"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi."
Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu sav...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kalpten istediğimiz, hissettiğimiz her şeyi başarabilirdik. Kalp ne isterse o olurdu. Kalbimizde kurduğumuz hayaller, sarıldığımız umutlar bir gün bizi evimize ulaştıracaktı. Bir gün kalpten istediklerimiz bize evimizin yolunu gösterecekti....
KAYIP GEZEGEN 13.BÖLÜM: 'EVİM GİBİ'
"Y-Yelda?"
Dediğimde adımlarını yavaşça atarak içeri girdi. Eğer gözlerle alev saçmak mümkün olsaydı, şu an Yelda gözleriyle her yeri ateşe verebilirdi.
"Demek o orospu sensin! Dur bir dakika neydi... Hah! Adel! Adel'din!"
Demiştim çünkü çok sabırlı biri olduğum söylenemezdi.
"Bana bak sürtük! Evime kadar gelip, kocamı ayartıp, bir de bana nasıl konuşacağımı mı öğretiyorsun sen?!"
"Yelda topla ağzını, toplamak zorunda kalmayayım!"
Yelda bir adım daha attı ve ellerini beline yerleştirdi. Bakışlarındaki öfke yüz adım uzaktan görülebilecek türdendi. Ancak artık benimde yüzüm onunkinden farksızdı ve sabrım taşmak üzereydi. Gözleri bir süre evi inceleyip yeniden gözlerime döndü.
"Bu evi o mu tuttu sana? Burada mı sevişiyorsun kocamla! Bir de öğretmen olacaksın! Orospunun tekisin sen kızım! Barlas seninle eğleniyor sadece! Anlayamadın mı bunu? İki günlük kadın için karısından mı vazgeçeceğini düşündün? Sen onun gönül eğlendirdiği bir sürtüksün-"
Sesinin bıçak gibi kesilmesine sebep olan suratına yediği sert tokattı. Öyle bir tokat atmıştım ki avucumun içi sızlıyordu. Kafası sağa doğru düşerken şaşkınlıktan dudakları aralandı. Ama durmadım ve sabrımın taştığı o an dudaklarımı dizginleyemeyeceğim sözcükleri söylemek üzere araladım.
"Orospu neye denir Yelda'cığım biliyor musun? Başkasının çocuğunu kaza yapmış, hafızasını kaybetmiş bir adama yamayana denir! Eğer bir orospu görmeye ihtiyacın varsa aynaya bak."
Yelda'nın yana savrulan yüzü yeniden yüzüme dönerken. Yüzündeki o afallamış ifade anlattıklarımı doğrular nitelikteydi.
"Sen nereden-"
"Tadını çıkart Yelda! Sahte aile saadetinin tadını çıkar! Çok yakında yaptıkların attığım tokattan daha ağır çarpacak yüzüne!"
Elimle diğer elimin bileğine tek parmağımla sanki bir saat varmış gibi vurdum ve sakin bir sesle fısıldadım.
