Devrim (+18)

Devrim B5 - |Anlaşma|

Ben hala Yasmin karakterine net bir karar veremedimmmm. Sizce kim olmallllıııı?

Kararsızlığın verdiği zehir, öldürür bazen insanları. Ve ben, kararsızlığın verdiği zehir ile zehirleniyordum.

Buraya ne için gelmiştim ben? Kız kardeşimin intikamı için. Ama bu adam ise suçun ona ait olmadığını söylüyordu.

Güvenmek ne kadar doğru idi tartışılırdı.

Bu adam diğer insanları manipüle edecek, kukla gibi oynayacak kadar zeki bir adamdı.

Sessizce gözlerine baktım. İnsanların jest ve mimiklerinden bir şeyler anlayabilirdim. İyi bir insan okuyucusuydum. Ama bu adamın aklından, fikrinden ve zikrinden ne geçiyordu bilmiyorum.

"Seni vuran bu kızı ta yanımıza mı alacaksın Devrim, düşman mı besleyeceğiz içimizde?"

Hakan sormuştu bu soruyu? Devrim yavaş bir ifade ile o tarafa döndü.

"Ben izin verebildiğim kadar bana zarar verebilir etrafımdakiler Hakan. Ne zaman düşman büyüttük içimizde?"

Hakan denen adam beni baştan aşağı süzerken, Devrim de döndürdü bakışlarını bana.

"Kız kardeşinin katillerini bulmak istiyor musun?"

Temkinli bir ifade ile baktım ona. Kafamı ise yavaşça sallamıştım. Bu adama güvenmeyecek kadar akıllıydım. Temkinli davranacak kadar da akıllıydım.

Devrim'in gözlerinde büyük bir öfke belirdi.

"Ben de Eliz ile birlikte, geri kalan adamlarının katillerini bulmak istiyorum. Bana yardım etmen karşılığında, beni vurduğunu unutup canını bağışlayacağım."

Canını mı bağışlayacağım? Dudaklarımda kibirli bir gülümseme oluştu.

Aşağılayıcı bir şekilde bakmıştım sonra. Bu adamın algı yönetimi ciddi miydi?

Tutsak psikolojisi uyguluyordu bana, sanki başka bir seçeneğim yokmuş gibi, canımı kurtarmanın.

"Seni vuran kişi ile iş birliği yapmayı dahi göze alıyorsan, aciz ben değil sensindir. Kapana kısılmışım gibi davranmayı kes! Bugün beni vursan, benim kaybedecek bir şeyim yok."

Diklenmem onu şaşırtmış olsa da hemen kendini toparlamıştı.

"Laf cambazlığı yapmayı kes, çalışacak mısın benimle? Şahsım için değil, kız kardeşin için."

Hala kararsızlığın içerisinde çırpınmaya başlamıştım. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum da.

Bu adama ne kadar güvenebilirdim onu da bilmiyordum.