SESSİZ ÇIĞLIK

10. Bölüm~ Yıllar Sonra Bir Arada

Uzun bir aradan sonra selamlarr.❤️

İyi okumalar dilerim, canlarımmmm. 😍

-

~Neva Ateş'in anlatımıyla~

Karan, elinde poşetle odaya geldi ve aldığı yiyecek poşetini masanın üzerine koydu, beni doğrulturken biri bana seslendi. İlaçların etkisinden mi bilmiyorum ama kimin seslendiğini algılayamıyordum.

Karan, önünden çekilirse ancak görebilirdim...

Karan, çekilince sesleneni gördüm.

Onu karşımda beklemiyordum... Yıllardır birbirimizi görüp konuşamıyorduk. Benim konuşamadığımı bile bilmiyordu. Ama şu an buradaydı... O, buradaydı... En yakın arkadaşım, dostum, kardeşim buradaydı. Çiğdem, buradaydı...

Nasıl gelebilmişti buraya? Ailesi onu hiçbir yere göndermezdi ki...

Benim ailemden de beter bir ailesi vardı.

Ben, şaşkınlık içinde Çiğdem'e bakarken, Çiğdem koşarak yanıma geldi ve sımsıkı sarıldı.

İkimiz uzun süre ağlayarak sarılmıştık. Sesine hasret kaldığım kardeşim "Sana ne oldu? Ne yaptılar sana canımın içi?" diye sordu. Sorusuna cevap verebilecek sesim bile yoktu...

Karan'a yardım istercesine baktım. Karan anlamış olacak ki, boğazını temizleyip "Neva, sana cevap veremez." dedi. Çok açıklayıcı oldu ya (!) Sağ ol, Karan Demir.

Çiğdem, birden yataktan kalkıp Karan'ın üstüne yürüdü ve "Sen kimsin lan?" diye bağırıp Karan'ın omuzlarına vurarak konuşmasına devam etti. "Sen mi bir şey yaptın kardeşime?" Karan, değişik bir şekilde gülümsedi. Çiğdem de sinirden gülmeye başlayıp "Bu kim Neva?" diye bana bağırdı.

Çiğdem gülüyorsa bu işin devamı kötü demektir. Karan'ın acilen açıklaması gerekiyordu.

Çiğdem gözyaşlarını silip "Seni tehdit mi ediyor, Neva? Konuşsana!" dedi.

Ağlayarak başımı sağa sola salladım. Konuşabilsem konuşmaz mıydım.

Çiğdem, tahmin ettiğim gibi yapacağını az daha yapıyordu.

Karan'a tam tokat atacakken Karan, elini tuttu,

"Şş sakin ol. Ben Neva'ya hiçbir şey yapmadım." dedi sakin bir sesle.

Sonra konuşmasına devam ederek "Neva... Neva konuşamıyor." dedi. Bir kez daha başka birinden bunu duymak canımı acıtmıştı.

Sol gözümden süzülen yaş yanağımdan elime düştü. Kaldıramıyordum bunu. Her ne kadar toparlanmaya çalışsamda ne yapıp edip yine üzülmeyi başarıyordum.

Ama Çiğdem'in bunu anlamasına asla izin vermezdim.

Usulca gözyaşlarımı silerek Çiğdem'e baktım ve burukça gülümsedim.

Çiğdem şok olmuş bir şekilde "N-nasıl... Nasıl konuşamıyor?" dedi.

Kısa bir sessizliğin ardından Karan, konuşmaya başladı,

"Ben bilmiyorum. Şu an o durumu konuşmak uygun olmaz. Neva'nın bir şeyler yemesi gerekiyor. Ben kapıdayım bir şey olursa seslenirsin." dedi ve bana kısaca bir bakış atıp odadan ayrıldı.