နတ်ဆိုးဘုရင်ကဇာတ်ညွှန်းအတိုင်းလိုက်လုပ်ချင်နေတယ်(mmtran)

အပိုင္း(၈.၁) zawgyi

မလြယ္ကူမႈေတြက ဝူရိေမ့ရဲ့ ႏွလံုးသားထဲ  မ်ားစြာျဖတ္ေျပးသြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒါကို လုပ္ရလဲဆိုရင္ အမတဂိုဏ္းရဲ့ မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္သလိုပဲ။ အရင္ကဆိုရင္ ဒီကြၽင္းေရွာင္နန္းေတာ္တစ္ခုလံုးမွာ ဒီလူရဲ့ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွဲ႔ဟိုင္ ေရာက္လာၿပီးကတည္းက အရွင္က ညတိုင္း ရွဲ႔ဟိုင္နဲ႔ပဲ ေနတယ္။ ဒါဟာဆိုရင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က အရွင္နဲ႔အတူ ဒီလိုမ်ိဳး ေန့ေရာ ညပါ ထိေတြ့မႈ ရိွေနတာမ်ိဳးက ပထမဆံုးပဲ။
သူဒီအေၾကာင္းကို သိပ္ၿပီး အေတြးလြန္မေနသင့္ဘူးဆိုတာ သူသိပါတယ္။
အရွင့္ဘာသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါေစ။ သူဝင္ကူလို႔ မရသလို သူေလ်ွာက္လည္းေတြးမေနသင့္ဘူးေလ။
အရွင္..., ဒါေတြအားလံုးက ျဖားေယာင္းေနတာလားဗ်ာ...။
“အရွင္..”  ဝူရိေမ့ရဲ့ အသံက အနည္းငယ္ အက္ရွေနခဲ့တယ္။ “အရွင္က ရွဲ႔ဟိုင္ကို ႏွစ္သက္ေနတာပဲ။ အျပင္မွာ ေကာလဟာလေတြ ျပန႔္ႏွံ႔ေတြတယ္။ ဒါေတြ ဆက္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အရွင့္ကို ထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္။”
ဒါက အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို ကစားေနတဲ့ ကစားပြဲပဲေလ။ ဘာလို႔ နစ္ေျမာေနတာလဲအရွင္ရယ္။ နတ္ဆိုးသခင္ႀကီးအေနနဲ႔  သူ႔မွာ ဒီလို အားနည္းခ်က္မ်ိဳး ရိွမေနသင့္ဘူးေလ။
“စိတ္ထဲ ထၫ့္မေနနဲ႔။ တျခားသူေတြ သူတို႔ ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာပါေစ” ဖန္းလိက ေရးေရးေလး ၿပံဳးလိုက္တယ္။

ဝူရိေမ့က သူ႔မ်က္လံုးကို ပင့္ကာ သူ႔ကို ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ့ ႏွလံုးသားေလးက လႈပ္ရွားသြားခဲ့တယ္။ ဖန္းလိရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဇေဝဇဝါေလး ခန႔္မွန္းမိေပမဲ့ ေသေတာ့ မေသခ်ာေသးဘူး။
ဖန္းလိက သူ႔ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အနည္းငယ္ ပင့္လိုက္ၿပီး  “ တကယ္လို႔ ကမ႓ာႀကီးကသာ သူက ငါ့ရဲ့ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ သိေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူက ငါ့ရဲ့ အားနည္းခ်က္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္ေလ။ ဒါက ဆိုးေနတဲ့ အရာလား?”
ဝူရိေမ့က ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး သူ႔အမူအရာေတြက ေျပေလ်ာ့သြားတယ္။ ဒါဆို သူက စိုးရိမ္လြန္ေနတာပဲ။ သူက ေခါင္းစဉ္ေျပာင္းေျပာလိုက္တယ္။ “ အရွင့္ ဒီငယ္သားမွာ တင္ျပစရာ ရိွပါတယ္။ သူတို႔ေတြ ျပန္လာေနၾကပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီညအတြင္း ဖူခ်ဳန္ေတာင္ကို ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။”
ဖန္းလိက ၿပံဳးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒါဆိုရင္ ဒီည ဒီအရွင့္ရဲ့ နန္းေတာ္ထဲမွာ စားေသာက္ပြဲက်င္းပၾကတာေပါ့။ ဒီအရွင္က သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္း ဆုခ်ရတာေပါ့”
......................................................................................