Zamanın birisinde kayboldum
Yokluğumu hissediyorum. Ben kim miyim bu soruyu sorduğunuzu düşünüyorum ben irethella 17 yaşındayım Aslında 4 yıl önceye kadar annem ve babam vardı . Ben daha 13 yaşımdayken çalışmak zorundaydım çünkü annem ve babamı ateş ve hava krallıkları arasında geçen bir savaşta öldürdüler anne ve babam ben 13 yaşımdayken öldükleri için ben kendi başıma yaşıyordum ta ki hayatımın dönüm noktasına gelene kadar . Benim hayatımın dönüm noktası onla tanışmamla başladı o benim hayatımı değiştiren kişiydi o ateş krallığından bir muhafızdı beni bu yaşıma kadar güvende
olmamı sağladı beni hep gözetledi aslında hiç normalmiş gibi gelmiyor değil mi çünkü beni bu durumda bırakan kişiler neden beni korumak istesinki sonuçta onlar benim düşmanımdı. Onlar benim için azılı düşmandı tamam tamam asıl olaya geçelim
Yine soğuk bir gündü sokağın köşesinde soğuktan donmamak için kıvrılmış uykuya dalmayı bekliyordum ama soğuk buna izin vermiyordu uzun bir süre sonra uykuya dalmıştım ama şimdide başka bir sorun vardı evet oydu hayatımı değiştiren kişi tepemde duran ve elinde tuttuğu kağıda bakan kılıçlı,kaslı ve muhafızlarlara benzeyen bu adamlar dikkatlice ellerinde tuttukları kağıda bakıyorlardı sonra bir anda bana döndüler uyandığımı fark ettiklerinde göz göze gelmiştik sonrasında ise bana
“senin adın irethella mı?” diye sordular ben afallamış bir şekilde onlara bakarken
“evet” dedim
Onlar ise
“bizler ateş krallığından geldik senin burada güvende olmadığını ve bizim seni ateş kralığına götürmemiz gerektiğini söylediler ve bizim seni buradan götürmemiz gerek" dediler
Ben içimde savaştığım sorular karşısında donup kalmıştım en önemli soruyu sormuştum
“orada yemek varmı"
Muhafızlar afallamış şekilde birbirlerine bakıyorlardı
Evet aslında şaka yapmamıştım çünkü en son ne zaman yemek yedim hatırlayamıyorum yinede yalan söylemişde olsam onların hayata yeninden dönmelerini sağlamak için şöyle dedim
“tamam, tamam şaka yaptım asıl sorum şu neden ben "
“çünkü sen ....... Bir prensessin zamanında hava krallığı tarafından kaçırılan alev prensesin”
Kendime gelebilmek için biraz beklemem gerekti çünkü neden beni korumak için savaşan anne babam gerçek çocukları olmamama rağmen benim için savaştı veya zamanında hava krallığı beni yıllarca sokaklarda yatırmak için kaçırmış olamazdı değil mi
Aslında bir bakıma mantıklıydıda alev prensesi ni süründürmek istemişlerdi belki de tüm herşeyi unutup yeniden başlıcaktım bu benim için hiç kolay değil di
“tamam kabul sizinle geliyorum ama nasıl gideceğiz ve orası nerede”
“bu ejderhalar la gideceğiz alev girdabında açtığımız ve hava krallığının sonunda çıktığımız portal ile oraya varıcağız” dedi.
Yolculuğa başladığımızdan beri bu ateş püskürten hayvanların üzerlerindeyiz ve 4 veya 5 saat olmuştu sonunda portala varmıştık portal çok heybetli ve çok güzeldi büyüleyici bir etkisi vardı bir an içimden orasıda bu portal kadar güzelse aç kalsam da olur artık
“Muhafızın söylediği şey ilgimi çekmişti herkes hançerini çıkarsın ve portal dan geçsin”
Ama benim hançerim yoktu sanki aklımı okumuş gibi “senin hançere ihtiyacın yok sen zaten ateşin gücünü taşıyorsun”
Dedi
sıra bana gelmişti portaldan geçtiğim an beni büyüleyici güzellikte bir yerle karşılaştım
“Burası ateşin ta kendisiydi”
