YAŞAMA UMUDUM

11.Bölum🌑

Merhaba

Medyadaki bebeği bölümün sonunda tanıyacaksınız

Yazım kurallarına dikkat edip etmediğimi söyleyin lütfen

Umarım beğenirsiniz

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın

'Herkesin bir yarası vardır, gece kadar karanlık,okyanus kadar derin...'

-Dostoyeveski-

Keyifli Okumalar
.....

11. Bölüm

Yazardan

Yalnız olmak için tek başına olmamız gerekmez. İnsanın etrafı ne kadar kalabalık olursa olsun, içten içe yalnız hissediyorsa bu onu yalnız yapar.

Yalnızlık sadece tek başına kalmak değildir.

Lodos toplantı odasına girdiğinde toplantı başlamıştı.

Lina bir saattir uyuyordu ve yine babasının onu terk ettiği kabusu gördüğünde sayıklamaya başladı. Bir süre sonra uyandı, ter içinde etrafına baktı, babasını göremeyince iyice telaşlandı ve korktu.

Toplantı aklına geldiğinde hızla kalkıp toplantı odasına doğru yürümeye başladı. Toplantı kapısının önünde durdu,kapıyı açacakken, Lodos kapıyı açtı. Babasını gördüğünde hemen sarılıp ağlamaya başladı.

Lodos, karşısındaki yüz ifadesiyle şaşırdı ve endişelendi. Lina hızla sarıldığımda ve karşılık verdi. Saçlarını okşamaya başladı, neden böyle olduğunu merak ediyordu.

Diğer şirketteki Kenan ve diğerleri hem şaşkın hem de merakla ikiliye bakıyordu.

Lina ağlamaya devam ederken, Lodos ondan ayrılarak yüzünü elinin arasına alıp göz yaşlarını sildi, arkasındaki kişileri umursamıyordu.

Lodos işi kazanmıştı, karşı şirketteki Kenan ise kazanamadığı için deliriyordu.

"Ne oldu? Güzelim, neden ağlıyorsun? Ve neden ter içindesin?" dedi yumuşak ses tonuyla Lodos.

Diğerleri şokla Lodos'a baktılar, ilk defa duydukları bu yumuşak ses ve kız için duydukları merakla, kızın onun için ne kadar değerli olduğunu anlamışlardı, zaten kızın onun için çok değerli olduğu, sesinden ve davranışlarından bile fark ediliyordu.

"Baba, ben yine aynı kabusu gördüm" dedi titreyen sesiyle Lina.

Diğerleri daha da şaşırdı, çünkü kız Lodos'a baba dedi, hepsi biliyordu ki Lodos evli değil ve çocuğu yoktu.

Lodos sıkıntılı bir nefes verip, "Hangi kabusu gördün yine?" dedi aynı ses tonuyla.

"Sen beni bırakıp gidiyordun" dedi kısık sesiyle Lina.

Bu sözleri sadece Lodos ve Kenan duymuştu. Kenan, Lodos'un bir adım arkasında olduğu için duymuştu.

"Ben seni bırakmam, hem biz daha önce konuştuk, sana bunu söz vermiştim, unuttun mu?" dedi tebessüm ederek Lodos.

"Hayır, unutmadım ama korkuyorum," dedi tedirgin bir şekilde Lina.

"Korkma güzelim, bana güveniyorsan korkma. Seni bırakmayacağımı bilmen lazım, bunun düşüncesi bile kötü. O yüzden seni bırakmamı unut" dedi yumuşak ses tonuyla Lodos.