7. Bölüm

18 4 3
                                    

Sanırım başkası düşürmüştü ama en son ben bindiğimden benim sanmıştı. Yarın verirdim, ne olacak ki? Çantamdan çıkardığım şarj aletini takıp telefonun açılmasını bekledim. Açılınca da şifreyi hızlıca ezberledim.


"Deniz yedi yüz altmış beş alt tire sekiz, Deniz yedi yüz altmış beş alt tire sekiz..."

Unutmadan salona koştum ve televizyonun kumandasıyla heceleyerek şifreyi yazdım. Ardından da filmin adını yazdım ve ışıkları kapattım. Herkes bir anda gırgırı bırakıp televizyona odaklandı.

*******

"Aşşşşırı iyiydi!"

"Bence de, baya başarılı."

"Aksiyon filmleri artık favorim."

"AMA O SİYAHİ ADAM DA PARAYI ALIP KAÇMAK YERİNE ONLARLA GELMELİYDİ!"

"Tek ben düşünüyorum zannediyordum."

Gibi yorumlar yapmaya başlamıştık film hakkında. Ben de fikrimi söylüyordum ki telefonumun çaldığını duydum.

Kalkıp odama gittim, telefonuma bakınca arayan kişinin babam olduğunu gördüm. Vakit kaybetmeden şarjdan çıkarıp açtım.

"Alo, kızım?"

"Efendim baba?"

"Nasılmış benim kızım?''

''İyiyim babacığım, sen nasılsın?''

''Ben de iyiyim.'' Bir nefes verdi ve biraz oyalandıktan sonra ''Parayı gönderecek misin? Yoksa..." diye cümlesini yarım bıraktı.

"Göndereceğim baba. Merak etme. Şimdi yolluyorum."

Mahcup bir sesle "Teşekkürler kızım. Biliyorum çok darlıyorum ama... Özür dilerim."

"Yok baba ne darlaması? Rica ederim, iyi akşamlar. Daha sonra uzun uzun konuşuruz, misafirlerim var. Olur mu? "

"Tamam kızım kolay gelsin sana. İyi akşamlar."

Anında banka hesabıma girdim, bulaşıkları yıkadığımdan 1000 lirayı ve ders ücreti olarak kendi hesabımdan da olsa 400 lirayı; toplamda 1400 lirayı yolladım.

Babama tabii ki kızdığım oluyordu fakat ne kadar çaresiz olduğunu da biliyordum. Acaba yine mi destek almasını teklif etseydim?

İçeri geçip arkadaşlarımla vakit geçirmeye devam ettim. En sonunda saat 01:30 gibi herkes giderken tek tek sarıldım ve uğurladım. Aylin yine ben de kalacaktı. Ben teklif etmiştim. Bu yüzden diğerleri gidince ev hediyelerimi beraber açmaya başladık.

Uzay'dan asma anahtarlık, Gülsu'dan baharatlı takımı, Yeşimden ve Tarık'tan gece lambası ve daha niceleri... Neredeyse herkes almıştı. Aylin de dahil. O gittikten sonra yani yarın açmamı söyledi hediyesini.

Sohbet muhabbet ederken Aylin birden "Ben birini buldum." dedi.

İlk başta inanmayıp dona kaldım. "Sen? Sen mi? Hadi ordan!"

"Yok, vallahi billahi buldum. Bak şimdi sana göstereceğim onu." Dedi ve telefonunda parmaklarını hareket ettirmeye başladı.

Biraz sonra bir kadın psikoloğun profiliyle karşı karşıyaydım. "Bu ne Aylin?"

"Hani dedim ya sana destek alsan iyi olacak diye. Ben de sen aralarda ortadan kaybolduğunda araştırıp durdum ve bunu buldum. Benden daha fazla yardımcı olacağına eminim."

PYHTONWhere stories live. Discover now