YAŞAMA UMUDUM

30.Bölüm🌑

Merhabalar gençler.

82 Bin olmuşuz destek veren herkese teşekkürler:)

Umarım beğenirsiniz.

Yorum yapmayan ve begenmeyi unutmayın.

"Bir insanın gerçek güzelliği, onun kalbinin iyiliğiyle ölçülür."
-Fyodor Dostoyevski-

Keyifli okumalar.

........

30.Bölüm

Yazardan

Hiç beklemediğimiz olayların karşımıza çıkması, o duruma göre iyi ya da kötü olur. Ama en çaresizi kötü olaydır. Kötü olayın başımıza ne getireceğini bilemeyiz veya nedenlerini bilemeyiz.

Ve en kötüsü bu bilinmezliktir.

İyi bir olay geldiğinde ise her şeyi unutuyor gibi oluyoruz. Hiç beklemediğimiz bir anda iyi bir olayın gelmesi çok iyi hissettiriyor. O gün o iyi haber sayesinde kimse mutluluğunu bozmaya başaramaz.

Neden kötü haberin nedenini bilmediğimiz halde üzülürüz?

Oysaki her şeyin bir nedeni vardır, iyi kötü fark etmeksizin.

Nasıl iyinin nedeni varsa, kötünün de bir nedeni vardır...

Lodos, onlar uyanmadan telefonunu alıp baktı, gördüğüyle kaşlarını çattıp saate baktı, 9.54 olduğunu görünce telefonu daha fazla bekletmeden açtı.

Bilinmeyen Numara Arıyor...

"Alo" dedi sert sesiyle Lodos.

Karşıdan tanımadığı bir ses geldi, "Merhaba, ben Özel Akkaya Hastanesinden arıyorum. Lina Akkaya doğduğu gün başka bir bebekle karıştırılmış. Bunu tespit etmek için yarın saat on ikide hastanemize gelmelisiniz" dedi.

Lodos, duydukalarıyla kal gelmiş gibi duruyordu. Kadının dedikleri aklında dönüp duruyordu. Ne demek, Lina karıştırılmış? Eğer öyle bir şey varsa, kimse ondan kızını alamazdı. Lodos'un bildiği tek gerçek buydu,kimse ondan kızını alamazdı.

Hala öyle dururken, karşıdan gelen sesle kendine gelip, "Ne diyorsun sen? Bebekleri karıştıracak kadar dikkatsiz misiniz? İki tane bebeğin hayatı sizin yüzünden değişmek zorunda mıydı? Belki istemedikleri bir hayat yaşamışlardır sizin yüzünüzden" dedi soğuk ve sert sesiyle.

Lina, gelen babasının sesiyle gözlerini açıp baktı.

"Efendim, bu benlik bir şey değil. Benim hiçbir şeyden haberim yok. Bana verilen görev sizlere haber vermek. Detaylı bilgi almak için hastanemizin başhekim ile görüşün. İyi günler" dedi ve kadın telefonu kapattı.

Lodos, telefonu komodinin üstüne bırakıp eliyle başını ovmaya başladı. Lina'nın uyandığını hala fark etmemişti.

Lina, oturur pozisyona gelip babasının koluna dokunup, "Baba, ne oldu? Beni bile fark etmedin" dedi merakla.

Lodos, gelen Lina'nın sesiyle ona baktı ve Asaf'ı üstünden kaldırıp Lina'nın yanına oturup karşı duvara baktı. Nasıl diyeceğini bilmediği için direk söyleyecekti.

"Doğduğun hastaneden aradılar. Seni ve başka bir bebeği karıştırmışlar" dedi ve Lina'ya baktı Lodos.

Lina, duyduklarıyla öylece duruyordu.

Lodos, Lina'yı kendine çekip, "Sakın üzülme. Kimse seni benden alamaz. Söz verdim sana. Söz vermeseydim bile, kimse seni benden alamaz" dedi saçlarını okşayarak.