FELAKET:AYRILAN YOLLAR

6♤- Geri dönüş

FELAKET: AYRILAN YOLLAR

Hızlı nefes alıp veriyordum kapının arkasında ne vardı bilmiyordum kaç kişi vardı bilmiyordum daha doğrusu neyle karşılaşacağımı bilmiyordum "kızlar ben çok korkuyorum" Heline döndüğümde korkudan titriyordu yanına gidip sıkıca sarıldım
Her ne kadar kavga etsekte aramızda kan davası yoktu ben sarılınca Aylinle Hazalda bize sarıldı

Bu silah sesi bizi birbirimize bağladı

Birbirimizden ayrıldıktan sonra Hazal telefon ışını yakıp bodrum kapısını açtı içeriden teneke düştü Hazal hemen geri kapıyı kapattı "kızlar içeri gitmesekmi?" Gözlerimi merdivenlere yöneltip Hazala geri baktım "yukarı çıkmamayız burası yukarıya göre daha güvenli" Helin'de " kızlar bence yukarıda daha güvenli yer bulabiliriz burası emniyet suçlu olan herkes burada" hepimiz Heline bakınca "tamam ben sustum" Ayline döndüğümde "bencede haklısın" dedi. Ben şok az önce kavga edenler nerde?

Telefonu elime aldığımda mesaj geldiğini gördüm numaralıydı merhaba ben Ateş gözlerimi ister istemez devirdim hangi yüzle yazıyodu numaramı nerden aldın? Bu sorununun cevabını merak etmiyordum sınıfındaki arkadaşlarından aldım vay bende nerden aldı diyordum buyrun ne oldu? İşim var bildiğiniz üzere üzerime bir cam kapatıldı ister istemez bunu yazmış oldum sonuç olarak Adanın emrindeydi yangın merdivenini bulun oralar kapalı değil ben dışarıda sizi bekliyorum oraya geldiğinizde mesaj at kapıyı açayım ben şok ben acayip şok bu adamın ağzından çıkanı kulağı duyuyor mu? "Kızlar Ateş yardın merdiveninden kaçın diyor kapıyı açıcakmış" Heline döndüğümde "benden fotoğrafı çektiniz ama benim şarjım bitti" yüzümdeki sevinç silindi "Ben onuda düşündüm kendine attım şimdi hepinize resimi atıyorum yine aynı durumu yaşamayalım" sesli bir şekilde nefesimi verince telefondan haritaya baktım hemen hızla merdivenlerin -2. Kata gelip sola döndük karşımızda bizi yangın merdiveni telabası karşıladı onu takip edip bir kapıdan içeri girdik artık emin olduğum yangın merdiveniyle üst katta doğru hızla çıktık Ateşe mesaj yazamak için telefonu açtım kapıyı aç bir kaç saniye sonra tamam önümdeki kapı açılınca gün ışığı içeri yansıdı içimde o kadar çok huzur vardı ki gözlerimi sımsıkı kapatıp açtım yanımda Helin , Hazal ,Aylin vardı onlara dönüp sımsıkı sarıldım "kızlar yakalanmadan çıkın hemen" Ateşin sesiyle ona döndüm hemen başımı saladım dışarı çıktığımızda arabaya bindik öne oturduğumda öbürleri arkaya oturdu Ateş sürücü koltuğuna oturdu arabayı çalıştırdı

...

Ateşin geri dönüp bizi kurtarması hakkında ufacık bilgim yoktu bunu Adadan gizli olduğunu düşünüyorum. Ateş bizi taksi durağına gelince bıraktı kızlarla vedalaşıp evime gittim taksiye borcumu ödedikten sonra kapıda birsürü ayakkabı vardı benim kurtulduğumu biliyolar mıydı? Zile bastım kapıyı ablam açtı gözleri ağlamaktan kızarmıştı hiç düşünmeden gelip sarıldı bende ona sarıldım "Asil annem.." annem ne anneme ne oldu " annem ne?" Gözlerim dolmuştu "Asil annem bizi bırakıp gitti" artık gözyaşlarımı tutamıyordum nereye gitmişti? Neden benim gelmemi beklememişti. Kolarından kurtulup ablama baktım "annem... annem..." nefesim gitti hemen içeri hızla girdim birsürü insan, birsürü insan bana bakıyolardı akrabalarım köşede oturmuş ağlıyolardı bağırarak "Annem nerde? Annem... nerde?" Gözlerim teyzeme döndü hemen yanına gidip "teyze annem nerde?" Ses yok dayımın yanına gittim "dayı..." burnumu çektim "dayı annem nerde?" Ses yok "CEVAP VERİN NEREDE? BANA NEDEN BİŞEY DEMEDİNİZ!" bağırdım, işte şimdi hüngür hüngür ağlıyordum

...

Odamdaydım gözledim boş duvara bakıyordu ağızım vardı dilim yoktu yanımda teyzem ve halam. Teyzem beni zorla bonya yaptırtmıştı halam saçlarımı tarıyor teyzem yemek yedirmeye çalışıyordu