Yardım

Bölüm 8

Sabah :

- Meaw! Asya hadi kalk geç kalacağız, diye Boncuk'un sesiyle uyandım.

- Kalkıyorum tamam Boncuk, ama sen de diğer kedilerimi , yani Laila, Mina, Karaböcük ve Aslan'ı uyandır.

- Tamam.

Hemen kalkıp üstümü giyinip bölgeye ışınlanmak için zihin gücümü çalıştırdım. Hemen (ışık hızından daha hızlı olduğuna emindim) ışınlandım ve deneylerime devam ettim.

Günler bu şekilde birbirini kovalıyordu. Bana verilen hediyelerin sayıları da gittikçe artıyordu. Çünkü görevleri zamanında ve hızlı bitiriyordum. Bir gün yine her zamanki gibi görevlerimi bitirmiştim. Yine laboratuvara ışınlanmıştım. 

Bu seferki dileğim biraz değişikti ;

- Acaba annemi ve babamı buraya çağırsam bir sorun olur mu? diye sordum. O zaman hafif bir baygınlık geçirdiğimi hatırlıyorum. Gözlerimi açtığımda ise kendimi evde buldum. Of ya! Cezalandırılmıştım! Acaba , bayıltılmamın dışında başka bir cezam var mıydı? Hemen hazırlanıp deney yerine gittim. Koştura koştura gittiğimi hatırlıyorum.

Bizleri gözetleyen yaratıklara sordum.

- Cezam ne? Cezam ne? Lütfen söyleyin.

- Cezan çok ağır olan şunu kaldırmak.

Bana verilen ağılık , bir kalın kitaba benzeyen , kırmızı renkli metal bir parça idi.

- Ağırlığı kaç ( adını bilmediğim birim olduğu için , sadece ağırlığı kaç diyebildim.)

- 500 unovitim. ( O ne acaba ? Herhalde , onların anladığı ağırlık birimi olmalıydı .) 

- Ama çok ağır olmalı. Nasıl kaldıracağım ?

- Eee. Çok ağır, cezan bu. Çabuk  100 kere kaldır indir yap!

- 70 olur mu?

- 200 dememi ister misin yoksa Asya?

- Hayır. Tamam peki, diyerek cezamı uygulamaya gittim.

1, 2, 3, 4, 5... 95, 96 Ah kaldıramayacağım. 97, 98, 99, 100. Sonunda bitti işt... Ah! Neredeyim? Laboratuvarın 2. katı. Nasıl ya? Burayı ben hiç görmedim 

diyerek tekrar bayıldığımı hatırlıyorum. Ben ne zaman evime geldim?

Kalktığımda , ölen çalışanların bir araçla götürüldüğünü gördüm.

-Boncuk, Aslan gelsenize. Ben doğru mu görüyorum. Burada ölüleri götüren bir araba var değil mi?

- Evet Asya, dedi Aslan.

- Burada şuan bir araba geçiyor ve ölüleri götürüyor değil mi?

- Evet, dediler (hepsi aynı anda)

Acaba, bu bir kaçışımızın yolu olabilir mi? Ama , düşünmemeliydim. Çünkü , düşüncelerimizi de okuduklarından , yine cezalandırılabilirdim. Çok kötü bir durumdaydık , düşünmemiz bile engelleniyorken , kurtulamayacak mıydık acaba ?