Şair Jisung, rüyasında gördüğü adama adardı şiirlerini...
Rüyalarındaki o büyüleyici adam aslında kimdi?
Bir Şeytan mı? Bir Melek mi? Bir Tanrı mı? Ya da sadece rüyalarındaki bir hayal ürünü mü?
"Hey iyi misin?"
Jisung duyduğu yumuşak sesle başını h...
Bu bölüm Jisung'un geçmişinden bahsediyoruuum haberiniz olsun bebeklerim.
En korktuğum şey acaba fic'i okuyanlar Jisung'un geçmişinde yaşanan olayları atlıyor mudur? Umarım yapmıyorsunuzdur, çünkü en eğlenceli bölümler geçmişinde yaşanıyoor
İyi okumalar çiçekleriiim 😙🧡
🦋
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ஐ VII. Bir Öpücük ஐ
"Jisung. Jisung. Jisung. Wonho sınıfa doğru geliyor. Çabuk saklan! Çabuk!"
Hyunsuk nefes nefese sınıfa girerek söylediği cümleleriyle elim ayağım boşalır oldu. Hızla sıramdan kalktım ve saklanmak için bir yer aramaya başladım.
Ne yazık ki saklanmak için düzgün bir yer bulamayınca telaşla sınıfın kapısının oraya doğru adımladım. Sınıftan tam çıkacağım an karşımda izbandut gibi olan Wonho önümü kesmesiyle kendimi hemen frenledim.
"Jisung nereye gidiyorsun bu kadar telaşla? Aaa yoksa benden mi kaçıyordun?" alayla konuşarak beni sınıfa doğru itekledi.
Ani gelen itekleme ile geriye doğru adımlarken ayağım sıranın demirine takılmış ve tam düşeceğim sırada ellerimi sıranın köşesine tutunarak kendimi kaldırdım.
İşte yine başlıyorduk... Bugün de eşek sudan gelene kadar dayak yiyecektim.
Korku iliklerime kadar işlenirken alnımdan soğuk soğuk terler akıttım. Şimdiden herkes başımıza toplanmaya başlamıştı bile...
Wonho elleri hala cebindeyken bana hızla koşup ayak içiyle karnıma tekme savurmasıyla yere, geriye doğru acıyla kapaklandım.
Karnımın ağrısıyla, ağzımın içinden tıslarken ellerimi göbeğime koydum.
Wonho yanıma sakince adımladı ve dibimde yere çökerek, başını yan eğip bana doğru baktı.
"Han Jisung. Bugün ki kum torbam sen olucaksın! Biliyorsun ellerimin paslanmasını istemem." diyerek parmak uçlarıyla önüme gelen saçlarımı geriye iterek gözlerimi açmaya çalıştı.
Hızla kendimi onun parmaklarından çekerek zorlukla ayağa kalkmaya çalıştım. Anlık kalktığım için karnıma saplanan sızıyla inlerken yere tekrar çöktüm. Şerefsiz sert vurmuştu karnıma!
"Tch tch tch aaahhh Jisungie~ çok yaramazsın... Bu hâldeyken bile bana karşı geliyorsun. İzin verde bugün eğlenelim seni aptal... Ah doğru ya! Sen değil ben eğlenecektim. Hadi benimle geliyorsun!" Diyerek hızla ensemden tuttuğu gibi beni yerden kaldırdı.
