GİTME SANA MUHTACIM

TAKİP

Deniz kendini bara attı. Duraksamadan elindeki viski bardağı bir dikişde bitirdi.
 
"Doldur"

Aklında o kadar karışıktı ki ne yapacağını bilmeden içiyordu. Ada kalbini binlerce parçaya ayırmıştı.
 
Seviyordu. Hemde canından çok, ona hayat veren zaten Ada ydı. Adayla hayat bulmuştu onu herşeyden uzaklaştırmıştı. O iğrenç hayatından, hatalarından çekip almıştı onu sonra yine yıkmıştı bu defa ki yıkım büyük bir enkazdı.

Bir an gülümsedi. Onu gördüğü ilk an aklına gelmişti. Islak bir şekilde caffede oturuyordu ve titriyordu. Bu hali onu gülümsetmişti yavaş adımlarla kızın yanına gidip üstündeki hırkayı çıkardı ve kıza uzattı. Ada şaşkın ve sersem bir şekilde bir çocuğa birde hırkaya baktı.

"Te.. teşekkür ederim" dedi.

Deniz ise çokta bu sersem kıza aşık olmuştu.

"Rica ederim" diyip kızın karşısına oturdu.

Elindeki içki bardağını kafasına dikti. Kalkıp Ada ya gidecekti. O kadar çok içmişti ki sersemce yürüyordu. Ada nın evine gelince kapıyı vurdu ama açan yoktu.

"Ada" avazı çıkana kadar bağırdı.  Sert sesi umutsuzdu. " Ada Özür dilerim. ... Ada lütfen beni dinle. .. Üzgünüm. ..  seni seviyorum hemde canından çok. .."  dizlerinin üzerine çöktü. 
###

Eve geldiğinde daha da içti sonrası genç adam için umutsuz ve karanlıktı.

Sabah gözlerini açtığında saate baktı öğlen olmuştu. Başının ağrısına inat ayağa kalktı. Soğuk suyun altına attı kendini anca kendine gelirdi.
###

"Cenk Hayır dedim"

"Ama söylemelisin Ada daha ne kadar saklayacaksın Deniz den" deniz konuşmalara anlam veremiyordu. Ne saklıyorlardı ondan anlamıyordu.

"Söyleyemem Cenk" dedi Ada derin bir nefes verdi fazla sitemliydi.

Deniz ağrıyan başına inat hala kapıda dikilip konuşmaları anlamaya çalışıyordu.

"Neden ikinizede acı çektiriyorsun böyle herşey daha da zor"

"Biliyorum" dedi Ada titrek bir sesle gözünden bir damla yaş düştü hafifçe burnunu çekti.

Deniz kapıyı açınca Ada o tarafa döndü. Ada gözlerini sildi.

Ada buz gibi sesiyle "Günaydın" dedi.

Cenk de hızlıca arkasını döndü. Cenk şaşkınca Ada ya döndü konuşmalarını duyup duymadığını bilmiyordu.

Denize dönüp gülümsedi "Günaydın dostum" Deniz hafifce gülümsedi ve "Günaydın" dedi.

Deniz işlerine gömdü kendini aklını dağılması gerekiyordu oda kendini işlerine adadı.

"İmza atman gerekiyor" Ada nın sesi onu kendine getirmişti. Kafasını kaldırdı. Ona çok yakındı.

" Efendim"

"Imza atman gerekiyor" diye tekrarladı Ada Deniz den gelen içki ve sigara kokusu onunda zor bir gece geçirdiğini anlatıyordu.

" Tamam" dedi dosyaları Ada dan aldı. Ona biraz daha bakarsa kendini kaybede bilirdi.

Ada çalan telefonunu almak için kendi masasına doğru ilerledi Deniz de odadan çıkıyordu. Deniz in çıktığını gördüğünde telefonu açtı.

" Nejat bey nasılsınız? " diye sordu Ada. 
Deniz bugün ne çok kapı dinlediğini fark etti. Ama Ada nın ne sakladığını merak ediyordu. Özellikle Deniz in duymasindan korkacak kadar.

" Iyim.. Izmir demisiniz... anlıyorum... tamam... peki hangi hastane... pekala.. dün fenalastım... evet şimdi iyim... peki çıkıyorum şimdi yarım saate ordayı... "

Deniz duydukları aklında soru işaretleri bırakıyordu.

Hastane?  Dün?   Fenalaşmak?  Iyi?

Bu kelimeler beyninde dört dönüyordu. Tabikide Ada yı takip edecekti yoksa beynini kemirecek binlerce kelime ve düşünceyle ortada kalmıştı.