Fuck Buddies

Kabanata 6

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this story are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Thank you 💙

PLAGIARISM IS CRIME!!!!!!!

A/N
*Sinisipag akong mag sulat today Hahahaha gumagana lahat ng cells ko sa utak eh HAHAHAHAH!!!!
* Love lots
* Always spread l*g joke love pala♥️

Meygel POV

Pagkarating ko sa parking lot agad kong pinatakbo ng mabilis ang kotse ko, hindi ko alam kong san ako ngayon pupunta sa mga oras nato ang tanging alam ko lang ay ang makalayo ako sa lugar nato. Habang binabaybay ko ang daan hindi ko alam kong asan nato bsta nagdrive lang ako ng nagdrive hindi ako pweding umuwi sa Condo ko kasi alam kong pupuntahan niya ako doon sakaling magising na yon. Ang sakit ng dibdib ko habang tumutulo ang mga luha ko hindi ko maintindihan kung magagalit ba o maaawa ako sa sitwasyon ko " ang tanga ko bat ako naniwala na seseryosin niya ang kasunduan namin!". Sabi ko sa sarili ang hirap lang tanggapin alam kong wala akong karapatan piro bakit ang sakit? Bakit para akong sinasakal sa selos? Dati kahit alam Kong andaming babaeng eni -entertain niya kaya kong magpanggap na hindi nasasaktan piro ngayon hindi ko ata kaya lahat ng narinig at nalaman ko ang sakit!

Umiiyak akong nagmamaniho ng biglang bumuhos ang malakas na ulan, " kung minamalas Ka nga nman "! " Putchang inang buhay to oh ang sakit na ng nararamdaman ko ngayon dinagdagan pa ng malakas na ulan"!. Sigaw ko habang umiiyak ,ihininto ko ang kotse sa tabing daan dahil sa sobrang lakas ng ulan , ang iyak na kaninang normal na iyak lang ngayon ay para na akong baliw sa kakasigaw habang umiiyak " Bakit anong nagawa ko bakit ang sakit "!? Sigaw ko habang hinahampas ang manobela ng sasakyan, alam kong pag hindi ko inilabas ang lahat ng nararamdaman ko mababaliw ako. Lahat na ata ng mura na imura kona habang umiiyak " Kaya ko to! Ano nman ngayon kung may nangyari sa kanila ng higad na yon! Wala akong pakialam kaya ko siyang kalimutan HAHAHAH"!!!! . Parang baliw na sabi ko sa sarili ko

" Ito na siguro ang way ni God para tigilan kona ang dapat tigilan! Sinasaktan ko lang ang sarili ko "! Sumisinghot na sabi ko at tiningnan sa salamin ng sasakyan ang mukha ko " putcha ang pangit mona self ". Sabi ko sarili ko habang pinupunasan ang mga walang kwentang luha sa mukha ko at tiningnan ang oras sa relo ko. 4 am na ng umaga piro andito parin ako sa gilid ng daan "Hahaha nasisiraan na ata ako nakalimotan ko atang ako si Richy Meygel Monteseno Kilalang tao at kayang bumili ng kahit anong gusto ko ! Bakit ako mag papakatanga ?".Sabi ko sa sarili ko

Sa rest house ko sa Batangas ako nag e-isstay hanggang ngayon, it's been 2 days na ng mag pasya akong pumarito simula nong nasa tabi ako ng kalsada na umiiyak na parang baliw . Maraming text at tawag ang natanggap ko mula sa kanya ng araw na yon piro gaya ng sinabi ko ititigil ko kaya nagpalit ako ng cellphone number at nag pasyang mag papahinga muna ako kahit 1 week sa trabaho ihinabilin kona lahat ang gagawin sa secretary ko kasi kailangan ko to para makapag isip ng maayos .

Sa pamamalagi ko dito sa Batangas masasabi kong malinaw at ang gaan na ng pakiramdam ko kahit papano'y mas Okey nato kaysa nung nakaraan na wala akong ginagawa kundi ang humilata buong araw kahit nga kumain hindi ako maka kain at hindi rin ako masyadong nakatulog . Naka harap ako ngayon sa salamin para pagmasdan ang aking mukha, mukha na nong mga nakaraang araw puno ito ng luha, " Okey na ako tama na ang isang linggong pagmumokmok Ako si Richy Meygel Monteseno walang makakapagpatinag sa akin na kahit anong sakit! Andami ko ng naipanalong laban sa buhay kaya hindi ako papayag na sisiraan ko lang ang buhay ko dahil sa isang walang kwentang lalaki!"! Sabi ko sa sarili ko sa harap ng salamin habang naka smirk.

Nagliligpit na ako ng gamit dahil ngayon na ako babalik ng Maynila andami ko ng napapabayaan mga trabaho ,kaya nag mamadali na akong mag ayos isang simpling black jeans at white sleeveless lang at jacket na black lang ako ngayon, habang pinarisan ko ito black high heels sandals , nag make up lang ako ng very very light at inulugay ang mahaba at kulot kong buhok after a minute's dumating na si mang Jun para sundoin ako, deretso ako sa opisina dahil sa hindi ako mapakali dahil siguro sa dami ng mga naiwan kong trabaho. Habang papasok na ako ng building maraming empleyado ko ang bumabati sa akin hanggang makarating na ako sa 35th floor kasi andito ang opisina ko, sinalubong ako ng secretary ko na nakangiti ng makalapit na siya sa akin