terug van Australië || L.S dutch

deel 1

(Hey nog een klein iets alles is in Louis pov behalve als er iemand anders staat dus als er niks staat is het Louis pov)

Ik word langzaam wakker van het licht dat door mijn gordijnen schijnt. Ik hou mijn ogen nog even gesloten maar ik krijg meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik ga vandaag terug. Ik ga vandaag terug naar Doncaster. Normaal haat ik het om uit bed te komen maar vandaag gaat het perfect. Ik pak kleren uit mijn kast een simpele zwarte broek en een shirtje. Ik neem het mee naar de badkamer en ga snel douchen. Mijn moeder komt me ophalen samen met Zayn, mijn beste vriend. Ik dump mijn spullen thuis knuffel mijn zusjes en ga dan met Zayn naar Niall waar we met zijn alle hebben afgesproken. Nou Zayn.. de rest van mijn vrienden weet nog niet dat ik kom. Ik heb 8 maanden in Australië gewoond. Mijn moeder vond dat mijn gedrag alles behalve oke was dus het leek mijn haar het beste als ik een tijdje bij mijn vader in Australië zou gaan wonen. Het is niet dat ik het perse goed kan vinden met mijn vader daarom ben ik het meeste van de tijd bij mijn beste vrienden hier gebleven. Luke Calum Ashton en Micheal. Elke weekend feesten totdat we erbij neer vielen. Luke brengt me vandaag naar het vliegveld. Ik heb gisteren al tegen de andere jongens gedag gezegd. Ik stap de douche weer uit droog me snel af en doe mijn schone kleren aan. Ik ga een paar keer met mijn hand door mijn haren totdat het goed zit. Ik glimlach lichtjes in de spiegel en loop dan de badkamer weer uit door naar mijn kamer waar ik alleen nog maar mijn laatste spullen hoef in te pakken. Ik heb zoveel zin om naar huis te gaan, Mijn vrienden weer zien, mijn eigen kamer, alles word weer zoals het was en ik kan echt niet wachten!! "Je vriendje is hier!" Hoor ik mijn vader roepen en ik rol mijn ogen. Het heeft geen zijn meer om te zeggen dat Luke niet mijn vriendje is. Hij heeft ons een keer in hetzelfde bed zien slapen en sindsdien is Luke zogenaamd mijn vriendje. Ik pak mijn tassen op en loop de kamer uit naar beneden waar ik Luke ik de hal tegen de muur zie staan. "Hey" zegt hij niet zo enthousiast zoals hij normaal is. Ik glimlach een beetje verdrietig naar hem en hij pakt een van de tassen van me over als ik bij hem sta. "Die de groeten aan je moeder zoon" zegt hij en hij legt zijn hand op mijn schouder. "Jaja" mompel ik en zonder ook nog maar een woord te zeggen pak ik mijn jas van de kapstok en loop ik samen met Luke naar buiten. "Ik ga je zo missen Lou" zegt hij als we uiteindelijk in de auto zitten. "Ik jou ook Luke en de andere jongens ook" zeg ik en ik glimlach klein naar hem. Hij start de auto en rijd het richting het vliegveld. De hele rit zijn we nog druk in gesprek over alles en niks. Ik kan urenlang praten tegen hem wetende dat hij niet moe van me word. Als we voor het vliegveld staan kijk ik op naar Luke. Hij slikt en ik kijk naar hem. "We overleven het wel lukie we bellen en appen!" zeg ik positief, nooit dat ik Luke kan laten gaan. Hij komt echt niet zo makkelijk van me af. "Tuurlijk Lou" zegt hij en hij glimlacht naar me. We stappen de auto uit en ik pak mijn tassen uit de achterbak en ga bij Luke staan. Ik zet ze op de grond en sla meteen mijn armen rond Luke heen en hij doet hetzelfde bij mij "Dankje Luke" zeg ik zachtjes en ik weet gewoon dat hij glimlacht. "Geen probleem Tommo" zegt hij met een glimlach. We geven elkaar nog een stevige knuffel waarna ik mijn tassen pak en het het gebouw binnenloop. Voordat ik naar binnen loop zwaai ik overdreven naar hem en geef me een luchtkusje. Ik draai weer om en loop naar binnen. Ik ga ze erg missen. 

*Geland

Ik loop door de poortjes heen en wacht op mijn tassen die via de band komen. Gelukkig hoef ik niet lang te wachten en heb ik na 5 minuten mijn tassen al. Ik loop door en pak mijn telefoon uit mijn zak. We staan er!! Stuurt Zayn voordat ik rond ga kijken stuur ik Luke snel een appje dat ik geland ben zodat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Daarna kijk ik op van mijn telefoon en kijk de ruimte door. Mijn ogen blijven hangen bij een zwartharige jongen. Ik begin te glimlachen en zwaai naar hem terwijl ik naar hem toe loop. Voordat ik het weet heeft Zayn me in zijn armen genomen. "Fuck ik heb je zo gemist" zegt hij en ik knik in zijn schouder. "Ik jou ook Zayn" zeg ik en ik hoor hem zuchten. Niet geiriteerd eerder opgelucht. "Kom je moeder is daar!" Zegt Zayn en hij laat me los en grijpt een van mijn tassen en mijn hand en trekt me mee naar de plek waar hij ook net stond. Ik geef mijn moeder een glimlach. "Hoi mam" zeg ik op mijn meest normale toon ik mag niet laten merken dat mijn gedrag niks is veranderd anders moet ik straks naar de of andere therapi. "Hey Lou ik heb je gemist" zegt ze, ze geeft me geen knuffel wat ik enorm waardeer begrijp me niet verkeerd ik hou van mijn moeder maar ik heb het niet zo op lichamelijk contact alleen met en laat mensen.. nou eigenlijk alleen Zayn en voor Australië Harry en Luke nu ook ik weet niet hoezo maar ik voelde me meteen op mijn gemak bij Luke op een andere manier dan bij Niall en Liam, ik hou van hun maar op een andere manier. Het is moeilijk uit te leggen. "Kom je zusjes staan te popelen je te zien" zegt ze en mijn glimlach word groter. Ik vind een knuffels van mijn zusjes ook niet erg als het maar niet he de tijd is.Ik wil omdraaien om mijn tas van de grond te pakken maar zie dat Zayn hem al om zijn schouder had gegooid. "Dankje" zeg ik en hij knikt waarna we met zijn drieën het vliegveld aflopen. "Fuck wat is het koud hier!" Zeg ik als ik snel mijn rits dicht doe. Ik zie dat mijn moeder iets wilt zeggen over mijn taalgebruik maar ze doet het niet, het heeft toch geen nut. We lopen richting de auto en Zayn komt snel naast me lopen. "Zoveel zin in vanavond!" Zegt hij en ik knik instemmend.

Heyy bedankt voor het lezen van het eerste deel als je tips hebt of er zitten spellingsfouten laat het alsjeblieft weten! Ik hoop dat jullie het leuk vinden!!