Het Geheim van de Prins

4

Een onheilspellende stilte vulde de kamer terwijl de jonge soldaten rondom de krakende radio stonden, luisterend naar het nieuws dat zojuist werd uitgezonden. De stem van de nieuwslezer klonk dof en gedempt, maar de woorden die hij sprak waren als een donderslag in de oren van Alexander."Vanochtend is koning Frederick op brute wijze neergeschoten tijdens een van zijn openbare toespraken", kondigde de stem aan. "De daders zijn nog steeds voortvluchtig, en het hele koninkrijk rouwt om het verlies van zijn geliefde vorst."Een golf van schok ging door Alexander heen terwijl hij naar het radiobericht luisterde. Het voelde als een klap in zijn gezicht, een pijnlijke herinnering aan de kwetsbaarheid van zijn koninklijke familie. Hij kon de gedachte niet verdragen dat zijn vader, de man die hij altijd had bewonderd en gerespecteerd, nu was weggerukt uit zijn leven.Zijn handen trilden terwijl hij de radio uitzette, zijn gedachten in de war door de plotselinge wending van gebeurtenissen. Hij voelde de blikken van zijn mederekruten op hem gericht, hun vragen stilzwijgend in de lucht hangend."Alles goed, Alexander?" vroeg een van hen, bezorgdheid in zijn stem. "Je ziet bleek."Alexander dwong zichzelf om te glimlachen, om zijn emoties te verbergen achter een masker van onverschilligheid. "O, sorry, niks aan de hand," mompelde hij, zijn stem schor van onderdrukte emoties. "Gewoon een beetje verrast door het nieuws, dat is alles."Hij wist dat hij zijn geheim koste wat kost moest bewaren. Niemand mocht vermoeden wie hij werkelijk was, niemand mocht weten dat de zoon van de vermoorde koning zich onder hen bevond. Zijn veiligheid hing af van zijn vermogen om zijn ware identiteit te verbergen, zelfs in de nasleep van zo'n tragedie.Met een zucht van opluchting draaide Alexander zich om en liep weg van de groep, zijn gedachten een warboel van emoties en angsten. Hij wist dat hij zichzelf moest blijven voorbereiden, dat hij zichzelf moest blijven trainen voor de uitdagingen die voor hem lagen. Want hoewel de dood van zijn vader hem diep had geraakt, wist Alexander dat zijn missie nog lang niet voorbij was.