our story

124 24 11
                                    

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.


Gördüğün zaman bir kereyle yetinemediğin anlık görüntüler vardır. Bu yolda yanından geçen yakışıklı birine şaşırıp onu birkaç saniye daha incelemek için kafanı çevirmek gibi bir hissiyat verir. Ya da gördüğün ilginç bir şeye anlam verebilmen için tekrardan bakıp aslında ilginç olmadığını görmen gerekir. Ama o saniyeye kadar, saniye bile olamayacak kadar kısa süre boyunca içini kemiren o merak duygusu senin hızlıca başını çevirmeni sağlar ve tekrar gördüğün an içini bir rahatlama kaplar.

Kampüsteki çoğu öğrenci için bu durum geçerliydi tam şuan.

Yemekhanedelerdi.

Bu oldukça normaldi. İnsanlar her zamanki gibi sohbet ederek yemeklerini yiyorlar ve ne kadar kalitesiz olduğu hakkında söyleniyorlardı. Klasik bir gün gibi duruyordu.

İçeri hiç beklemedikleri biri girene kadar elbette.

Kim Seokjin sakin adımlarla yemekhaneden içeri girmişti. Birkaç kere onu burada görmüşlerdi, genelde Profesörü aramak için gelirdi. Ya da projeler için buluşulacağı zaman mutsuz ve soğuk bir şekilde bir sandalye çeker, kınarcasına herkesi süzerdi. O içeri girdiği an herkes rahatsız hisseder ve onun o kınayan bakışlarının yok olmasını isterdi. Kim Seokjin'den çekiniyorlardı çünkü her an birini kurbanı olarak seçip rezil edebilirdi, her an canı sıkılmışçasına birine dik dik bakabilir ve herkesin tadını kaçırabilirdi.

Ondan korkuyorlardı. Hayır Seokjin kimseyi dövmemiş veya kimseyle laf kavgasına falan girmemişti. Bir sebebi varsa korkularının o da Kim Seokjin olmasıydı. Kim'lerin en büyük oğlunun tek oğlu, Kim Seokjin olması da değildi sadece. Onun tavırları ve çoğu aşağılayıcı sözünde haklı oluşuydu. Kimse ne kadar berbat olduklarını duymak istemiyordu, bu yüzden Seokjin'den uzak duruyorlardı.

Ancak bugün farklıydı.

Bu sefer kolunda biri vardı. Bu kişi de Seokjin kadar olmasa da oldukça sert bir mizacı olan Min Yoongi'ydi. Ne zaman onun hakkında konuşulsa sesini kesmelerini söyleyen, arabasının önüne motorunu çekti diye okuldan birini döven ve Jungkook'u -okulun sert çocuklarından birini- can sıkıntısından yumruklayan biriydi. Seokjin'in koluna girmiş bir şekilde gülümseyerek bir şeyler anlatıyordu.

heartless |jinkookМесто, где живут истории. Откройте их для себя