0.6

13 3 0
                                    

En son maçta Barkın ve Afra'yı gördükten sonra dayanamamıştım. Belki o kadar ani bir tepki vermesem şuan Barkınla konuşüyor olabilirdim. Bu düşünceler beynimde dolanırken Ela ve Ulaş görüş açıma girmişti. "Eh be kızım! Ben seni iki saattir beklerken sen sevgilinle geziyormuşsun. Gör bak benim sevgilim olsun o zaman bende aynısını yapacağım." Sabahtan beri kafama güneş geçmişti beklerken.

"Bu kızin adını niye Mayıs koymuşlar ya? Vallahi Ekimsin sen. Üzerime kara bulut gibi çöktün şuan. Hem senin sevgilin olduğunu şu gözler görürse kıyamet yaklaşmış demektir." Diye hıclıca konuşmuştu Ela. Bilerek yapıyordu. Ulaş eğer Barkın'a aşık olduğumu bilseydi istemeyeceğim şeyler olurdu. Ben Barkını sessizce sevmeye alışıktım.

"Neden ben aşık olmaz mıyım? Ayrıca ben kendim istemiyorum bir kere." Diye saçma sapan konuşmuştum. Stres olunca elim ayağıma karışıyordu. Derken arkadan Ulaşın omzuna atılan kemikli bir el görmüştüm. Ardından tanıdık bir ses ve yanımda duran tanıdık bir beden. "Ulaş bey provalara gelmeyip sevgilinizle geziyorsunuz bakıyorum." Demişti alaylı bir tonda. Sonrasında dağınık kumral saçlarının aradından mavi gözleri yeşil gözlerimi buldu. "Demek kaçak sarışın Mayıs da burdaymış. Selam sarışın ben Barkın. E gerçi sen tanıyorsundur."

O anda sıçmıştım. Hemde fena

Gitarın Son Notası *TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin