GERÇEK

23 0 0
                                    

DENİZ


Saatler geçmek bilmiyor. Ada hızlıca odasından çıktı. Biliyorum yaptığım şey doğru değil ama Ada bir şeyler saklıyor ve bu beni çıldırtıyor. Ona bu kadar yakınken uzaktan bakmak canımı fena yakıyor. Yine de yanımda işte varlığını hissetmek sesini duymak ve kokusu bana her şeyi unutturuyor. Keşke imkanım olsa onu saklaya bilsem, sadece benim olsa sadece bana ait gözleri, dudakları, kokusu ahhhh lanet olsun ona o kadar MUHTACIM ki.

Tekrar gitme ihtimali bile kalbimi daha da ufak parçalara ayırıyor.

Hastaneye geldiğimizde yavaş adımlarla arkasından ilerledim. Bir yandan telefonla konuşurken yavaş adımlarla da merdiveni çıkıyordu. Telefonu kulağından çekti tedirgin gibiydi, ne haltlar çeviriyor bu kız.

Kapıyı tıklatıp içeriye girdi. Kapıya yaklaştım ve bingo kapanmamıştı hafifçe araladım içeride orta yaşlı bir adam vardı. Adaya o kadar sıcak ve yakın davranıyordu ki sinir hücrelerim saç diplerime kadar ulaştı resmen.

"Evet Adacım ne oldu anlat bakalım"

Derin bir nefes aldı. "Deniz" dedi en bitkin ses tonuyla bir an burada olduğumu anladı sandım ama devam etti. "Denizi gördüm. Kalbim resmen bana meydan okudu onu görünce, öleceğim sandım onun koşuyla, sesi kulaklarımda ilahi gibi geliyordu ve cennetimi tattım resmen Deniz'in cennetini" gözlerinden dökülen incilere baktım.

"Hata yapıyorsun kızım" dedi babacan bir ses tonuyla. "Ona söylemelisin senin MUHTAÇ olduğun tek şey o delikanlı" dedi. Duyduklarım beni şoktan şoka sürüklüyordu "Ada buraya geldiğinden beri ne kadar bayıldın" dedi.

"Dün" yutkundu "bayıldım biz tartıştık bu.. bu defaki daha kötüydü" duyduklarımı beynim algılayamıyordu artık Adaya bir şey olma olasılığı bile saçma beni bırakıp gidemezdi ben onu bırakmam.

Doktor derin bir nefes aldı ve "Tümörün büyüyor Ada o ameliyatı olmazsan yaşama şansın yok biliyorsun değil mi" kapının kolunda olan elim aşağıya doğru düştü.

öleceğim zaten Nejat Bey bunu bilmesini istemiyorum ama ameliyathaneden sapa sağlam çıkamam o kadar güvenim yok" yutkundu.

 Artık dayanma kotam dolmuştu. kapıyı hızlıca ittirip içeriye girdim Ada beni gördüğünde gözleri kocaman oldu.

"Deniz" dedi yalvarırcasına.  





















Hai finito le parti pubblicate.

⏰ Ultimo aggiornamento: Jun 28, 2015 ⏰

Aggiungi questa storia alla tua Biblioteca per ricevere una notifica quando verrà pubblicata la prossima parte!

GİTME SANA MUHTACIMDove le storie prendono vita. Scoprilo ora