Yardım

Bölüm 32

Bölüm 32

Biraz yürüdük ve büyük bir binadan içeri girdik. Girişte, büyük bir odaydı girdiğimiz yer. Daha önce geldiğimiz gezegendeki gibi, beyaz giysili sağlık görevlileri ve aynı tıp cihazları vardı. Çevremizdeki duvar önleri , renkli büyük ekranların olduğu bilgi işlem merkezi gibiydi. Ortada Zeynep, ben ve Boncuk için üç yatak vardı. Yataklar yine yanlardan kelepçeli idi. Yatan kişinin hareket etmesini engelleyecek şekildeydi. Yan taraftaki büyük kapaklar , biz yattıktan sonra, bizlere yapılacak işlem için kapatılacaktı herhalde. Çok sinirlenmiştim. Bizi getiren görevlilerden öndekine döndüm ve bağırdım.

- Yeter ama, biz elinizdeyiz, bize ne isterseniz yapacaksınız, anladık. Ama, lütfen , önce merak ettiklerimi sormak istiyorum, anlayın yaa! Cevaplar mısınız sorsam?

- Peki , sor bakalım . Çok olmasın soruların ama, çünkü işlem göreceksiniz?

- Neden , yer altı şehrinde yaşıyorsunuz? Burayı nasıl yaptınız?

- Biz geldiğimiz zaman burası yapılmıştı, ama boştu. Yer altı şehrinde yaşıyoruz, çünkü saldırılara çok sık uğradığımız için güvenli oluyor.

- Peki, burada neler yapıyorsunuz?

- Başlıca dört grubumuz var. Güvenliğimizi sağlayan, suçluları cezalandıran ve savaşan güvenlik grubumuz, sağlık grubumuz, enerji grubumuz ve teknoloji grubumuz. Bunlar başlıca gruplarımız. Örnek olarak ben, güvenlik grubundanım.

- Neden dünyaya dönmeyi hiç düşünmediniz?

- Çünkü, burada yaşayanlar hep suçlu kişiler. Dünyaya dönersek ceza alırız. Ben dört adam öldürmüştüm, buradaki herkes benim gibi suçlu, dönemeyiz.

- Neden hepiniz yeşil renklisiniz. İnsan değilsiniz belki.

- Hayır , insanız . Ama, biraz değiştik.

- Nasıl yani ?

- Buradaki değişim ünitesinde, bu makinalarla Dna'larımız bitki yapılarıyla birleştiriliyor. Böylece, yemek yeme ihtiyacımız olmuyor. Yeşil renkli bitki gibi oluyoruz. Sadece, her hafta bir kere sulanmamız yeterli oluyor.

Bunun için duş oluyoruz. Tuvalet ihtiyacımız da olmuyor. Birazdan size de değişim işlemi uygulayacağız, bizim gibi olacaksınız, bunun için sizi buraya getirdik.

Zeynep, bana döndü, o da çok sinirlenmiş ve korkmuştu, çok kızmış olmalıydı dediklerinden dolayı.

- Şanslıyız Asya, bari çiçek de açalım da, güzel güzel kokalım. Ne bu yaa, bizi bitki yapacaklar, istemiyorum! dedi.

İşte şimdi çok tehlikeli durumdaydık. Artık, vücudumuz hiç eski halini almayacak şekilde değişecekti.