Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 25

I walked to the elevator and pressed the button, waiting patiently as it took me up to the executive floor

When I reached the executive floor, I walked past the offices and headed straight for the corner office - the CEO's office. I took a deep breath, and walked through the doors.

Alam ko na maraming mga mata ang tututok sa akin, ngunit kailangan kong manatiling mahinahon at nasa kontrol.

Nang pumasok ako sa opisina, naramdaman ko ang isang malakas na pakiramdam ng pag-aabang mula sa labindalawang empleyado na naroroon. Silang lahat ay nanatiling tahimik, naghihintay na ako ang magbigay ng unang hakbang.

Ang sandaling pinakahihintay ay wakas na dumating, at kailangan kong ipakita sa kanila na ako ang tamang tao para sa trabahong ito.

I took a deep breath and cleared my throat, trying to channel my inner confidence and authority.

"Good morning everyone, I'm Atty. Calista Azalea Harrison and I'm your new CEO." The room was completely silent as I spoke, the only noises coming from the air-conditioning and the sound of my own breathing.

Ang mga mata ng lahat ay nakatutok sa akin habang nagpapatuloy ako. Nararamdaman ko ang pagtaas ng presyon, ngunit nanatili akong mahinahon at kalmado.

"As you all know, this is a new beginning for us. We have many changes planned, but we also want to maintain the same dedication and hard work that has always defined this company."

Napansin ko ang ibang empleyada na nag bu-bulungan tungkol saakin.

"Are there any objections to me being the CEO of this company? kung meron. Bukas ang pinto, maraming pintuan. Puwedeng-puwede kayong lumabas"

I looked around the room, and for a moment, I thought that nobody would speak up. But then, one employee finally broke the silence.

"Excuse me, Atty. Harrison, but may I ask why you are the one appointed as our CEO? We have other qualified candidates here in the company." The person spoke politely, but I could sense the underlying tensions and uncertainty in their voice.

"Bawal ba?" I laughed, "Kidding aside. I'm the CEO because I'm the heir to this company. My father was the previous CEO, and he left this business to me." I replied, trying to keep my voice confident and strong.

Ang silid ay nanatiling tahimik, ngunit may bahagyang pakiramdam ng hindi pagsang-ayon sa kanilang mga tingin. Ramdam ko na hindi sila lubos na nasiyahan sa aking sagot. But who cares right? empleyada/empleyado lang sila. Ako na ngayon ang may ari nang kumpanyang 'to? may magagawa ba sila kung sakaling alisin ko ang trabaho nila na siyang nag papalamon sa pamilya nila?!

"That's all" Saad ko sakanilang lahat. Nang tumayo ako ay siya namang pag tayo rin nila, pahiwatig nang pag bibigay galang sa nakakataas.

Bumaba muna nang opisina ko. Napansin ko pa rin ang mga matatalas na tingin nang ibang saakin. Bumaba lang ako para mag kape pero sa gilid ko ay may naririnig akong hindi ko inaasahan.

"Maldita nung new CEO nang kumpanya kakaurat na mag trabaho dito" Saad nung babae sa kasamahan niya, napataas ako nang kilay tila ata hindi niya ako napapansin?

"Alam ko miscarriage 'yon eh, kaya siguro ganon ugali, naging ab--"

Hawak-hawak ko ang kape ko, itinapon ko iyon sa basurahan at humarap sa babae.

"Ma'am" Yumuko ka agad ito nang makita ko, pati na rin ang kasamahan niya.

"Anong sinabi mo?" Madiin na sambit ko, para akong kumukulong tubig sa sinaad nito kanina.

"I-angat mo yung ulo mo at tumingin ka sa mga mata ko!" Sigaw ko kaya lahat nang atensyon ay nasa akin na

She instantly complied. I could see the fear in her eyes as she slowly raised her head and looked straight into my eyes "Ma'am, pasensya na po"

"Now tell me what you just said." I said, my voice filled with cold and authority.

"W-we were just talking about your attitude and your-" The woman started to stammer, now looking away from me as she grew nervous.

"And my child? Na nakunan ako tama ba? well mali ka, wala kang alam sa lahat. So shut up your fúcking bullshít mouth!"

The woman's face went pale as she heard my angry response."Yes, I'm so so sorry ma'am, I didn't mean to-" The woman started to apologize, but I cut her off.

"Just to make this clear, if I catch anybody else talking about me, or my personal life like this again, I will make sure to find a way to get you and all of you fired" Sigaw ko sa lahat, as I glared at everyone.

The woman nodded her head, clearly frightened.

"Calista!" Lumingon ka agad ako ka'y Tita Liane papalapit ito sakin. Hinatak ako nito.

"Let's talk" Hatak-hatak niya ang braso ko

"No!"

"Kabago-bago mo pa lang, gulo na agad calista! Paano mo makukuha ang tiwala nang lahat kung ganyan ka?"

"So anong gusto mong gawin ko? hayaan na bastusin ang namayapa at nanahimik kong anak?" Sigaw ko.

"Darling, I'm sorry, calm down okay?"

I sarcastically laugh, "Sinunod ko lang kayo, pero kapag anak ko na. Handa akong mawala ang lahat, 'wag lang siya bastusin."

Iniwan ko ito, at mas piniling umakyat sa opisina. Isinandal ko ang sarili ko. Hindi pa man nag tatagal ay tumunog na ang phone ko pahiwatig na may notification.

ChasyAvy:
Hey, caliee. Don't forget ah? start na nang work mo tommorow, sa law firm, good luck

Nawala bigla ang sakit nang nararamdaman ko sa message ni Avery sakin.

"Ma'am, ito po 'yung pipirmahan niyo" Ani nung secretary ko, kinuha ko agad iyon para matapos na.

Nang matapos ko ang lahat nang kailangan kong pirmahan ay sumandal muli ako. "Ah ma'am, caliee. May nag hahanap po pala sainyo, kanina pa po nag hi-hintay sa labas."

"Sino?" Takang tanong ko, hindi ko na pinapasok nang opisina at mas piniling bumaba.

"Keb?" Nabigla ako sa biglang pag dalaw nito sakin. "Gosh, it's been more than three years, I guess"

"Kamusta?" Tanong ko sakaniya.

"Okay lang, nabalitaan ko kasi na nakabalik kana kaya ito" Saad nito, ngumiti naman ako sakaniya. Ambilis naman talaga kumalat mga mosang naman oh

Napansin ko ang daliri niya na may singsing, "Kasal kana?" Ngiting sambit ko

"Ah oo" Tipid na sagot nito.

"Congrats, I'm so happy for you" Sagot ko

"Ikaw? kamusta kayo ni Caleb? pasensya na talaga nang himasok ako"

"Okay na 'yon, at tsaka hindi naging kami."

"Yung baby niyo?" Tanong muli nito. Nakaramdaman ako nang kaunting kirot sa puso ko sa mga tanong niya ngunit mas pinili ko na lamang na ngumiti at sagutin ito nang naaayon

"Wala na" Tipid kong sagot, tinapik nito ang balikat ko. "Condolence"

"Salamat" Tipid na saad ko, "Sige una na ako. Salamat naisipan mo akong bisitahin, congrats ulit"