamon ng katahinikan at hiya. Pareho kaming nag kakahiyaan pero kung titingnan mo ito aakalain mong chill lang ito at tila parang wala lang ako. Perness gwapo at mabango siya, ang kinis ng muka mga teh, goshh kilangan kong mahingi numbe-. Napatigil ako ng mag salita ito na ikina mula ko ng labis
"Kung tititigan moko ng gan'yan iisipin kong manyakis ka" mahinahon niyang sambit
"A-ano bang sinasabi mo r'yan!" Pag iwas ko ng tingin
"Kanina kapa naka titig sakin"aniya
"A-ah! S-sorry dikolang talaga mapigilan! P-pasensya na" mas lalo pa akong namula, kaya naman kinuha ko ang cellphone ko upang mailiban ang kahihiyang ginawa ko
He chuckles and said "baliktad" sabay hinawakan niya ang cellphone ko habang nag mamaniho ito "baliktad cellphone mo" ngisi pa niya
Lord kunin nyo nalang po ako dito oh, wala namang akong ginawa sainyo ah. Di naman ako nag nakaw wala naman akong tinatapakang tao ah, no konek nun Sylvia argh! Ayukona, kunin nyo nalang ako dito lord "t-thank you" sambit ko na ngayo'y hiyang hiya na
Na tawa ito ng mahinhin na pilit niyang itinatago ngunit hinde nito mapigilan
-
Nakarating na kami sa baba ng apartment ko at agad naman itong bumababa sa kaniyang kotsi at pinag buksan ako, diko kasi alam pano buksan hehe "thank you" sambit ko
"Welcome, go ahead now" pag sinyas niyapang pumasok na ako
"A-ah! A-ano kasi" pag kamot kopa sa aking batok "pwedi koba makuha ang number mo? M-mag papasalamat lang sana ako" lakas loob kong tanong
"Don't worry, it's free, and you can thank me now" ngisi pa nito "but here's my number if you really want" ng maibigay nito ang card number niya tinititigan ko ito at tumingin muli sa kaniya at ngumiti
"thank you Xavier"i smiled
"Oum, it's nothing"
"Pasok nako, salamat ulit" pag sambit ko bago pa akong tuloyang umalis sa paningin niya
Tumango lang ito at pumasok narin sa kaniyang kotse at nag pa harorut ng takbo
