^ SHIN MIN TAE ^

29 Mayıs 2020

Bugün heyecandan geberiyorum. Malum bugün büyük gün. Merakım içimi yakıp kavuruyorrr. Acaba ben seçildim mi yoksa seçilmedim ve boşuna mı heyecan yapıyorum ??? Kafamda deli sorulaaarrr
>_<

Eveet. Bugün okula gittim. Bi dakka önce okula gitmeden önceki yaşadıklarımı anlatıyım :

---------------------------------

Okula gitmek için hazırlandım. Evden çıktım. Sokakta annem, dedem ve kardeşimi gördüm. Yanlarına gittim. Çünkü ne konuştuklarını merak etmiştim. Dedem bana sarıldı bende onun elini öptüm ( canım dedem ^-^ ). Ben yanlarına gitmeden önce bir şeyler konuşup gülüyorlardı. Onlara neye bu kadar güldüklerini sorduğumda dedemin bir hikaye anlattığını söylediler. Bende banada anlatırmı diye sordum dedeme. Dedemde anlatmaya başladı :

" Bizim köyde eskiden bir çocuk vardı. Herkes onunla deli diye dalga geçerdi. Dalga geçmelerinin sebebide çocuğun oyuncak uçak yapıp , o uçağı eline alıp , köyde ben büyüyünce pilot olup jet süreceğim diye sevinçli sevinçli bağırarak dolaşmasıydı. Bizde arkadaşlarımla beraber onunla dalga geçerdik. Neyse birgün bu çocuk yine bağırarak dolaşıyormuş. Sonra amcasına rastlamış gözleri parıldayarak bakmış amcasına. Ona uçağını göstermiş. Amcası uçağa şöyle bir beğenmez gibi bakmış. Sonra 'Sen mi pilot olacan deli. Sana koca uçağı nah verirler. Vazgeç hayal kurmaktan. Salak ! ' demiş. O çocuk bu sözleri kafasına yerleştirmiş hiç unutmamış. Beyninde sürekli yankılanmış. Salak! Salak! Salak! Salak!....
Aradan zaman geçmiş. Çocuk büyümüş. Soylediği gibide olmuş. Çocuk pilot olmuş. O adama o kadar hırslanmışki F 16'sına binip. Köyde amcasının evinin üzerinden hızlı geçişler yapmış. Evin camları, kapıları bu şiddete dayanamamış yıkılmaya başlamış. Amcası ve evdeki kişiler hızla evden çıkmışlar. Amcası uçağın içindeki çocuğu görünce söylediklerinden aşırı pişman olmuş. "

Buna mı gülmüşler hiçte komik değil. İnsanların hayalleri olamazmı. Bu gülünecek bir şey değilki !!!
Bence bu olaydaki çocuk çok iyi yapmış. Oh iyi olmuş o adama, evi başına yıkılsında görsün gününü...

-----------------------------------------

İşte böyle...
Anlamsızca bi zaman kaybı yaşadım pfpfpf...

Okula vardığımda merakımdan deliriyordum. Ama dışarıya belli etmiyordum.
Hemen bizim profesörün yanına gittim. Ona meraklı bakışlarımla sonuçların açıklanıp açıklanmadığını sordum. Bana üzgün bakıyordu. Kötü bir şey mi olmuştu acaba ??
Ben böyle içimden kendi kendime konuşurken profesör oturduğu yerden ayağa kalktı ve beni sarsmaya başladı. Neye uğradığımı şaşırdım o_O
Kendime gelince bana :

" GÜNEY KORE'YE GİDİYORSUUUUUUNNNNNNN "

diye bağırınca şaşkınlıktan gözlerim o kadar açılmışki yani anlatamam O.O
Olanları idrak etmeye çalışırken profesör beni koltuğa oturttu. Hala şok geçirmekle meşguldüm.
Başımı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım. Profesör bana her şeyi açıkladı. O kadar kişi arasından ben seçilmişim vee ülke olarak Güney Kore gelmiş. İnanılası gibi değil o_O

Okuldan çıkış vakti geldiğinde deli profesör teyzeye yüz kere teşekkür ettim ve okuldan çıktım.

Önüme bakmadan yürüyordum ki yani bakıyordum da derin düşüncelere daldığım için korna çalan arabanın sesiyle kendime geldim. Kafamı çevirmemle birlikte ani fren yapan arabanın sesini duydum. Gözlerim kocaman açılmıştı. Az kalsın çarpıyordu. Sonra etrafa hızlıca bakınınca yayalar için kırmızı ışığın yandığını gördüm. VE KOCAMAN CADDENİN ORTASINDA OLDUĞUMU DA !
Farkında olmadan caddenin ortasına kadar gelmişim ve az daha geberiyordum.
Hayır daha ölemem tam Kore'ye gidecekken ölemem :'(
Ölmediğim için içimden birsürü dua ettim.

Arabanın içinde sinirlice bakan adama gözüm takıldı. Aaaa ben caddenin ortasındaydım hala !!
Özür dileyerek hemen kaldırıma çıktım. Derin bir oh çektikten sonra yürümeye devam ettim.

Şimdide evde olacakları düşünmeye başladım. Ne olabilirki ?? Okumaya gideceğim ve bu gitmek zorunda olduğum bir okul. Öğretmenime de karşı çıkamazlar heralde (evil smile :D nihahaha). İzin vermek zorundalar.

Eve varmama az kalmıştı ki bugün dedemlerle sohbet ettiğim yerin önünden geçiyordum. Ve aklıma şu pilot olan çocuk geldi. Onu düşündükçe daha da hırslandım ve içime bir cesaret geldi.
Bunu yapabilirim , hayallerime kavuşabilirim...

FIGHTING...