Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 18

"Puwede ba pumunta?" Malumanay na tanong nito

Ano ba sasabihin ko kapag nag Oo ako, hindi naman saking bahay ito, kapag hindi ang bastos ko naman. "Uhm, message kita kapag nakapag-paalam ako"

"Ay ganun ba" He replied with a little bit of disappointment in his voice

I immediately ended the phone call and I turned my phone off as well. Nag pasya akong lumabas, tinignan ko rin ang mga notification ko, message's, maraming bumabati.

Masaya ako na binati ako ni daddy kahit pa-paano, nalaman ko rin na pauwi na siya nang ibang bansa so baka puwede na kaming mag kita. Si mommy naman. Wala!

"Happy birthday, hija" Rinig kong bulong sa gilid ko, may hawak-hawak itong cheesecake tapos may maliit na kandila. "Manang 9:00 am pa lang po, masyado pang maaga.

"Ay bakit, mag wish kana" Sambit nito, ang ibang katulong naman ay kinakantahan ako, umalis rin si Caleb. Hindi ko na alam kung saab siya nag punta.

Ipinikit ko ang mata ko, ang wish ko?

I didn't know what to wish for, my life has been full of problems and misery and all I want is to change that but I don't know if that wish will come true.

I don't know if I want to make a selfish wish or something practical but at the moment, all I want to wish for is to have someone that I can take care off and love unconditionally and that someone that would also love and take care of me.

Idinilat ko ang mata ko, naramdaman ko ang pag tulo nang luha ko, masaya lang ako dahil kahit kailan hindi ko naranasang I-surprise. Kahit sa maliit na bagay, napaka laki at memorable para saakin.

Nag palakpakan sila nang mahipan ko ang kandila, sumeryoso naman ang muka ni manang. "Puwede bang malaman kung anong wish mo?"

Huminga ako nang malalim at nginitian siya, "I want someone who I can lean on when I'm feeling down or to just to give love and care as much as I can.. I want someone to love in every way possible.. I'm kind of hoping for someone who sees me for who I am and doesn't try to change me.."

Naramdaman ko ang kanyang mga braso na yumakap sa akin at nadama ko ang kaginhawahan sa simpleng paggalaw na ito. Bumulong ito saakin. "Nandito ako para sa iyo." Naramdaman ko ang mainit na damdamin ng pagkaawa at pagmamahal. Mahigpit niya akong niyakap at nadama ko ang isang daluyong ng kaluwagan na bumalot sa akin nang maunawaan kong hindi ako nag-iisa.

Matapos ang lahat. Nag pasya akong pumunta sa hardin, lagi naman ako andito para makapag isip-isip Umupo ako sa hardin upang magkaroon ng distansya mula sa lahat at upang mag-isip-isip. Ramdam ko ang labis na damdamin at nais ko lamang maging mag-isa upang maunawaan ang mga bagay.

Tumingala ako sa langit at ang kulay nitong bughaw ay nagdulot ng isang nakaluluhod na pakiramdam sa akin. Nanatili akong nakaupo doon ng ilang minuto na nakatitig sa langit at sinusubukang patahimikin ang aking isip at gumaan ang aking mga iniisip.

"Happy birthday" Rinig kong tinig na papalapitan sakin, pamilyar ito. Si caleb.

Napalakas ang tibok ng puso ko nang makita ko si Caleb, maganda siyang tingnan na sinasalamin ng sinag ng araw sa kanya at ang kanyang kulay-itim na may halong kayumanggi. Ang kanyang mga mata ay mag kahalong asul at berde. Lalo na ang pag ka kayumanggi na kumikislap habang tinitingnan ako.

Walang lumabas sa bibig ko kaya ang tanging magawa ko ay ngumiti sa kanya.

Caleb looked at me for a few moments, he has a soft, sweet smile on his face. He doesn't seem to want to say anything at this point, he just wants to enjoy this moment. I couldn't help but to feel butterflies in my stomach.