Unicode;
မိမိရှေ့မှာ လဲလျောင်းနေတဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို မျက်တောင်မခတ်တန်းစိုက်ကြည့်နေမိသည်.... ဒီနေ့နဲ့ဆို ဂျင်မေ့နေခဲ့တာ တစ်ပတ်ပြည့်ပြီ.... လမ်းလည်မှာမေ့လဲနေတဲ့ဂျင့်ကို အမှတ်မထင်သူတွေ့မိပြီး အိမ်ခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။တော်သေးတာပေါ့ ဂျင့်ကို သူတွေ့ခဲ့လို့....
လက်ချောင်းကောက်ကောက်လှလှလေးတွေကို ရေပတ်ဝတ်လေးတိုက်ပေးရင်း အရင်လိုပဲပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိတဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို ငေးမောနေမိသည်....သူသိပ်လွမ်းနေခဲ့ရတဲ့ မျက်နှာလှလှလေး....~ သူအချိန်တွေအကြာကြီးငေးကြည့်နေခဲ့ရတဲ့ မျက်နှာလေး။ တစ်ရက်မှ မမေ့ခဲ့သလို စက္ကန့်တိုင်းလည်းသူသတိရနေခဲ့တာ....
“အင်း.....~~”
ထိုမျက်နှာလှလှလေးကိုငေးကြည့်နေရင်းမှ သူမြတ်နိုးရတဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးတို့ဆီက လှုပ်ခတ်လာသည့်မို့သူအပြုံးတွေဟာမထိန်းချုပ်နိုင်တော့....
“သတိရလာပြီလား ဂျင်....~ အဆင်ပြေလား..? ခေါင်းမူးနေလား..? ”
“ဟို... ဘယ်သူလဲ..?”
“ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာအသာထားပါ ဂျင်နေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား နေသာရဲ့လား...?”
“ဂျင်... ဆိုတာ...? ကျွန်တော့်ကိုပြော... အ့...”
“မဖြစ်တော့ဘူး... ကိုယ်ဆေးတိုက်မယ်နော်...ခဏ..”
ဘဝမှာ ဆေးကျောင်းတတ်ဖြစ်ခဲ့တာကို သူဒီတစ်ခါပဲကျေနပ်ပျော်ရွှင်မိတယ်...သူချစ်ရတဲ့သူကို ဆေးကုပေးလို့ရပြီး အနားမှာစောင့်ရှောက်ပေးလို့ရသည်မို့ သူသိပ်ကျေနပ်မိသည်...
“သောက်လိုက်နော် ဂျင်...”
သူပေးတဲ့ဆေးတွေကို ဘာတစ်ခွန်းမျှမပြောဘဲ သောက်နေတဲ့ ဂျင်က တကယ့်ကိုအလိမ္မာအိမ်ပါလေး...
YOU ARE READING
JEALOUS KING 🔥
Fanfictionခင်ဗျားနဲ့တခြားလူအကြည့်ချင်းတစ်စက္ကန့်ဆုံတာနဲ့ကျုပ်လူသတ်ချင်စိတ်ပေါက်နေပြီ!!!
