Gel (BXB)

11

Arkadaşlar öncelikle söze özürle başlamak istiyorum yaklaşık 1 aydır bölüm atmadım, psikolojik açıdan gerçekten çok yıpranmıştım. Şu an biraz toparlandım o yüzden bölüm atmak istedim. Destekleriniz için teşekkürler 💜🏳️‍🌈Bundan sonra sık sık bölüm atacağım MERAK ETMEYİNNNNN💜🏳️‍🌈

🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵

Sabah uyandığımda yatağın sağ tarafının boş olduğunu fark ettim. Sanırım Ali iş için çıkmıştı. Biraz doğrulup ayaklarımı yataktan sarkıttığımda avuç içlerimde bi' sızı hissettim. Dün gece olayın tazeliğinden fark etmemiştim ama gerçekten çok acıyorlardı.

Banyoya gidip sağlık çantasından aldığım krem ve gazlı bezle ellerimdeki sargıyı yenileyip saçlarımı biraz dağıttıktan sonra acıktığımı fark ettim.

Odadan çıktığımda mutfaktan tıkırtı geldiğini duydum. Elbette ki korkmuştum şu an benden başka kimsenin olmaması lazımdı. Kenarda duran ( dün gece kırdığımın yanındaki) vazoyu elime alıp yavaş adımlarla mutfağa ilerledim. Mutfağa girip vazoyu karşımdaki kişinin kafasına patlatacağım sıra arkasına dönüp elimdeki vazoyu durdurdu.

" Yavrum napıyorsun Allah aşkına sakin sabah sabah katil mi olmak amacın?"

"Asıl sen ne yapıyorsun, beni katil etmek mi amacın ne işin var burda?"

" Arel inanmayacaksın ama burası benim de evim hani bundan daha normal ne olabilir ha çok rahatsızsan gideyim?"

"Yaa onu mu diyorum Ali, neden işte değilsin diye soruyorum bu saatte evde olmaman gerekiyordu çünkü."

Kolumdan tutup beni sandalyeye oturduğunda fark etmiştim kahvaltı sofrasını.

"Neyse evdeyim işte kahvaltı yapalım çay mı kahve mi?"

"Kahve..." de neden bu kadar hazırlık yapmıştı biri mi gelecekti acaba...

"Hayır kimse gelmiyor normal kahvaltı işte başlasana."

Eh şaşırırdım zaten normal olsam. Ali kahve bardağını önüme indirdiğinde yanımdaki telefonunun çaldığını duydum. Ekrana baktığımda MELİH yazısını gördüm dün akşamki çocuktu sanırım.

"Kim arıyor bakar mısın."

"Melih yazıyor."

Melih kelimesini duyunca  yerinden kalkıp telefonu açarak salona ilerlerken "sen başla ben geliyorum" demişti. Çıkmasına gerek yoktu ki..Gerçi özel olabilirdi amann neyse bana ne yaa hem ben-

"2 gün size sadece bensiz 2 gün idare edin dedim ki hiç şaşırtmadınız."

Bunu kaçıramazdım elimdeki çatalı tabağın kenarına bırakıp mutfak kapısının kenarında durup Ali'yi dinlemeye çalıştım sesi sinirli çıkıyordu bi' o kadar da sakin.

"Nasıl hallediyorsan hallet Melih işe gelmiyorum. Bu durumda Arel'i evde yalnız bırakamam kusura bakmayın babasından bu yüzden almadım onu."

Babasından o yüzden almadım derken...

Nasıl yani bu da ne demekti. Babamın borcu yok muydu Ali'ye bu yüzden evlendirmemiş miydiler bizi? Bilmediğim şeyler mi vardı yani-

Ayak sesiyle beraber hemen eski yerime dönüp kahvaltı yapıyormuş gibi yaptım modum düşmüştü doğal olarak hem de çok fazla. Ali içeri girip karşıma oturdu çatalı eline aldığında gözlerinin benim tabağımda gezdiğini gördüm.

"Hiç bir şey yememişsin beğenmedin mi?"

"Ah hayır gerçekten hepsi çok güzel görünüyor sadece biraz iştahım yok da..."

"Hasta mısın sen kahvaltıyı atlamazsın ki. Hastaneye gidelim istersen bir şeyler atıştır kalk-"

"Hayır gerçekten iyiyim hem sen ye ben zaten buradayım acıktığımda yerim." Sözlerimin kendisini biraz rahatlattığını ama hâlâ biraz endişe olduğunu gördüm gözlerinde.

Kahvaltısının bitmesine yakın olduğunu gördüğümde birden;

"Benden sakladığın bir şey var mı?" Diye sorduğumda Ali"nin içtiği çayın boğazında kaldığını gördüm hemen bir bardak su uzattıktan sonra suyu içti. Biraz daha iyi göründüğünü fark ettiğimde neden bu kadar paniklediğini merak etmiştim.

"H-hayır tabi ki onu da nerden çıkardın?"

"Kekeliyorsun Ali." Dediğimde bu sefer gerçekten bir şeyler sakladığına emin olmuştum çünkü elini şakağına atıp ovmaya başlamıştı...

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

BEBEKLERİMMM OYLAMAYI UNUTMAYIN LÜÜTTFEEENNN 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵