მახინჯი სიყვარული...♡ ( დასრულებული)

დიდი დრო

კიმ თეჰიონის ცოლი!

ამან არ გამაბრაზა არც ვიღაცის მოკვლის სურვილი გამჩენია უბრალოდ ძალიან გამიკვირდა , მას არასდროს ყვარებია ,,ხალხზე მონადირე" კაცები, მითუმეტეს თეჰიონისნაირი...

რაც შეეხება იმ დღეს როცა ნიკიმ გაიგო ივის სიკვდილი, თითოს თავიდან ვერ გაიგო რას ეუბნებოდა ექიმი მაგრამ თვალებიდან ცრემლი მაინც მოდიოდა, ოცი წუთი ერთ წერტილს უყურებდა, თავიდან მართლა ძალიან შემეშინდა. იქნებდა რა ხდება?

მაგრამ ბოლოს მასში ყველა გრძნობამ იფეთქა და მისი ტირილი მთელს საავადმყოფოს ესმოდა, თითოეული პაციენტის ყურამდე მიდიოდა მისი გულამფსკვნილი ტირილი, ვერ გავუძელი მართლა ვერ გავუძელი, ყველა საშინელ დღეში იყო, მე კი ერთი მოგონება მიტრიალებდა თავში არა ის რომ მეც დავკარგე შვილი, ის დღე საერთოდ არ გამხსენებია, მე ის დღე გამახსენდა როცა ნიკისთან მივედი და პატარა ივი ვნახე...

რომ მივედი ახალგაღვიძებული გამოვიდა ოთახიდან, და დედას აეკრო, იმ მომენტში გულში სითბო ჩამეღვარა, ის ძალიან გავდა თეჰიონს, ნეტავ ეს აქამდე როგორ ვერ შევამჩნიე?!

ნიკიმ თავის მოკვლაც კი სცადა, აზრზე ხართ?! საავადმყოფოს სახურავიდან ხდებოდა, რომ არა მე შეიძლება დღეს ისიც არ ყოფილიყო, შემდეგ არ ვიცი როგორ გადმოვსცე მისი ტკივილი. მაგრმ მინდა ვთქვა რომ ეს ერთადერთი საშინელი გრძნობა რომელსაც ვერასდროს მოიშორებ!

ორი თვე, ორი დაწყევლილი თვე, არ მინახავს და როცა გადავწყვიტე მენახე, გავიგე რომ ამერიკაში გაფრენილა, მინდოდა მომეძებნა მთელი ქვეყანა გადამექექა, და ის ისევ ჩემთან დამებრუნებინა, მაგრამ არა! რადგან გული მიგრძნობს რომ მე მას ერთხელ აუცილებლად შევხვდები!...

***

Niki's POV:

საიდან დავიწყო? იქიდან თუ როგორი განადგურებული, არარაობა ვარ? თუ იქიდან რომ ჩემი ცხოვრება საშინელება?!
არ ვიცი რა ვთქვა ჩემს ტკივილს ვერ გამოვხატავ, მინდა მთელი ჩემი ემოცია გამოვიტანო გარეთ, მაგრამ არ შემიძლია, საშინლად ვარ...

ორი წელია მას შემდეგ რაც შვილი დავკარგე, უფროსწორედ მომიკლა საკუთარმა მამამ, არ ვიცი რაზე ვიტირო ან რატომ დავტირო საკუთარ მამას. მე მკვლელი ვარ! საკუთარი მამა მოვკალი! მაგრამ არ ვნანობ! ან რატომ უნდა ვინანო?! მან მე შვილი მომიკლა! ჩემი ერთადერთი ბედნიერება!

ამერიკაში უბრალოდ ვარ ერთ ერთ ბიზნესში ვარ ჩართული.

რატომ გამოვიქეცი კორეიდან?!
მეშინია!
რისი?
რომ ჩავალ და ვნახავ ყველაფერს, იმ ადგილებს სადაც დავდიოდით მე და ჩემი შვილი, და მე რომ იმ ადგილას ივის გარეშე წავალ აი ამის მეშინია!

კორეაში დავტოვე ჩემი ყველა ცუდი თუ კარგი მოგონება, იქ დავტოვე ჯეონ ჯანგუკი. რომელმაც ჩემთვის ბევრი რამ გააკეთა...

ჰელოუ გაიზ! რაფერხართ? რავი მე კაათავარ, აი ესეც მეორე სეზონის პირველი თავი.

აბა პირველი სეზონის შეფასება თქვენზე იყოს...

იმედია მოგეწონათ...♥︎

დავოუთეთ რა❤

🆗️?
ლავიუ💞