|1| Indringer

488 25 13
                                    

P.O.V. Hanna

Ik ben op weg naar Kamp-Halfbloed. Ik hoop dat ze me gaan accepteren en mij toelaten in hun kamp, ik ben tenslotte een Romein.

Ik heb wel verschillende verhalen gehoord over ene Jason die vroeger in Kamp Jupiter zat en nu in Kamp-Halfbloed zit. Dus als hij het kan, kan ik het ook.

Ik ben door het bos geraakt zonder dat één of ander monster me aanvalde, wat ik heel leuk vind. Ik sta dus nu voor de boog van het Kamp, dat de ingang moet voorstellen van het Kamp. Ik weet niet of ik wel binnen kan, want ik ben een Romein. Ik stap dichter naar de boog en probeer voorzichtig door het soort van krachtveld te stappen. Vol verbazing lukte het me, waar ik heel blij om ben.

Ik stap rond terwijl ik het Kamp onderzoekend bekijk.

"He wat doe jij hier?" hoor ik iemand naast me zeggen. Ik keer me om en negeer het.

"Indringer!" riep die iemand weer en al snel kwamen de halfgoden rond mij in een cirkel staan met hun wapens.

Brons, Zilver,.... Pijl en Boog, Zwaarden, Schilden,... Pff das allemaal pure rommel.

"Staak de wapens!" riep een mannelijke stem. De halfgoden maakt een opening en er kwam een centaur in de cirkel. Hij had lang, krullend, donker haar en had 4 benen wat logisch is, want hij is een centaur. Een centaur is half-mens en half-paard, het menselijke is het bovenste deel en het paardgedeelte is het onderste.

"Wat doe jij hier?" vroeg de centaur terwijl hij mijn geur op snoof en dan spugend "Romein" zei alsof het een schande was.

"Ik ben Hanna dela Feu" zei ik met trots.

"Wie is je goddelijke ouder?"

Ik zei even niets. Toen ik tegen de Romeinen zei dat ik niet wist wie mijn goddelijke ouder was lachte ze me uit. Ze zeiden dat ik waarschijnlijk een schande was voor mijn goddelijke moeder/vader.

"Antwoord!" riep de centaur terug terwijl hij met één van zijn poten op de grond stampte.

"Weet ik niet" zei ik terug.

De centaur bekeek me onderzoekend aan.

"Zwarte kleren, vuurrode lokken met zwarte punten, licht-grijze ogen en een zwaard van lavaglas. Ik zou zeggen dat je een dochter van Ares bent net zoals Clarisse." zei de centaur, maar corrigeerde zijn fout "Sorry, dochter van Mars bedoelde ik"

Er kwam een meisje naar voren die precies leek op mij afgezien van mijn haar, ogen en wapen leek ze sprekend op mij. Ze gaf me een doordringende blik en daarna een lichte glimlach.

"Wat doe je hier?" vroeg Clarisse waarschijnlijk.

"Ik wil me graag bij jullie Kamp aansluiten" zei ik zelfverzekerd.

"Hmmm...Er is hier geen plek voor Romeinen" zei Clarisse spottend.

"En wel voor hem?" vroeg ik wijzend naar een jongen met blonde lokken en een zwaard van goddelijk Goud

"Jason toch? Vroeger Romein en nu een Griek." zei ik grijnzend.

"Hoe weet jij mijn naam?" vroeg Jason terwijl hij zijn zwaard hief.

"Ze praten over je in Kamp Jupiter" zei ik grijnzend.

"Genoeg! Je bent welkom hier, gedraag je of je bent binnen de kortste keren weer buiten!" riep de centaur.

Percy Jackson: De Opoffering |1|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu