FELAKET:AYRILAN YOLLAR

23♤- Ajan 2

FELAKET: AYRILAN YOLLAR

(5oy geldiğinde yeni bölümü atacağım.)

Bana bir ay önce eski sevgili'nin yanına ajan olarak gideceğimi söyleselerdi inanmazdım.

Bana bir ay önce çöplerin efendisi olan Kerem'in işe yarayacağını söyleseler inanırdım, hep inandım çünkü öyle bir işime yaradı ki.

Bana önceden deselerdi asla inanmazdım ama Kerem öyle bir şey yaptı ki, bana kendi elleriyle kardeşinin leşi'ni verdi daha doğrusu canlı verdi ama ben onu Algın'a yapılanın iki katı'nı yapacağım.

Saçlarımı lüle lüle yaparak tarakla lülelerini ayırarak hoş bir görüntü bıraktım. Üstüme açık mavi seten crop gömleğimi giyindim altıma kot çizme paçamı giyindim. İnce eyeliner çekip kirpiklerime rimel sürdüm. Yanaklarıma kırmızı allık sürüp dudaklarıma parlatıcı sürdüm. Siyah flap çantamı alıp, beyaz spor ayakkabılarımı giyinip evden çıktım.

"Hepsi depoda mı?" Pars ön koltuğun kapısını açarak "evet efendim" dediğinde koltuğa oturdum Pars sürücü koltuğuna geçtiğinde "neden geldiklerini biliyorlar mı?" Diye sorduğum da hayır derecesiyle başını iki yana salladı. Şaşırarak güldüğümde "bak bu daha güzel!" Diyerek kahkaha attım.

"Bu arada Pars benim doktorum olan Selda'dan randevu ayarla" diyerek sessizliğe gömüldüm.

Depo'nun kapısını bilerek sesli açtım ve kapkaranlık depoya ışık saçtım-kesinlikle kendimi övmüyorum- üçünün de ağızları kapalıydı ve elleri ve ayakları sandalye ye bağlıydı.

"Selamlar benim özel konuklarım" diyerek yanlatına yaklaştım "siz özel konuklarımı buraya cinayet vakası üzerine topladım" diyerek yüzümü buruşturdum "oldumu benzedim mi kötü kadın'a" diyerek derin nefes alıp verdim.

"Size lise'den beri ayar oluyordum ve hep içimde bir yerlerde sizi öldürmek istiyordum. Sonra sizin Algın'ı öldürdüğünüzü öğrendiğim de bu hissettiğim duygu harlandı, sonra Helin bana dedi ki bir kere yaptıysan ikincisi zor gelmez işte bu cümleden sonra sizi aklıma koydum." Diyerek yanlarına daha da yaklaştım, İrem korkudan altına işediğini yerdeki ıslaklıktan fark ettim Ayşe her zaman olduğu gibi korkmuyorum havasındaydı Ada bildiğim gibi korkaktı.

"Birkaç gün önce Algın'ı nasıl öldürdüğünüzü bir video kaydı sayesinde gördüm hiç acımadan bir kulübe'ye atıp kapıyı kilitleyip" diyerek derin nefes aldım ama sinirlerimi zapt edemiyordum. "YA SİZ O KULÜBEYİ ATEŞE VERDİNİZ BE!" Diyerek ellerimi gözlerimdeki yaşları sildim.

"Maalesef etme bulma dünyası kızlar, şuan yapacaklarımdan hiçbir şekilde pişman olmayacağım" diyerek Pars'a döndüm ve başımı aşağı yukarı salladığımda depodan çıktı. Ada bir şeyler söylemek istermişçesine ağzını oynatıyordu. Bu isteğini kırmayıp ağzındaki bez parçasını çözdüm "söyle" diyerek umursamaz baktım gözlerine "bize bunu bir başkası yaptırdı" diye döküldü dudaklarından o lanet cümle "nasıl yani anlamadım?" Diyerek daha detaylı istedim aslında "biz Algın'ı öldürmek istemedik tanımadığımız biri geldi bizim açıklarımızla bizi tehdit etti Asil, biz gerçekten Algın'ı öldürmek o ateş'e atmak istemedik" bu cümlenin arkasındaki ismi delicesine merak ediyordum. Eğer yakınımdan biri çıkarsa bu yükü nasıl kaldıracaktım, nasıl dayanacaktı. "Söyle hadi kim yaptırdı size bunu" vereceği isimden öylesine korkuyordum ki! Bir yandan tanıdık çıksın bulmam kolay olur derken diğer tarafım yabancı olsun bir kez daha ihanette uğramak istemediğini söylüyordu.

Nefesler kesildi alnımdan aşağı terler dökülmeye başladı ve bu ciddi ortamda bir anda beynimde çalan şarkıyla tebessüm ettim dışardan biri baksa deli sanarlardı büyük ihtimal şuan bu üçlü'de delirdiğimi düşünmüştü ki yüzlerini buruşturarak bana baktılar.