Element Avcıları

SEÇİM

OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN CANLARIM.

♥️♥️♥️♥️İYİ OKUMALAR♥️♥️♥️♥️

Aynadaki yansımama bakarak "tam bir zavallısın" dedim kendime.Hiçbir şey yapamamıştım,bütün elementlere sahiptim ama Kerim'e hasar verememiştim.Eğer Doruk ve Asena gibi olsaydım şuanda her şey son bulmuştu.Tam bir zavallıydım,korku filmlerindeki ilk ölen karakterler dahi benden daha az acınasıydı.

Sabunluğu elime alarak sinirle aynaya fırlattım.Açık olan musluktan akan suyun sesi aynanın kırılma sesinin duyulmasını birazda olsa önlemişti.
Banyodan dışarı çıkıp kıyafetlerimi giyindim.Saçımı kurulama gereği duymayarak odadan ayrılıp balkona çıktım.Balkonun demirlerinin üzerine tırmanıp çatıya tutundum ve kendimi yukarı çektim.Villa üç kattan oluşuyordu ve ben üçüncü katındaydım.Bir süre çatıda etrafa bakındıktan sonra manzarası en güzel olan yere geçip oturdum ve ayaklarımı aşağıya sarkıttım.

Kar yağıyordu,yılın ilk karı sonunda yağmıştı.Yağan kar zaten saçlarım sebebiyle ıslanmış olan kıyafetimi ıslatırken hızla esen rüzgar ıslak saçlarımın uçuşmasına sebep oluyordu.Bedenim soğuktan titriyordu fakat nedense iyi hissediyordum.Soğuğu hissetmek hiçbir şey hissetmemekten iyiydi.

"Ne güzel kar yağmıyor diye seviniyordum" dedi çatıya çıkmış ve arkamda durmuş olan Doruk.Arkamı döndüğümde karın saçlarını ıslattığı gördüm.Bu durumdan hiçte memnun değil gibiydi.Yüz ifedesi gülümsememe sebep olmuştu.Tekrardan önüme dönerek gözlerimi kapattım ve esen rüzgarı bedenimde hissettim.Bu sırada Doruk'ta yanıma oturmuştu.Bir süre yanımda sessizce bekledikten sonra "hasta olacaksın,hadi içeri girelim" dedi.Gözlerimi hiç açmadan "sadece biraz daha" dedim.Gözlerimi omzuma attığı ceketiyle beraber açtım ve Doruk'a baktım,gülümseyerek "sadece on dakika" dedi.

Bir süre ikimizde konuşmadık ve sonra konuşan kişi ben oldum.
Başımı Doruk'un omzuna koyarak "artık sıradanım" dedim.

Başını benim başımın üzerine yasladıktan sonra
"Sen özelsin" diye yanıt verdi.

"Ben ciddiyim Doruk,artık bana ihtayıcınız yok.Size sadece yük olurum.Hatta ölümünüze bile sebep olabilirim"

Doruk başını kaldırıp gözlerimin içine bakarak "insanın oksijene ihtiyacı olmadığı nerede görülmüş,sen benim yaşam kaynağımsın Açelya.Varlığını bilmem ama yokluğun beni öldürür."

Sözleri yüzünden afallamıştım,ne diyeceğimi bilemiyordum.Cümle kurmak nasıl bu kadar zor olabilirdi?
Doruk ayağa kalkıp elini bana uzattı ve bende uzattığı elini tutarak ayağa kalktım.Odamın balkonuna atlayarak tekrardan odaya girdik.Odaya girdiğimde sıcak hava bedenimi ısıtmıştı.Yatağımın üzerinde olan havluyu alarak saçlarımı sardım.Doruk hemen peteğe yaslanmıştı,sahiden kediye benziyor.

Üzerimdeki ceketi çıkararak Doruk'a uzattım,ceketi eline alan Doruk odadan çıkmak için kapıya doğru ilerledi.Tam odadan çıkacağı zaman Doruk'un elini tuttum ve Doruk ile tekrardan göz göze geldik.

"Ya kaybedersek" diye sordum.

Bana doğru bir adım atarak ciddi bir ifadeyle "o zaman ölürüz" dedi.

"Berabermi?"

Alnıma bir öpücük kondurarak "beraber" dedi ve odadan çıktı.

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

Çayımdan bir yudum daha aldıktan sonra kafamı masaya yasladım ve camdan yağan karı izlemeye başladım.Dün geceden beri hiç ara vermeden yağmıştı,içi karanlıklarla dolu olan bu dünyayı gökyüzü saf beyaza boyamıştı.Fakat o saf beyaz renk insanlar yüzünden tekrardan çamurla kaplanacaktı,belkide kana.