CHAPTER ONE

5 0 0
                                    

Chapter one:

As a psychology student kailangan talaga ng matibay na utak kasi in every lesson you need to pay attention para hindi ka magkamali.

kasi hindi lang sarili mo ang nakasalalay sa propesyong ito dahil may mga tao na kailangan mong tulungan para sa ikakabuti nila at ayon ang ginagawa ko bilang studyante,na gagawin ko ang lahat para sa pangarap ko at sa mga taong nangangailangan ng tulong.

"Kobe" someone shout my name kaya automatic na hinanap ko kung sino 'yon and that's when I saw Erica,my blockmate. Erica is kind,nung una natarayan niya ako but later on naging friends na rin kami"sa'n punta mo?"Tanong niya nung naka lapit na siya sakin.

I smiled at her before responding to her question"sa karenderia,bibili lang ng lunch nagugutom na kasi ako"tsaka nag patuloy na ako sa paglalakad kaya sumabay na siya.

Habang nag lalakad panay ang kwento niya sa crush niya dun sa kabilang building, na seaman. Just like what the other girls always say "Ang gwapo niya" like duh hindi ba sila nag kaka-crush sa simple guy lang yung tipong hindi ka-gwapuhan pero nakaka-attract,mga ganun.


Kahit yung nag bubuhat ka lang ng kahoy tas pawisan pero you find it attractive HAHAHAHA ok fine gwenchena,sorry naman if hinahalintulad ko siya kay Jacob ng "baka sakali" by jonaxx.

It's just that,wala lang basta ayun nga but syempre hindi sila ako because other girls out there like Erica,are always looking for a good-looking guy,not a simple guy with  good manners,you know sana wag kayong magalit sakin.

So dahil sa mga chika niya sa wakas nakarating na kami sa karenderia ni manang Loli,as usual walang gaanong tao kasi hindi ito malapit sa universidad na pinapasukan namin at ang dalang lang ng mga tao na dumadaand dito.

Pero if you find this karenderia I swear babalikan mo talaga ito kasi sa mga serving nila,hindi kana lugi dahil mabubusog ka talaga kaya dito ako laging kumakain and because of that,Manang Loli has a special place in my heart.

She even knew me.Minsan nga ako ang nag huhugas ng mga pinagkainan ng mga customer as a help pero hindi siya pumapayag na walang kapalit.

And in exchange libre na lang yung ulam at kanin ko that's how close we are,parang nanay ko na nga siya e pero bhe hindi dahil libre yung kinakain ko kaya ako tumutulong huh.

After we ate our lunch gusto ko pa sanang tumulong kay manang Loli but she refused kaya hindi na ako nag pumilit pa at isa pa may hinahabol pa akong class kaya nag madali na kaming bumalik ni Erica sa room.


When we entered the classroom wala pa yung prof namin kaya I felt relieved. As usual na una na si Erica para pumunta sa desk niya kung na saan din naka upo si iñiego bali mag katabi sila.



Then my desk is behind them at yung katabi ko naman ay si Maddie. Saktong pag upo ko dumating naman yung prof namin so it's a good timing kasi na una kami sa kanya


Mabilis din na tapos yung klase namin bali in the afternoon,we have a 3 subjects bali one hour lang naman yung klase in after that,time to go home kaya niligpit kuna yung mga gamit ko para makauwi na and to take a rest tsaka hindi naman kami same ng way papunappartment ni Erica.


And if you ask me why my name is Kobe,Idol kasi ni mama si Kobe Bryant so that's how I ended up to this name but it was nice naman.


*******
Sa susunod ulit mwah:)

Tangled Path: Crossroads Of Destiny Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang