Storm voelde een golf van bezorgdheid door zich heen gaan toen River's gezicht plotseling vertrok van pijn en zijn handen naar zijn maag grepen. Hij zag de angst in River's ogen terwijl hij worstelde om zijn misselijkheid onder controle te houden."Het spijt me zo, Storm," kreunde River, zijn stem zwak en bevend. "Ik moet kotsen. Help alsjeblieft."Storm reageerde meteen, zijn instinct om River te helpen overweldigend. Hij snelde naar de kant van het bed en pakte een emmer die binnen handbereik stond. Hij hield de emmer stevig vast terwijl River overeind kwam en overgaf, zijn lichaam schokkend van de kracht van de misselijkheid.Storm bleef aan River's zijde, zijn hand zachtjes over zijn rug wrijvend terwijl hij hem troostte. "Het is oké, River. Je hoeft je niet te schamen. Ik ben hier bij je, ik laat je niet alleen."Langzaam ebde de misselijkheid weg en River leunde uitgeput achterover tegen zijn kussens. Hij keek Storm dankbaar aan, zijn ogen vol met stille bewondering. "Dank je, Storm," fluisterde hij zwakjes. "Je bent zo goed voor me."Storm glimlachte, zijn hart warm van de woorden van River. Hij wist dat hij alles zou doen om River te helpen, om hem te steunen in zijn tijd van nood. Want hoewel ze misschien nog een lange weg te gaan hadden, wisten ze allebei dat hun liefde sterker was dan welke uitdaging dan ook, en dat ze samen alles aankonden, wat er ook zou gebeuren. En terwijl Storm naast River's bed bleef zitten, voelde hij zich vervuld van vastberadenheid en liefde, vastbesloten om er voor hem te zijn, wat er ook zou komen.
JE LEEST
Verstrengelde Zielen
ActionIn de schaduw van verlies worden levens verstrengeld, en een verhaal begint te ontvouwen dat de grenzen van liefde, verraad en menselijke veerkracht verkent. River, een jonge undercoveragent met dromen die ooit reikten tot aan de catwalks van de mod...
