Fuck Buddies

Kabanata 10

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this story are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Thank you 💙

PLAGIARISM IS CRIME!!!!!

Meygel POV

Kasalukoyan akong nagbibihis ngayon dahil mag sisimba kami ni Daven walang pasidlan ng kaligayahan ang puso ko ngayon dahil sa mga nangyayari, ang sarap sa pakiramdam na, sa loob ng ilang araw ay naging mabuti ang aming pagsasama walang isa sa amin ang nagtangkang pag usapan ang hindi magandang nangyari nitong mga nakaraan ginagawa lang namin ay maging masaya sa bawat minutong magkasama kami . Pagkatapos kong magbihis nag lagay lang ako ng light make up at ikinulot ang dulo ng aking buhok ,simpling dress lang na puti ang suot ko hanggang tuhod ito na hakab na hakab sa aking katawan at pinarisan ko ito ng black sandal medyo flat lang ito dahil akoyong mataas ang aking takong pagpupunta akong simbahan, habang patapos na akong mag ayos hindi ko alam bakit ako kinakabahan ilang ulit ko pang tiningnan ang aking mukha at inayos ang buhok ko bago makapagdesisyong bumaba. Nasa hagdan palang ako feeling ko nanlalamig na naman ang katawan ko sa sobrang gaba iwan ko Kung bakit excited naman akong bumaba piro thesame time kinakabahan kasi first date namin to piro biglang tumigil sa paglalakad ang mga paa ko pababa ng marinig kong may kausap si Daven .

" Yes sir copy sir I'm on the way". Sabi nito na literal na ikinatigil ko kasi parang alam ko Kung anong tawag yon.

" Gelll sorry ". Maamong sabi nito bakas sa mata nito ang pagkalungkot para bang nakikiusap na sana intindihin ko siya

"Mayy emergency meeting kami ngayon pasensya talaga sana maintindihan mo gel gustong gusto ko naman sana eh kaso kailangan ko talagang pumunta". Paliwanag nito

" Sorry talaga promise babawi ako Baka makahabol pa tayo mamaya sorry talaga hmm". Sabi nito habang papalapit sa akin at hinawakan ang kamay ko ang excitement at kaba kanina napalitan ata ng disappointment at lungkot piro sa kabila ng utak ko sinasabi nito kailangan ko siyang intindihin trabaho niya yon eh kaya kahit papano gumaan nman pakiramdam.

" Ganun ba ano ka ba! Okey lang meron pa namang bukas eh " sabi ko habang nakangiti

" Talaga ba ? Sorry talaga baby ko wag kang mag alala babawiin natin bukas or mamaya baka maka habul pa ako hmmm???". Sabi nito habang yakap yakap ako

" Sige umalis na kana baka hinahanap kana sa meeting niyo ".

" Okey po muahhhhh". Sabay halik nito at dalidaling kinuha ang bag niya, inihatid ko na siya sa labas ng gate kasi parang ayaw niyang bitawan ang kamay ko eh " sige na umalis kana late kana niyan ". Sabi ko hanggang sa binitawan na nito ang kamay ko at sumakay na sa motor nito .

" Mag ingat ka ha???? , dahan dahan lang sa pagpapatakbo Okey ??". Sabi ko dito nag thumbs up lang ito at pinaandar na ang motor nito at umalis hindi ako umalis hanggang sa hindi siya mawala sa paningin ko.

Nang makapasok ako sa loob walang ganang umupo ako sa upuon at tinapon kung saan ang bag ko ,kanina lang parang Okey lang sa akin dahil trabaho namn yon bakit ngayon parang ang bigat sa pakiramdam para ata akong nakipag meeting sa isang contract signing ng project tapos hindi natuloy kasi effort na effort na ako eh kaso bakit ganun? ilang beses ko pang chineck kanina ang make up ko nagkulot pa ako ng buhok putcha useless lang pala ang lahat. Piro naisip ko nakaayos rin lang naman ako bakit hindi ? Pwede naman akong pumunta mag isa sayang nman ang make up ko pati suot kaya dali dali kong inayos ang sarili at kinuha ang susi ng kotse at mabilisang lumabas.

" Ano nman ngayon Kong ako lang mag isa ? Kaya ko nga dati bakit nagyon hindi ko Kaya? ". Parang sirang nakikipagtalo sa aking sarili.

After a couple of minutes dumating rin ako sa simbahan pinark ko muna ang kotse at nagsimulang maglakad papasok ng simbahan ,dati lagi akong nagsisimba nung una akong nakipagsapalaran dito sa Maynila piro ngayon madalag nalang akong makapagsimba dahil sa napakabusy kong buhay hindi ko naisip Kung ano ang nakasanayan kong gawin noon. Nang makapasok ako sa loob ng simbahan ang gaan sa pakiramdam lahat ng nararamdaman ko kaninang lungkot at bigat sa dibdib nawala. Dahil nga malapit ng magsimula dali-dali na akong naghanap ng mauupoan sa may bandang kilid ako ako naka upo dahil yon lang ang may bakanteng upoan sa dami ng nagsimba. Pagkatapos ng mass nagpasya akong huwag nalang muna umuwi nag text nalang muna ako kay Jessie na pupunta ako sa condo niya Kasi matagal tagal ko ring hindi nakita ang bruha yon. Nasa loob na ako ng sasakyan ng matanggap ko ang message niya.