YAŞAMA UMUDUM

1. Bölüm🌑

Merhaba

'Uykun gelmiyor diye gözlerini suçlama, belkide beklediğin uyku değildir'

-Bob Marley-

Keyifli okumalar.

....

1.Bölüm

Yazardan

Koşuyordu, nereye gideceğini bilmeden sadece koşuyordu herkesten herseyden koşup kaçmak istiyordu ama hayatın kuraları izin vermiyordu.

Önüne çıkan ormana hiç düşünmeden girdi genç kız. Ormanın ortasına kadar koşmaya devam etti. En sonunda yorulduğu için bir ağaca sırtını yaslayıp yavaşça yere çöküp ayaklarını kendine çekip kollarını sarıp ağlamaya devam etti genç kız.

Bu genç kız kim mi? Lina,Lina Dereli doğduğundan beri yetimhanede büyüyen bir genç kız.

Hayat onu asla mutlu etmedi, hep acı çekti. O yetimhanede defalarca kez kaçmak istedi ama başaramadı.

En sonunda başarmıştı kaçmaya. Çok kez denemiştim ama başaramamıştı. Şimdiyse başardı,artık özgür bir kızdı.

Yetimhanede kanlı kıyafetleri ile kaçan Lina hala orda oturup ağlıyordu...

Genç adam sinirle evden çıktı. Hala babasının ona söylediği söz çınlıyordu kulaklarında. Babası ne demişti ona, "Defol evimden" demişti. Genç adam da sinirle çıktı, arabasına binip çalıştırdı, ve son hızda yola devam etti.

Genç adam bir daha kız kardeşinden nefret etti. Hepsi onun yüzünden babasıyla büyük kavga etmişti. Kız kardeşiyle sadece olanları sinsi bir gülüşle izliyordu. Genç adam gülüşünü fark ettiğinde daha da sinirlendi ve en sonunda babası ona "Defol evimden" demişti.

Genç adam sinirle çıkıp gitmişti evden. Ormandaki evine sürüyordu arabasını.

Genç adam bir hareketlilik fark edip etrafına baktı. Gördüğü şeyle önce şaşırdı, sonra çıkıp takip etti.

Genç adam az önce koşarak 15-16 yaşlarında ormana giren kıyafetleri kanlar içinde bir kızı görüp takip etti. Belki yardıma ihtiyacı vardır diye.

Ama genç adam bilmiyordu o kız sayesinde hayatı değişeceğine.

Genç adam kızın durup,bir ağaca yaşlandığını görünce o da durdu ama gitmedi yanına. Bir süre izledi genç kızı.

Lina hala oturarak ağlıyordu izlenme hissiyle kafasını kaldırdığında tanımadığı 27-28 yaşlarında bir adam biraz ilerisinde durup onu izlediğini gördüğünde, hızla ayağa kalkıp yine koşmaya başladı. Korkuyordu yine birsey olacak diye.

Genç adam ise kız kafasını kaldırdığında gördüğü yüzle şaşırdı çünkü kız kendisine çok benziyordu. İçinden 'İnsan insana benzer' diye geçirip kendine geldiğinde,kızın hızla koştuğunu gördüğünde oda peşinden koştu.

Lina adamın hala onun peşinden geldiğini gördüğünde, dahada hızlandı ne kadar yorulsada koşmaya devam etti. Karşısına çıkan kulübeye baktı önce sonra arkasına baktığında adamı göremedi ve hızla kulübede saklandı.

Ama bilmiyordu genç adamın onu gizlice ağaçların arasında takip ettiğini.

Genç adam kızın kulübeye girdiğini görünce yavaş ve sesiz adımlarla kulübeye doğru gitti.

Lina duvarın köşesine sinip sessizce ağlıyordu tüm vücudu ağrıyordu ama yinede dayanmak zorunda olduğunu biliyordu.

Lina diğer kızlara benzemediğini fark etti çünkü diger kızlar hiç onun gibi değildi,onlar hayatını istediği gibi ve mutlu yaşıyordu ama o hayatın acılarıyla yüzleşip duruyordu ama yinede dayanıyordu.