Bayadır ficler için bölüm yazamıyorum, hevesim yok. Ama bugün Berceste'nin yorumlarını okurken o güzel şeyler yazmışsınız ki bir anda kendimi bölümü yazmak isterken buldum. İyiki varsınız 💙
İyi okumalar <33
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jungkook'dan..
"Jungkook, sakin olur musun? Lütfen!"
Ateş saçan gözlerimle baktım Seokjin'in yüzüne. Benim burada içim yanıyordu. Yoongi'nin söylediği cümlelerden sonra tek kelime edememiş, öylece Jimin'in yüzüne bakmıştım. Sinirden ve üzüntüden ellerim titremeye başlarken Taehyung ve Hoseok beni oradan çıkarmış, eve getirmişti.
Aradan kaç saat geçti, Seokjin'de aramıza katıldı, hava karardı ve gecenin bir yarısı oldu ama ben hâlâ ağlıyordum. Jimin hyung'un ona olan hislerimden haberi yoktu biliyorum. Aramızda bir bağda yoktu, sadece beni kardeşi olarak sevdiği ve değer verdiği için yanında tutuyordu o kadar.
Ama ben, ona aşıktım.
Bencillik ediyor olabilirdim ama umrumda değildi. Seviyordum onu. Sevdiğim adamı, alfamı başkasına bırakamazdım. Bu ben değildim, Park Jungkook hemen pes edip kenara çekilen biri değildi. Asla da olmayacaktı!
Saatlerdir bana destek olmak için yanımda olan arkadaşlarımın, 'yeter daha fazla ağlayıp kendini harap etme' cümlelerinin ardından derin nefesler alarak kendime geldim. Islak yanaklarımı silip banyoya doğru adımlarken içeri girip elimi yüzümü yıkadım. Soğuk su iyi gelirken oyalanmadan banyodan çıkıp salona geçtim.
Seokjin, Taehyung'u kolunun altına almış saçlarıyla oynuyordu. Hoseok ise benim gibi sap olduğu için karşı koltukta tek başına oturmuş düşüncelere dalmıştı.
"Alfamı başkalarının elimden almasına izin vermeyeceğim!"
Bağırarak konuştuğum da üçünün de bakışları beni buldu. Seokjin ve Taehyung duruşunu düzeltirken Hoseok ayaklanıp yanıma geldi. Sanki senelerdir bir birimizi görmemişiz gibi hemen boynuma atlayınca şokla kala kaldım.
"Aferin Jungkook. Pes etmeyeceksin."
"Etmeyeceğim. Ben asla pes etmem."
-----
2 gün sonra..
Namjoon hyung stajı nedeniyle hastane koridorlarında sürünmeye devam ederken, grubun geri kalanı ile okulun arka bahçesinde oturmuştuk. Karşımda oturan Yoongi ve Jimin'e tip tip bakarken yanımda oturan arkadaşım Hoseok sürekli kolumdan dürtüp duruyordu beni.
Haklıydı. Adamı sikecek mişim gibi bakıyordum. Ama şehvetle değil de sinirli bir sikiş.
Jimin'i başkasına kaptırmaya niyetim yoktu tabi ki de ama, Hye-jin'e şans vermek istediğini duyduğumdan beri sinirlerime engel olamıyordum.
