terug van Australië || L.S dutch

deel 7

Harry's pov
Ik adem een keer diep in en uit voordat ik op de bel druk bij Louis zijn huis. De afgelopen twee dagen zijn Niall Zayn en Liam een paar langs gekomen maar hij wilt ze niet binnenlaten. Ik hoop dat dat voor mij anders geld ookal hebben we ruzie gehaden. "Harry hey" zegt Jay als ze de deur open heeft gedaan ik glimlach lichtjes. "Ik ga vragen aan Louis of hij je binnenlaat kom maar alvast binnen ik weet zeker dat hij ja zegt" zegt ze met een warme glimlach. Ik word binnengelaten en loop naar de woonkamer terwijl Jay naar boven liep. "Hey meiden" zeg ik als ik Louis zijn zusjes op de bank zie zitten. "Harry!" Zeggen ze alle vier in koor. Ik glimlach naar ze en ga even bij ze op de bank zitten. "Wat is er met Lou?" Vraagt Daisy en mijn glimlach verdwijnt een beetje. "Ik weet het niet zo goed Dais.. maar wat ik wel weet is dat het allemaal goed komt hij heeft het gewoon een beetje moeilijk maar we gaan hem helpen toch?" Vraag ik met een kleine glimlach en ze knikt net zoals de andere meiden. "Hij is boven Harry neem wat eten mee alsjeblieft hij heeft twee dagen niet gegeten" zegt ze en meteen knik ik. Ze geeft me een bord met tweede broodjes en een glas met drinken. Ik loop voorzichtig de trap op en doe zachtjes de deur van Louis open. Hij zitten naast zijn platenspeler op de grond. Ik zucht zachtjes en zet het eten neer op zijn kastje en sluit de deur achter me. Ik blijf even staan en kijk hoe hij erbij zit. Ik zucht zachtjes en ga tegenover hem op de grond zitten. Hij heeft zijn knieën naar zich toe getrokken, zijn armen rond zijn benen en zijn hoofd daartussen. "Lou kijk naar me alsjeblieft" zeg ik zachtjes en hij kijkt rustig omhoog totdat we oogcontact maken en ik kan zien hoe hij misschien nog een half uur geleden heeft gehuild door zijn rode oogjes. Voordat ik iets kan zeggen brekt hij. "Sorry het spijt me zo erg ik ging te ver alleen hij maakte.me zo boos en jullie haten me nu en fuck het spijt me zo erg Hazza" zegt hij huilend. Ik neem de jongen in mijn armen en laat hem even huilen terwijl ik rustig over zijn arm wrijf en zachtjes in zijn oor fluister dat het allemaal goed komt. Hij zit tussen mijn benen met zijn hoofd gerust op mijn schouders en zijn benenen over mijn enen been. (Snap je?) "Oke rustig aan nu.. het is je al lang vergeven Lou" zeg ik zachtjes en ik hoor hoe hij nog een paar keer snikt. "Hij verdiende het zeker" fluister ik waardoor ik Louis zachtjes hoor giechelen en ik kan niet beschrijven hoeveel ik dat geluid heb gemist. "Doe dat opnieuw" zeg ik en hij kijkt op en trekt zijn wenkbrauwen op. "Dat geluid... het is schattig" zeg ik en opnieuw giechelt hij en ik voel mijn hart gewoon smeleten. "Oh wat hou ik daarvan zeg" fluister ik en hij moet opnieuw zachtjes lachen. "Alles wat je zei in de badkamer denk je echt zo over me?" Vraagt hij ineens met een zachte stem. Alsof hij bang is. Wat ik snap want ik was echt gemeen. "Nee Lou ik meende er geen woord van.. ik weet niet ik hoopte dat Australië zou werken ik hoopte het zo erg ik was geiriteerd hoe je deed toen je binnenkwam.. de manier waarop je tegen me praat te ik was het niet gewoon dus werd ik boos en zei ik die dingen maar ik ken je Lou ik weet dat je meer geeft om andere dan jezelf" zeg ik met tranen in mijn ogen en hij knikt. "Oke.. ik vergeef het je als je niet gaat huilen want dan ga ik ook weer huilen" zegt hij met een schuine glimlach terwijl hij de traan die was ontsnapt wegveegt. "Ik beloof het" zeg ik met een klein lachje. Ik legt zijn hoofd weer tegen mijn schouder. Ik krijg kippenvel dood het gevoel van zijn adem tegen mijn nek. "Waarom ben je met Nick" vraagt hij dan en het is een vraag die ik had zien aankomen. Ik zucht diep. Zelfs ik vind de rede stom. "Ehm nou eigenlijk omdat hij precies het tegenovergestelde van jou is.. ik had afleiding nodig nadat je weg was ik heb je zo gemist ik kan het ket eens beschrijven, dus ik ging uit met Nick omdat hij mij leuk vond dus ik dacht perfecte afleiding" zeg ik en ik voel hoe Louis knikt. "Ik heb jou ook gemist" fluisterd hij waardoor ik een warm gevoel ik mijn buik krijg. "Een voorbeeld, jij nam me mee op date naar een pasta restaurant hij naar pizza. Jij nam me mee naar een buiten bioscoop alleen voor ons en hij nam me mee naar de bios is de stad met al zijn vrienden, jij weet precies wat ik leuk vind en wat mijn interesses zijn en je past alles erop aan terwijl hij gewoon deed wat hij wou ik bedoel we zijn naar een rugbywedstrijd geweest" zeg ik nou ik mompel de laatste zin meer. "rugby ben je serieus?" Vraagt Louis lachend. Ik knik. "Jammar genoeg wel" zeg ik zachtjes en hij grinnikt. Ik kijk naar hem en ik zie dat hij hetzelfde deed. Ik wil hem zo graag kussen en ik zie in zijn ogen dat hij hetzelfde wilt. "We moeten over jou praten" zeg ik daarna proberende niet naar zijn lippen te kijken. Hij zucht en kijkt me opnieuw aan. "Ik beloof dat we het er later over gana hebben maar voor nu" zegt hij en hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik sluit meteen mijn ogen en ga mee in de kus. Ik wist niet dat het mogelijk was iemand lippen te missen. Het zet zijn knieën aan alletwee de kanten van mijn benen terwijl ik mijn hand naar zijn haar verplaats. Hij trekt terug als onze adem op is en hij kijkt me aan met een vervelende grijns. Ik geef hem een klein duwtje. "Ach hou toch op" zeg ik en hij moet lachen. "Nu jij want jij bent het belangrijkst" zeg ik en hij zucht. "Omdat ik het hem beloofd" zegt hij en hij gaat van mijn schoot af en gaat tegenover me zitten. "Ik dacht therapie je kan duidelijk je grenzen aangeven en er mag altijd iemand met je mee" zeg ik en hij kijkt omlaag. "Ik durf niet" mompelt hij en ik kijk hem aan maar als hij niet terug omhoog kijkt leg ik mijn vinger onder zijn kin en duw zijn hoofd een beetje omhoog. "waar ben je bang voor?" Vraag ik en meteen springen de tranen weer in zijn ogen. "kom hier zitten" zeg ik en na nog geen 20 seconden zit hij weer met zijn hoofd tegen mijn schouder. "Wat als ik gestoord blijk te zijn en ik in een of andere gekkehuis moet.. dat wil ik niet haz" zegt hij terwijl zijn tranen mijn shirt nat maken. "Het hey rustig aan probeer rustig te ademen" zeg ik en ikw acht totdat hij weer beetje normaal ademt tot ik verder ga met praten. "Lou je moet daar niet heen je bent niet gestoord je emoties slaan gewoon soms op hol daar is nul rede voor om in zon huis te gaan maak je alsjeblieft daarover geen zorgen" zeg ik en hij knikt. "Ik ga.. alleen als jij met me mee gaat" fluistert hij en ik begin te glimlachen. "Ja tuurlijk ik beloof het!" Zeg ik en hij glimlacht ook. "Ik doe het alleen voor jou" fluistert hij wat me een warm gevoel in mijn bui heeft.

Vergeet niet te stemmen en te volgen alsjebliefttt 💕