(Cinsel içerikli sahneler, yaş farkı ve daddy isuess içermektedir.)
Ölü çocukluklar yaşamaya devam eden ölü insanlar doğurur...
Kapak @-necirvan a aittir.
Yayımlanma tarihi 23.02.2024
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hakan bir daha elime tutunup, çekiştirdiğinde, istemsizce elimi hızla kurtarıp, onun elinden tutarak önüme vahşice ittirerek karnına geçirdim.
Yerde iki büklüm yatıyordu. Devrim kaşları çatık bir şekilde baktı bana.
"Köpeklerine emir ver, çünkü bana öyle istedikleri gibi dokunup çekiştiremezler. Kaçtığım falan yok, istediğin kadar adam arkamdan gezdir. Tek hedefim Eliz'in katillerini bulmak. Bu yol senden geçiyorsa, bir yere kaçmam. Uzak dur!"
Hızlıca Hakan'ın yanından uzaklaşırken, kapıya doğru adım attım. Fakat kolumdan hırsla çekilmiştim.
Devrim ile yüz yüze gelmiştim şimdi. Buz rengi gözleri bende dolanıyordu.
"Dışarıda araba bekliyor, oraya bin ve git! Evinin kapısının önünde ise iki adam olacak."
Kolumu sertçe ondan kurtarırken, sırtımı dönüp depodan çıktım. Depodan çıktığım anda, arkamda başka bir adam daha belirdi.
Tamam, bakalım ne olacaktı şimdi? Bu adam ile çalışmak bana neler katacaktı bilmiyorum ama Eliz'in intikamı için her şeyi yapabilirdim.
Ruhsuz bir ifade ile, arkamdan gelen adamları inceledim. Önce sağdakini, sonra soldakini.
Beni ilk içeriye alan oydu sağdaki adam. Her yanından, ajan insanlar vardı bu adamın da. Güya korunaklı bir yerdi.
Şimdi ise sanki beni tanımıyormuş gibi davranıyordu. Sanırım patronlarına saldırmama izin verdiği için, bunu onlara söylememden korkuyordu.
Sonuçta şimdi Devrim Atalay ile çalışıyorduk. Hiç aklımda dahi yokken hem de.
Eliz defalarca kez bu örgüte ya da her neyse, bu aptal şirkete girmem için yalvarmıştı.
Çünkü zihnim buradaki insanlar için bulunmaz nimetti. Hep öyleydi. Her yerde öyleydi. Bana yüksek kademeli birçok işi zihnim sağlamıştı.
Zümrüt'ün normal, sıradan insanlar ile işi olmazdı. Çünkü basit ona anlamsız geliyordu.
Ona, onun parasına güç katacak insanlar lazımdı. Onun kara kutusu bendim. Eliz ise, Devrim'e olan nefretim gibi, Zümrüt'ten pek hoşlanmazdı. Ama onu bu konuma onun getirdiğini de unutmazdı.
Hiç birimiz unutmazdık.
Zümrüt oldukça güçlü bir adamdı. Demiştim ya, ben de en karanlık yerlerin kapılarını Zümrüt sayesinde aralamıştım.
Hayatımda hiçbir zaman etik kuralları olan biri olmamıştım. İyi bir insan da olmayı başaramamıştım keza. Çünkü ölü çocukluklar yaşamaya devam eden ölü insanlar doğururdu.
